Το κονδύλι των 60 εκατομμυρίων δολαρίων αποδέσμευσε η αμερικανική κυβέρνηση σε βοήθεια έκτακτης ανάγκης για την κατεστραμμένη γέφυρα στη Βαλτιμόρη, αν και το συνολικό κόστος των συνεπειών μπορεί να ανέλθει στα 4 δισεκατομμύρια.
Στα 28 χρόνια υπηρεσίας του, κατά τη διάρκεια των οποίων περιπολεί στη γέφυρα Francis Scott Key (Βαλτιμόρη) σχεδόν κάθε βράδυ, δεν έχει ξαναζήσει τη γειτονιά του τόσο ήσυχη. “Ακούω γλάρους, μερικά ελικόπτερα στο βάθος. Τίποτα άλλο, είναι εντελώς σουρεαλιστικό”, λέει ο Steve, αξιωματικός της λιμενικής αστυνομίας της Βαλτιμόρης.
Η προσέγγιση της κατεστραμμένης γέφυρας στο λιμάνι της Βαλτιμόρης έχει αποκλειστεί σε μεγάλη έκταση και η συνήθης φασαρία των αυτοκινήτων και των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων έχει σιγήσει.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο αυτοκινητόδρομος τεσσάρων λωρίδων καταλήγει μετά από μερικές εκατοντάδες μέτρα στο κενό, αφού ένα φορτηγό πλοίο διέλυσε τη γέφυρα νωρίς το πρωί της περασμένης Τρίτης (26.03.24). Ατσάλινοι σκελετοί προεξέχουν από το νερό σαν σκηνικό ταινίας καταστροφής, με το φορτηγό πλοίο “Dali” να μένει καθηλωμένο στη μέση όλων αυτών καθώς ο ήλιος δύει.
Τα βίντεο από τη σύγκρουση του πλοίου στη Βαλτιμόρη κάνουν τον γύρο του κόσμου και οι κάτοικοι και οι αρχές της περιοχής προετοιμάζονται για χρόνια εργασιών ανοικοδόμησης. Η “καταστροφή στο κέντρο κρίσιμων υποδομών”, όπως περιγράφει το ατύχημα η αμερικανική ακτοφυλακή, θέτει πλέον προκλήσεις για δεκάδες υπουργεία, ομοσπονδιακές και πολιτειακές αρχές και ερευνητές.
“Είμαστε αντιμέτωποι με ένα αδιανόητο έργο”, δήλωσε ο Γουές Μουρ, κυβερνήτης της Πολιτείας του Μέριλαντ, το βράδυ της Πέμπτης (τοπική ώρα) στο κέντρο κρίσης των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, το οποίο στήθηκε σε ένα χαμηλό κτίριο με θέα τον τόπο της καταστροφής.
“Το πλοίο έχει περίπου το μέγεθος του Πύργου του Άιφελ. Και στην κορυφή του υπάρχει μια ατσάλινη γέφυρα. Φανταστείτε το. Μέχρι πρόσφατα δεν μπορούσα να το φανταστώ”, λέει ο κυβερνήτης.
“Αυτό που κάνουμε εδώ έχει εθνική και παγκόσμια σημασία”, λέει – άλλωστε, η Βαλτιμόρη είναι ένας από τους σημαντικότερους κόμβους για το διεθνές εμπόριο αγαθών, μεταξύ άλλων και για τη Γερμανία, τονίζει η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt.
Ο ειδικός γερανός “Chesapeake 1000”, με το παρατσούκλι “Chessy” από τις αμερικανικές αρχές, βρίσκεται στο σημείο από τα μεσάνυχτα. Ο στρατιωτικός γερανός των χιλίων τόνων χρονολογείται από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου και κατασκευάστηκε αρχικά για τη διάσωση πυρηνικών υποβρυχίων.
Το “Chessy” πρέπει τώρα να κάνει το αδύνατο δυνατό: “Πρέπει να κόψουμε τα τμήματα της γέφυρας, μετά να τα διασώσουμε και να βγάλουμε με κάποιο τρόπο το φορτηγό πλοίο από το νερό”, συνεχίζει ο Moore. Οι δύτες “ταξιδεύουν στο νερό, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους” για να αναζητήσουν τα πτώματα των τεσσάρων αγνοούμενων εργατών της γέφυρας.
60 εκατ. ευρώ σε βοήθεια έκτακτης ανάγκης είναι καθ’ οδόν
Συνολικά έξι άνδρες από συνεργείο οικοδόμων που επισκεύαζαν λακκούβες στην άσφαλτο έχασαν τη ζωή τους. Σύμφωνα με αναφορές των μέσων ενημέρωσης, οι εργάτες, οι οποίοι ήταν όλοι από τη Λατινική Αμερική, είχαν μόλις πάρει μια νυχτερινή ανάσα όταν το φορτηγό πλοίο εμβόλισε τον πυλώνα στήριξης της γέφυρας.
Τρεις ημέρες μετά τη σύγκρουση, η έρευνα για την τραγωδία μόλις τώρα αρχίζει. “Σε αυτό το σημείο, υπάρχουν πολύ περισσότεροι άγνωστοι παρά γνωστοί”, λέει ο αρμόδιος ναύαρχος της ακτοφυλακής, Σάνον Γκίλιρεθ, βάζοντας το χέρι του στον ώμο του κυβερνήτη. Ο ύπνος είναι διαθέσιμος σε όλους τους διασώστες μόνο σε ωριαία βάση τις τελευταίες ημέρες.
Το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (FBI) και το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας Μεταφορών διεξάγουν παράλληλες έρευνες για διάφορες θεωρίες πχ αν μολυσμένα καύσιμα, άλλο τεχνικό σφάλμα ή ανθρώπινο λάθος οδήγησαν στο ατύχημα. Το ζήτημα της ευθύνης και του ποιος πρέπει να πληρώσει τις πολλαπλές ζημιές είναι πιθανό να απασχολήσει τα δικαστήρια και τους συγγενείς των πληγέντων για χρόνια.
Η αμερικανική κυβέρνηση έχει αποδεσμεύσει 60 εκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια έκτακτης ανάγκης για την κατεστραμμένη γέφυρα στη Βαλτιμόρη, αλλά οι ειδικοί λένε ότι το κόστος μπορεί να ανέλθει στα τέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό δεν περιλαμβάνει τις πιθανές αξιώσεις αποζημίωσης από τις οικογένειες των θυμάτων.
“Είναι σαφές ότι η έρευνα θα είναι πολύ περίπλοκη, επειδή εμπλέκονται πολλές χώρες και φορείς”, δήλωσε ο εμπειρογνώμονας σε θέματα εφοδιαστικής αλυσίδας Tinglong Dai στην Handelsblatt. “Το ατύχημα είναι ένα σοβαρό πλήγμα για τον ασφαλιστικό κλάδο, το οποίο σίγουρα θα γίνει αισθητό από τον κλάδο των φορτίων”.
Αυτό που κάνει την καταστροφή της Βαλτιμόρης τόσο περίπλοκη είναι το γεγονός ότι δεν πρόκειται απλώς για μια γέφυρα που πρέπει να ξαναχτιστεί. Η πρώτη προτεραιότητα, εκτός από την ανάκτηση των αγνοουμένων, είναι να καθαριστεί ο κόλπος. Για κάθε ημέρα που το λιμάνι παραμένει κλειστό, η περιοχή χάνει 15 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, χιλιάδες εργαζόμενοι στο λιμάνι βρίσκονται σήμερα σε άδεια και μια σημαντική διαδρομή για τους εργαζόμενους και τα φορτηγά που μεταφέρουν καταναλωτικά αγαθά είναι αποκλεισμένη.
Εν τω μεταξύ, οργανώνονται εκστρατείες συγκέντρωσης χρημάτων για τις οικογένειες των νεκρών εργατών της γέφυρας. Ομάδες υπεράσπισης προειδοποιούν για τις επικίνδυνες συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται οι εργάτες οδοποιίας – συχνά μετανάστες -. Τοπική εφημερίδα ανέφερε αυτή την εβδομάδα ότι ένας από τους εργάτες που τραυματίστηκαν στην κατάρρευση της γέφυρας απορρίφθηκε αρχικά στο νοσοκομείο επειδή δεν είχε επαρκή ασφάλιση υγείας.
Η Βαλτιμόρη είναι επίσης μια οθόνη προβολής κριτικής και ελπίδας- από τη μία πλευρά, συγκλονίζεται από κρίσεις και, από την άλλη, αποτελεί μέρος μιας αναπτυσσόμενης περιοχής. Η Βαλτιμόρη είναι μέρος του “βορειοανατολικού διαδρόμου” της αμερικανικής ακτής, από τον οποίο ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ταξίδευε με τρένο κάθε εβδομάδα ως γερουσιαστής για να φτάσει στο Κογκρέσο στην Ουάσινγκτον.
“Η ζωή μπορεί να τελειώσει τόσο γρήγορα”
Σε σύγκριση με τη Φιλαδέλφεια, τη Νέα Υόρκη και τη Βοστώνη, η Βαλτιμόρη θεωρείται συχνά προβληματικό παιδί λόγω των υψηλών ποσοστών εγκληματικότητας, του κοινωνικού διχασμού, της αστυνομικής βίας και του ρατσισμού. Ταυτόχρονα, η Βαλτιμόρη έχει γίνει απαραίτητη ως κέντρο logistics για διεθνείς εταιρείες και υπάρχει συνεχής πείνα για εργαζόμενους και επέκταση. Τα τελευταία χρόνια, γύρω από το λιμάνι έχουν χτιστεί γιγαντιαίες αποθήκες και νέα πολυτελή διαμερίσματα.
Δύο ημέρες πριν από τη σύγκρουση, ο δήμαρχος Μπράντον Σκοτ, στα 36 του χρόνια ένας από τους νεότερους δημάρχους στις ΗΠΑ, εξακολουθούσε να διαφημίζει την επανεφεύρεση της πόλης. Τότε το “Dali”, ένα φορτηγό πλοίο από τη Σιγκαπούρη γεμάτο σαπούνια, αρώματα και μπαταρίες, σύμβολο κατανάλωσης και ευημερίας, προκάλεσε μια από τις χειρότερες ναυτικές καταστροφές στην ιστορία.
Η έρευνα επηρεάζεται επίσης από τη συνεχή μάχη κατά της παραπληροφόρησης, το διαδίκτυο είναι γεμάτο από θεωρίες για μια ξένη ελεγχόμενη επίθεση ή ακόμη και για έναν προεκλογικό ελιγμό του Τζο Μπάιντεν – οι εικασίες οργιάζουν. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κυβερνήτης έχει εκδώσει δύο καθημερινές ενημερώσεις για την τρέχουσα κατάσταση και ο υπουργός Μεταφορών Πιτ Μπάτιγκιγκ έχει συστήσει μια “ομάδα εργασίας για την εφοδιαστική αλυσίδα”: στόχος είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης.
Η κανονική ζωή συνεχίζεται στη Βαλτιμόρη, φυσικά, αλλά πολλούς ανθρώπους απασχολεί η κατάρρευση της γέφυρας. Στο ταχυφαγείο Jimmy’s Seafood, οι οπαδοί παρακολουθούν ένα σημαντικό παιχνίδι μπέιζμπολ το βράδυ της Πέμπτης, με τους Baltimore Orioles να αντιμετωπίζουν τους L.A. Angels. Ο Ρόμπερτ, ο οποίος μεγάλωσε κοντά στη γέφυρα, δεν έχει καταφέρει ακόμη να δει από κοντά τα συντρίμμια.
“Περνάω από αυτή τη γέφυρα τρεις ή τέσσερις φορές την ημέρα, δεν μπορώ να το πιστέψω”, λέει. Κρατάει ένα μπουκάλι μπύρα στο ένα χέρι και ένα πούρο στο άλλο. Αφήνει το πούρο να κατευθυνθεί προς το μπουκάλι της μπύρας, “μπουμ!” λέει ο Ρόμπερτ. “Μπορεί να τελειώσει τόσο γρήγορα”, μουρμουρίζει και κοιτάζει ξανά προς την τηλεόραση επίπεδης οθόνης.
Ο Στίβεν, ο αστυνομικός του λιμανιού, ελπίζει ότι η προσοχή του κόσμου δεν θα μειωθεί πολύ γρήγορα. Τρεις από τους συναδέλφους του ήταν εκεί τη νύχτα του ατυχήματος και έκλεισαν τη γέφυρα από την κυκλοφορία, σώζοντας έτσι ζωές. “Στέκονταν ακριβώς δίπλα στη γέφυρα και κοίταζαν τον θάνατο στα μάτια. Δεν πρέπει να το ξεχάσουμε αυτό, ακόμη και αν οι πολλές τηλεοπτικές κάμερες έχουν προ πολλού απομακρυνθεί”.
