«Στην πρώτη επίσκεψη αμερικανού προέδρου μετά τον Μπιλ Κλίντον το 1999 η Αθήνα ελπίζει πολλά, πάρα πολλά», γράφει η γερμανική εφημερίδα. «Η κοινά εκπεφρασμένη επίσημη προσδοκία συνοψίζεται στο ότι ο Ομπάμα θα ζητήσει μείωση του χρέους και έτσι θα διευκολύνει την ελληνική κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις που επιδιώκει επί του θέματος». Ο αρθρογράφος κάνει αναφορά τις πρόσφατες δηλώσεις του νέου Έλληνα κυβερνητικού εκπροσώπου ότι «μια δήλωση του Ομπάμα δεν είναι ποτέ απλά μια δήλωση αλλά μια πολιτική πίεση για να λυθεί το πρόβλημα του χρέους». Επίσης υπενθυμίζει δηλώσεις του αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τζακ Λιου και του προκατόχου του Τίμοθι Γκάιτνερ, που πλειστάκις αναφέρθηκαν στην αναγκαιότητα απομείωσης τους χρέους, λόγια που ήχησαν ως «μουσική στα αυτιά της Αθήνας», όπως χαρακτηριστικά γράφει.
«Όμως στην απόφαση για την ελάφρυνση χρέους δεν έχει λόγο ένας αμερικανός πρόεδρος, ακόμη λιγότερο ένας απερχόμενος, πόσο μάλλον που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (…) δεν θα σήκωνε τις απώλειες που θα έφερνε ένα τέτοιο δώρο για τους Έλληνες. Και επειδή τον οικονομικό και πολιτικό λογαριασμό σε μια τέτοια περίπτωση θα τον πλήρωναν οι Ευρωπαίοι στην ευρωζώνη, δεν θέλουν καμιά ανάμειξη των Αμερικανών, όπως πολλές φορές αναγκάστηκαν να πουν στους δύο υπουργούς Οικονομικών των ΗΠΑ».
Και ο αρθρογράφος συνεχίζει: «Η αποφασιστική ερώτηση μετά τις εκλογές της 8ης Νοεμβρίου είναι τι λέει ο Τραμπ, και αυτά που έχει πει τα περασμένα χρόνια, καλύτερα να μην τα είχε πει σύμφωνα με την ελληνική οπτική γωνία. Πχ. ότι το ευρώ είναι μια εφεύρεση για να πληγούν οι ΗΠΑ, (…) ή ότι θα είναι καλύτερα να βγει η Ελλάδα από το ευρώ και να επιστρέψει στο δικό της νόμισμα. Τώρα η ελληνική κυβέρνηση και η συντηρητική αντιπολίτευση δηλώνουν με γενναιότητα ότι επρόκειτο για λόγια προορισμένα για την προεκλογική εκστρατεία». Κατά τα άλλα η γερμανική εφημερίδα υπενθυμίζει ότι ο Ομπάμα δεν έρχεται αύριο στην Αθήνα για να μιλήσει μόνο για χρήματα και χρέος, αλλά και για θέματα όπως είναι η περιφερειακή ασφάλεια και η μετανάστευση.
«Στην ομιλία του ο Ομπάμα αναμένεται να απευθύνει διπλό έπαινο στην Αθήνα, ότι ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ διαδραματίζει υπεύθυνο ρόλο στους δύο αυτούς τομείς και (…) ότι πέρασε την κρίση χωρίς να θέσει τη δημοκρατία υπό πίεση. Σε περίπτωση που όντως πει κάτι προς αυτήν την κατεύθυνση, θα ήταν (σ.σ. για τους Έλληνες) μια υπόδειξη προς την Τουρκία. Όταν το 1999 επισκέφθηκε την Αθήνα ο Μπιλ Κλίντον αμέσως μετά κατευθύνθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ο Ομπάμα όμως παρακάμπτει την Τουρκία και οι Έλληνες το ερμηνεύουν με τον τρόπο τους».
