Με εντατικά μαθήματα, ίσως και ιδιαίτερα, εκμάθησης του Αριστοτέλη, τα μέλη της κυβέρνησης ίσως κατανοήσουν ποιο είναι το πρώτιστο καθήκον τους, το κυριότερο μέλημα στη σημερινή συγκυρία.
Ο Σταγειρίτης φιλόσοφος λες και έγραφε για τη σημερινή Ελλάδα στους «Νόμους» συμβουλεύει τους άρχοντες λέγοντας πως «το σπουδαιότερο δεν είναι να σώζεται μία πόλη και να υπάρχει, αλλά το πώς να γίνονται οι πολίτες άριστοι και να παραμένουν άριστοι».
Αν ζούσε σήμερα ο Αριστοτέλης θα μας έλεγε πως δεν αρκεί η έξοδος της χώρας από την κρίση, αλλά πρωτίστως θα πρέπει οι πολίτες να γίνουν και προπαντός να παραμείνουν άριστοι. Και πως θα γίνει αυτό; Μα, με μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν ριζικά όλα εκείνα που ευθύνονται για την …καταστροφή της πόλης, που αλλάζουν τη χώρα.
Μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο ώστε να βοηθάει του πολίτες να γίνουν άριστοι και όχι να τους οδηγεί στη διαφθορά. Γιατί τί άλλο κάνει ένας διεφθαρμένος δημόσιος μηχανισμός;
Μεταρρυθμίσεις στην οικονομία ώστε να μην υπάρχει ανεργία, ούτε κραυγαλέες κοινωνικές αδικίες, ούτε πολίτες που ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας, γιατί αυτοί σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν να είναι άριστοι για την πολιτεία και για τους εαυτούς τους.
Και προπαντός μεταρρύθμιση στην παιδεία, ώστε να μεταδίδονται στους νέους αξίες που τους δίνουν τη δυνατότητα να είναι άριστοι πολίτες.
Όμως, η μεταρρύθμιση στην παιδεία θα είναι κουτσή αν περιοριστεί σε αυτό. Είναι απαραίτητο να επεκταθεί στα πεδία της έρευνας, της τεχνολογίας και να συνδεθεί την οικονομία.
Που σημαίνει ότι το εκπαιδευτικό σύστημα θα πρέπει να μην παράγει πτυχιούχους που οδηγούνται στην ανεργία ή ετεροαπασχολούνται, αλλά πτυχιούχους που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της γνώσης, πτυχιούχους που έχει ανάγκη η κοινωνία και η οικονομία (αν δούμε τα αποτελέσματα των πανελληνίων θα διαπιστώσουμε πως μεγάλη ζήτηση είχαν οι σχολές που οδηγούν σε σίγουρη δουλειά).
Μεταρρύθμιση στην παιδεία σημαίνει επίσης παραγωγή γνώσης, οπότε απαιτούνται επενδύσεις στην έρευνα (το παράδειγμα τη Φινλανδίας μετά την κρίση του 1990) είναι πολύ διδακτικό.
Και όταν σκέφτεται κανείς πως η χώρα έχει το απαραίτητο επιστημονικό δυναμικό και λείπουν μόνο τα κονδύλια, δεν μπορεί παρά καταδικάζει όλες τις κυβερνήσεις που δεν είχαν στην πρώτη γραμμή των πολιτικών τους την έρευνα και την τεχνολογία και σπαταλούσαν χρήματα για διορισμούς ημετέρων και κομματικών παιδιών στη Δημόσιο, αντί για επενδύσεις εκεί θα δημιουργούντο θέσεις εργασίας, καθώς και μεγάλη και σταθερή ανάπτυξη.
Ας μην κάνει το ίδιο λάθος και η σημερινή κυβέρνηση γιατί τότε τυχόν έξοδος από την κρίση θα είναι προσωρινή.
Μεταρρύθμιση σε όλα και σε βάθος είναι το μόνο επίκαιρο σύνθημα .