Ψηλά έχει θέσει τον πήχη για την δεύτερη θητεία της η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν) Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, βάζοντας μάλιστα στο επίκεντρο της συζήτησης την οικονομία.
Με την ίδια την πρόεδρο της Κομισιόν να δηλώνει κατά την ομιλία της τον Ιούλιο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι οι αποφάσεις που θα ληφθούν κατά την επόμενη πενταετία θα καθορίσουν τη «θέση της Ευρώπης στον κόσμο για τα επόμενα 50 χρόνια», δεν είναι τυχαίο που οι οικονομολόγοι είναι πλειοψηφία στη νέα σύνθεση του οργάνου, ενώ πολλοί έχουν εμπειρία στους τομείς που αποτελούν τους στόχους της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Η Φον ντερ Λάιεν ετοιμάζει τώρα τις επιστολές για τους υποψήφιους επιτρόπους που έχουν υποδείξει τα κράτη μέλη, οι οποίοι θα ενταχθούν στην νέα σύνθεση, εάν περάσουν το τεστ του Κοινοβουλίου.
Ωστόσο, σύμφωνα με το Euractiv, κύκλοι των Βρυξελλών συζητούν ήδη την αξία των υποψηφίων αυτών, δεδομένης της ανάγκης για εμπειρογνωμοσύνη στις πολιτικές της ΕΕ κατά την επόμενη πενταετία.
«Αυτή τη φορά, οι επιστολές θα είναι μια περιγραφή της θέσης εργασίας που θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τις ικανότητες των υποψηφίων en;v θα χρειαστεί ποιότητα για την αντιμετώπιση των πολυεπίπεδων προκλήσεων σε παγκόσμιο και εσωτερικό επίπεδο», δήλωσε στο Euractiv μια πηγή με εμπειρία στις εκλογές της ΕΕ.
Η ανάθεση των σωστών ρόλων στο κατάλληλο πρόσωπο θα είναι το κλειδί για να καταδειχθεί πώς το μελλοντικό εκτελεστικό όργανο της ΕΕ σκοπεύει να ανταποκριθεί στις μελλοντικές προκλήσεις της οικονομίας ηπείρου, δηλαδή να είναι πράσινη, ανταγωνιστική και ανθεκτική.
Τα προφίλ των υποψηφίων που έχουν ανακοινωθεί μέχρι στιγμής ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό στις «οικονομικές» ανάγκες του επόμενου εκτελεστικού οργάνου της ΕΕ, με εννέα υποψηφίους να έχουν εμπειρία στον τομέα των οικονομικών.
Επιπλέον, επτά ειδικεύονται σε περιβαλλοντικά, γεωργικά και ενεργειακά θέματα, όπως οι υποψήφιοι της Τσεχίας, της Δανίας, της Ολλανδίας και της Ισπανίας, και τέσσερις έχουν εμπειρία στην εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας.
Επιπλέον, 14 υποψήφιοι, δηλαδή οι μισοί, έχουν πολιτική εμπειρία στην ΕΕ, ενώ τέσσερις θεωρούνται ότι έχουν τεχνοκρατικό υπόβαθρο (Τσεχία, Γαλλία, Πορτογαλία, Σλοβενία) και όχι τόσο πολιτικό υπόβαθρο.
Όσον αφορά τα πολιτικά «βαρίδια», η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει δύσκολες συνομιλίες με τον Γάλλο Τιερί Μπρετόν, ο οποίος αμφισβήτησε την ηγεσία της αμέσως μετά την επιλογή της ως κορυφαίου υποψηφίου του κεντροδεξιού ΕΛΚ στις ευρωεκλογές.
Και ο Ολιβέρ Βαρχελάι της Ουγγαρίας δεν θα της κάνει τη ζωή ευκολότερη, καθώς θα είναι ο εκφραστής του ακροδεξιού μετώπου «Πατριώτες για την Ευρώπη», του πολιτικού κλαμπ του Fidesz του Βίκτορ Όρμπαν και του Rassemblement National της Γαλλίας.
Η Ισπανίδα Τερέζα Ριμπέρα, «θεματοφύλακας» της Πράσινης Συμφωνίας, θα μπορούσε επίσης να αποδειχθεί υπολογίσιμη δύναμη. Εάν ανοίξει εκ νέου ο φάκελος της Πράσινης Συμφωνίας, ο ρόλος της θα είναι καθοριστικός για την επίτευξη της σωστής ισορροπίας μεταξύ της «ρεαλιστικής» εφαρμογής της Φον ντερ Λάιεν και της πιο φιλόδοξης προσέγγισης που προωθούν η σοσιαλιστική ομάδα της και οι Πράσινοι.
Τέλος, ο Τσέχος Γιόζεφ Σίκελα έχει ήδη συγκρουστεί με τη Φον ντερ Λάιεν σχετικά με την πρόταση για το ανώτατο όριο τιμών του 2022 και έδειξε αποφασισμένος να διαπραγματευτεί κατά τη διάρκεια της προεδρίας της χώρας του εν μέσω της ρωσικής κρίσης φυσικού αερίου.
