Τη σημασία της ενεργειακής ανεξαρτησίας και αυτονομίας υπογράμμισε ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, κατά την ετήσια ομιλία του προ ημερών για την κατάσταση των ΗΠΑ (state of the union).
Αξιοσημείωτο είναι ότι πλέον οι ΗΠΑ έχουν γίνει ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου διεθνώς, όπως και από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG).
Πρόκειται για σημαντικές κατακτήσεις με εγχώριο και παγκόσμιο αντίκτυπο, ιδίως από τη στιγμή που η Ρωσία έχει δεχτεί καταιγισμό κυρώσεων που περιορίζει τις εμπορικές της δυνατότητες.
Ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης Ρωσίας-Δύσης, η Ευρώπη στηρίζεται περισσότερο από ποτέ στο αμερικανικό αέριο για να καλύψει τις ανάγκες της.
Η άνοδος της παραγωγής υδρογονανθράκων στις ΗΠΑ έγινε εφικτή χάρη στις τεχνολογίες των οριζόντιων γεωτρήσεων και της υδραυλικής ρωγμάτωσης σε σχιστολιθικούς σχηματισμούς.
Ο συνδυασμός τους ξεκλείδωσε από τα τέλη της δεκαετίας του 2000 τεράστια αποθέματα που προηγουμένως ήταν ανεκμετάλλευτα σε περιοχές όπως η Λεκάνη Πέρμιαν.
Ορμώμενος από την επιτυχία του κλάδου, ο Λευκός Οίκος δίνει μεγάλη έμφαση στην πρώτη θέση που λαμβάνει η χώρα στο πετρέλαιο ενόψει των φετινών προεδρικών εκλογών.
Εντούτοις, η αριστερή πτέρυγα στο δημοκρατικό κόμμα πιέζει τον Μπάιντεν για μια πολιτική περιορισμού των νέων γεωτρήσεων και των υποδομών στο φυσικό αέριο για περιβαλλοντικούς λόγους.
Σήμερα ο κλάδος είναι αντιμέτωπος και με μια ακόμη πρόκληση, αφού οι πολύ χαμηλές τιμές του αερίου στις ΗΠΑ ανάγκασαν ορισμένους παραγωγούς να περικόψουν τις ποσότητες που αντλούν.
Αντιθέτως, καλύτερα είναι τα πράγματα στο πετρέλαιο, όπου η τιμή έχει σταθεροποιηθεί σε ένα επίπεδο κοντά στα 70 δολάρια/βαρέλι που ευνοεί τη σχιστολιθική παραγωγή.
Στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε ότι αυτό το είδος της παραγωγής εξαρτάται από συνεχείς επενδύσεις σε νέες γεωτρήσεις, σε αντίθεση με ότι ισχύει στα παραδοσιακά κοιτάσματα.
Οι εκτιμήσεις των ειδικών δείχνουν ότι σε ένα υποθετικό σενάριο όπου οι επενδύσεις διακόπτονταν εντελώς για μια χρονιά, τότε η παραγωγή της χώρας στο πετρέλαιο θα έπεφτε κατά 35% αυτομάτως.
Παράλληλα, οι αναλυτές επισημαίνουν ότι ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της αμερικανικής παραγωγής πετρελαίου δεν είναι αργό πετρέλαιο, αλλά ποσότητες που προέρχονται από το φυσικό αέριο και χαρακτηρίζονται ως χαμηλότερης ποιότητας.
Σε κάθε περίπτωση, ο κλάδος χρειάζεται ορατότητα για να συνεχίσει να παράγει τόσο πολύ και αυτό ακριβώς είναι που αναζητά από τους δύο διεκδικητές των φετινών εκλογών.
Μπορεί ο Ντόναλντ Τραμπ να είναι ο παραδοσιακός υπέρμαχος των ορυκτών καυσίμων, όμως και ο Μπάιντεν έχει δείξει ρεαλισμό γιατί γνωρίζει ότι οφείλει να κρατήσει τις τιμές χαμηλά για τον καταναλωτή και για το σύνολο της οικονομίας.
Μέσα στους επόμενους μήνες οι δυό τους θα αποσαφηνίσουν τις ενεργειακές τους πολιτικές, ενώ οι πετρελαϊκές θα κάνουν έντονο “λόμπινγκ” προς κάθε κατεύθυνση για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους.
