Ενώ οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) ελπίζουν να κινητοποιήσουν περισσότερα ιδιωτικά κεφάλαια για επενδύσεις μέσω της Ένωσης Κεφαλαιαγορών (CMU), οι υψηλές κεφαλαιακές απαιτήσεις εμποδίζουν τις ασφαλιστικές εταιρείες να «διαδραματίσουν μεγαλύτερο ρόλο», προειδοποίησε την Πέμπτη (30 Μαΐου) η ένωση του κλάδου Insurance Europe, ζητώντας αναθεώρηση του τρόπου υπολογισμού των κανόνων.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Euractiv, οι ασφαλιστικές εταιρείες παίζουν μεγάλο ρόλο στα σχέδια για την CMU, επενδύοντας περίπου 6,6 τρισ. ευρώ ετησίως σε ευρωπαϊκές μετοχές της ΕΕ, εταιρικό χρέος και κρατικά ομόλογα. Ωστόσο, η κλαδική ένωση προειδοποίησε ότι ο τρόπος υπολογισμού των κεφαλαιακών επιβαρύνσεων και το εύρος των επενδύσεων στις οποίες μπορούν να συμμετάσχουν οι ασφαλιστές, εμποδίζει τον ρόλο τους στη χρηματοδότηση ενός ευρύτερου συνόλου περιουσιακών στοιχείων και επιχειρήσεων.
«Το επιχειρηματικό μοντέλο των ασφαλιστών τους επιτρέπει να έχουν μακροπρόθεσμο επενδυτικό χρονικό ορίζοντα, να εστιάζουν στη μακροπρόθεσμη απόδοση των περιουσιακών στοιχείων, να επενδύουν σε μη ρευστοποιήσιμα περιουσιακά στοιχεία και να λειτουργούν ως αντικυκλικό μαξιλάρι», δήλωσε η ένωση.
Που σημαίνει, ότι οι κεφαλαιακές απαιτήσεις θα πρέπει να είναι γενικά χαμηλότερες γι’ αυτούς, σε σύγκριση με τους επενδυτές που ασχολούνται με βραχυπρόθεσμες συναλλαγές, όπως αναφέρεται σε έγγραφο θέσεων που καθορίζει τις προτεραιότητές τους για την αναμόρφωση των σχεδίων για την CMU.
Ο στόχος της ενίσχυσης του δεκαετούς σχεδίου για την ένωση κεφαλαιαγορών ανέκτησε πρόσφατα νέα δυναμική, καθώς η ΕΕ ελπίζει να ενισχύσει την ιδιωτική χρηματοδότηση σε βασικούς στόχους όπως η μετάβαση στην πράσινη ενέργεια – την ώρα που το Ταμείο Ανάκαμψης πρόκειται να λήξει το 2026, αφήνοντας ένα επενδυτικό κενό που υπολογίζεται ότι απορροφά περίπου 620 εκατ. ευρώ ετησίως.
Οι ισχύοντες κεφαλαιακοί κανόνες για τις ασφαλιστικές εταιρείες που καθορίζονται στο πλαίσιο «Solvency II», απαιτούν ένα χρηματικό ποσό που τίθεται στην άκρη για κάθε επένδυση σε περιουσιακά στοιχεία, ανάλογα με το επίπεδο του αναγνωρισμένου κινδύνου τους – κάτι που αναφέρεται επίσης ως κεφαλαιακές απαιτήσεις.
Η πρόσφατη αναθεώρηση του Solvency II επικαιροποίησε τους κανόνες επτά χρόνια μετά την έναρξη ισχύος του, εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Απρίλιο, αλλά πρέπει να εφαρμοστεί σε εθνικό επίπεδο.
«Η αναθεώρηση του Solvency II πρέπει να αξιοποιήσει τις δυνατότητές της για την αντιμετώπιση των σημερινών υπερβολικών κεφαλαιακών επιβαρύνσεων και της μεταβλητότητας του πλαισίου, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται περιττά εμπόδια για τα μακροπρόθεσμα, εγγυημένα προϊόντα και τα προϊόντα διανομής κερδών», έγραψε η ένωση.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες επισημαίνουν ακόμα πως είναι βασικό να οριστικοποιηθούν οι τεχνικές λεπτομέρειες της αναθεώρησης, λαμβάνοντας υπόψη τον αντίκτυπο της στην εκπλήρωση των στόχων της CMU».
Η Insurance Europe προειδοποιεί ότι το ιδιωτικό χρέος, τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια, τα επιχειρηματικά κεφάλαια, τα εισηγμένα μετοχικά κεφάλαια και τα έργα υποδομής, όλα βασικά για τη στήριξη της ευρωπαϊκής οικονομίας και τη χρηματοδότηση των ΜΜΕ ειδικότερα, δεν είναι επί του παρόντος κατάλληλα για τις ασφαλιστικές εταιρείες.
