Ως εκ τούτου, σύμφωνα με το δημοσίευμα, «οι Γερμανοί θα ήταν διατεθειμένοι να υποχωρήσουν στην εξής απαίτηση του ΔΝΤ: να απαριθμήσει η γερμανική κυβέρνηση σε ένα λεπτομερές έγραφο τα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους».
Αυτό σημαίνει, όπως διευκρινίζεται, ότι «θα αναλάμβανε την υποχρέωση απέναντι στην Αθήνα και το ΔΝΤ για τον καθορισμό χαμηλών επιτοκίων, για μεγάλης διάρκειας παράταση (λήξης των δανείων) συν αναβολές (στην καταβολή τόκων) και μάλιστα γραπτώς, δηλαδή θα δεσμευτεί».
Αναλυτικά, στο δημοσίευμα αναφέρεται:
«Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αγαπά τις στοχευμένες απειλές. Η Ευρώπη, είπε στην εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ, θα πρέπει να σκεφτεί τη δημιουργία ενός δικού της Νομισματικού Ταμείου. Εάν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει διάθεση να συμμετάσχει σε αγχώδη πακέτα βοήθειας για χώρες της ευρωζώνης οι οποίες κλονίζονται, τότε η Ευρώπη θα πρέπει να το φροντίσει μόνη της. Στην περίπτωση αυτή όμως δεν θα χρειάζεται πια κανείς το ΔΝΤ, πράγμα που σημαίνει ότι το ΔΝΤ, το οποίο οφείλει την ενίσχυση του ρόλου του στα πακέτα βοήθειας, πρέπει να συμμετάσχει επιτέλους στο τρίτο (ελληνικό) πακέτο. Εν τούτοις, ο κ. Σόιμπλε δεν επαφίεται στο γεγονός ότι η απειλή του μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Προληπτικά ζητά από τους υπαλλήλους του υπουργείου του να διατυπώσουν κάποια ιδέα για το ποια μορφή θα μπορούσε να έχει ένας συμβιβασμός με το ΔΝΤ.
Οι συνεργάτες του διάβασαν λοιπόν πολύ προσεκτικά το λόγο της κ. Λαγκάρντ στις Βρυξέλλες. Δύο πράγματα είπε η επικεφαλής του ΔΝΤ: πρώτον, ότι “οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να δώσουν σαφώς περισσότερες λεπτομέρειες για τις σχεδιαζόμενες ελαφρύνσεις του ελληνικού χρέους πριν το Ταμείο αποφασίσει αν θα παραμείνει στο πρόγραμμα” και δεύτερον, ότι “για το εύρος τους” θα μπορούσε να ληφθεί απόφαση το 2018. Οι υπάλληλοι του Σόιμπλε πιστεύουν από τότε ότι έχουν εκέινα τα στοιχεία τα οποία απαιτούνται για έναν συμβιβασμό, ο οποίος να βρίσκει σύμφωνες και τις δύο πλευρές. Η ανταλλαγή θα έχει την εξής μορφή: Η μεν Γερμανία θα αφεθεί στην ησυχία της μέχρι τις γερμανικές εθνικές εκλογές, το δε ΔΝΤ θα πάρει ως αντάλλαγμα τις ακριβείς λεπτομέρειες της ελάφρυνσης.
Η Γερμανία επιθυμεί να παραμείνει το ΔΝΤ (στο ελληνικό πρόγραμμα) έως τις εκλογές του φθινοπώρου. Αυτό έχει τα πλεονεκτήματα του: Η γερμανική κυβέρνηση δεν θα πρέπει μέχρι τότε να παραδεχτεί ότι δεν θα πάρει ποτέ πίσω ένα μέρος των δανεικών ύψους μερικών δισ. ευρώ και το ΔΝΤ θα συντάξει μια προσωρινή ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους, η οποία θα περιλαμβάνει και ελάφρυνση, αλλά δεν θα αναφέρει συγκεκριμένους αριθμούς. Αυτοί θα καθοριστούν το 2018, μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος σε μια νέα ανάλυση του προβλήματος του ελληνικού χρέους.
Οι Γερμανοί θα ήταν διατεθειμένοι, σύμφωνα με έρευνά μας, να υποχωρήσουν στην εξής απαίτηση του ΔΝΤ: να απαριθμήσει η γερμανική κυβέρνηση σε ένα λεπτομερές έγραφο τα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους. Αυτό σημαίνει ότι θα αναλάμβανε την υποχρέωση απέναντι στην Αθήνα και το ΔΝΤ για τον καθορισμό χαμηλών επιτοκίων, για μεγάλης διάρκειας παράταση (λήξης των δανείων) συν αναβολές (στην καταβολή τόκων) και μάλιστα γραπτώς, δηλαδή θα δεσμευτεί.
Ένα μεγάλο ερώτημα είναι εάν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας, θα πάρει μέρος στο παιχνίδι αυτό, δεδομένου ότι χρειάζεται μια πολιτική επιτυχία, για να συμφωνήσει και σε άλλα μέτρα λιτότητας. Χρειάζεται κάτι το οποίο να μπορεί να δώσει στους πολίτες, εάν θέλει να ξαναζητήσει κάτι και αυτός. Και θα τον βοηθούσε πάρα πολύ ένας συγκεκριμένος αριθμός από τον Σόιμπλε, τον οποίο όμως -για λόγους προεκλογικής τακτικής- παραλείπει να δώσει».
Πηγή: Die Welt (μετάφραση: ΑΠΕ-ΜΠΕ)
