Το 2013 πέρασε για την ευρωζώνη χωρίς καμία νέα κρίση χρέους, για πρώτη φορά από το 2009, με τα ομόλογα να ανακάμπτουν και εισροή νέων κεφαλαίων στην περιφέρεια, παρά το γεγονός ότι η οικονομία παρέμεινε αδύναμη και στις περιπτώσεις της περιφέρειας, εφιαλτική.
Όπως αναφέρει ο αναλυτής των Financial Times, John Authers, η κρίση που θα επέβαλε τις μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη δεν συνέβη το 2013 και αναρωτιέται εάν θα συμβεί το 2014.
Ο Laurent Fransolet, αναλυτής της Barlcays, δεν βλέπει μεγάλες πιθανότητες νέας κρίσης λόγω των αλλαγών στο θεσμικό πλαίσιο αλλά και λόγω της κατάστασης στις οικονομίες της ευρωζώνης. Ακόμη και σε Πορτογαλία και Ελλάδα είδαμε τον «πάτο» τα προηγούμενα τρίμηνα, σημειώνει, εκτιμώντας ότι επίκειται ανάκαμψη, αλλά πολύ ήπια.
Ο John Wyn – Evans, επικεφαλής στρατηγικής της Investec, υπογραμμίζει ότι θα απαιτηθεί ένας καταλύτης για μια νέα κρίση στην ευρωζώνη. Ένας τέτοιος καταλύτης θα μπορούσε να είναι η έλλειψη ανάπτυξης, σημειώνει.
Εάν η Ευρώπη δεν αναπτυχθεί, πέφτει μεγάλο βάρος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τονίζει ο Authers.
Ο Alex Friedman της UBS σημειώνει ότι σε περίπτωση αντίξοου αποτελέσματος στις ιταλικές εκλογές, επί παραδείγματι, θα υπάρξει άνοδος των ομολόγων «δοκιμάζοντας» εκ νέου τις αντοχές του προγράμματος αγορών ομολόγων της ΕΚΤ. Ο λόγος που οι ευάλωτες χώρες δεν αποτελούν κίνδυνο για την Ευρώπη είναι ακριβώς οι δεσμεύσεις του Μάριο Ντράγκι, υπογραμμίζει.
Από την άλλη, οι αναλυτές υπογραμμίζουν ότι οι διαφοροποιήσεις στα επιτόκια με τις ΗΠΑ, μετά και τις ανακοινώσεις της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας για σταδιακή διακοπή των αγορών ομολόγων, είναι το πραγματικό κλειδί για την ευρωζώνη, καθώς μεταβάλλεται η ισορροπία του ρίσκου παγκοσμίως. Από αυτή την άποψη, σημειώνουν, οι τύχες της Ευρώπης βασίζονται περισσότερο στη Fed παρά στην ΕΚΤ…
Διαβάστε επίσης:
Πηγή Euro2day
