Μπάιντεν: «Εγκληματική αμέλεια» η μη έγκριση της οικονομικής βοήθειας στην Ουκρανία από το αμερικανικό Κογκρέσο

Κατά τη διάρκεια της σύντομης επίσκεψής του στην Ουάσιγκτον, ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς (SPD) υποσχέθηκε στην Ουκρανία συνεχή στρατιωτική βοήθεια και επέκρινε έντονα τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ο ηγέτης του Κρεμλίνου διαδίδει ψέματα για την ιστορία του ρωσικού επιθετικού πολέμου κατά της Ουκρανίας και επιδιώκει ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες, δήλωσε ο Σολτς κατά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν στην Ουάσιγκτον ο χθες.

Ο καγκελάριος εξέφρασε την ελπίδα ότι το αμερικανικό Κογκρέσο θα εγκρίνει περαιτέρω στρατιωτική βοήθεια για το Κίεβο. Χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ και της Ευρώπης, η Ουκρανία δεν έχει καμία πιθανότητα να υπερασπιστεί τη χώρα της, προειδοποίησε. Ο Μπάιντεν εξέφρασε το παράπονο ότι η μη έγκριση της αιτούμενης βοήθειας από το Κογκρέσο θα ισοδυναμούσε με “εγκληματική αμέλεια” και δήλωσε: “Αυτό είναι εξωφρενικό”.

Ο Σολτς έστειλε σαφές μήνυμα στον Πούτιν κατά την επίσκεψή του στην αμερικανική πρωτεύουσα. Ο πολιτικός του SPD δήλωσε ότι ο ηγέτης του Κρεμλίνου υπολογίζει ότι η υποστήριξη των δυτικών συμμάχων προς την Ουκρανία θα μειωθεί. “Εάν καταστήσουμε σαφές ότι πρόκειται για λάθος υπολογισμό, τότε αυτή είναι η καλύτερη συμβολή σε μια ειρηνική εξέλιξη”. Ο πόλεμος θα μπορούσε να τελειώσει ανά πάσα στιγμή, αλλά όχι αν η Ουκρανία παραδινόταν.

Ο καγκελάριος επιτέθηκε έντονα στον Πούτιν για τη συνέντευξή του στον δεξιό παρουσιαστή του αμερικανικού τοκ σόου Τάκερ Κάρλσον. Ο Σολτς χαρακτήρισε τη συνέντευξη “γελοία” και επέκρινε τον Ρώσο πρόεδρο ότι “ειλικρινά μόνο κοροϊδεύει τις πραγματικές πράξεις που έχει κάνει η Ρωσία στην Ουκρανία” στα 127 λεπτά.

Η πρώτη συνέντευξη του Πούτιν σε δυτικό δημοσιογράφο από την έναρξη του επιθετικού πολέμου κατά της Ουκρανίας πριν από σχεδόν δύο χρόνια δημοσιεύθηκε κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της καγκελαρίου στην Ουάσινγκτον. Σε αυτήν, ο Πούτιν δήλωσε ότι η Δύση πρέπει σιγά-σιγά να συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να κερδίσει τη σύγκρουση στρατιωτικά. Αργά ή γρήγορα αυτό θα οδηγούσε σε μια συμφωνία. “Όταν αυτή η συνειδητοποίηση θα έχει επέλθει, θα πρέπει (η Δύση) να σκεφτεί τι θα κάνει στη συνέχεια”.