Μικρή επιτυχία είχε η δράση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην προσπάθεια μείωσης των μεγάλων αποκλίσεων στα επιτόκια που πληρώνουν οι επιχειρήσεις της ευρωζώνης.
Οι εταιρίες στις πιο αδύναμες οικονομίες της ευρωζώνης συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν αρκετά υψηλότερο κόστος δανεισμού σε σχέση με τους ανταγωνιστές σε χώρες όπως η Γερμανία, σύμφωνα με ανάλυση της Goldman Sachs. Το μέγεθος της απόκλισης έχει μειωθεί σε σχέση με το ζενίθ του Μαΐου 2013, αλλά παραμένει υψηλότερα από τα μέσα του 2011.
Ο μεγάλος βαθμός των αποκλίσεων προκαλεί απογοήτευση στην ΕΚΤ και πυροδοτεί τις ανησυχίες της για τον περιορισμό της ροής πιστώσεων προς τις οικονομίες της «περιφέρειας» της ευρωζώνης. Ο διοικητής Mario Draghi, προειδοποίησε πρόσφατα ότι «είναι πολύ σημαντικό να περιοριστούν περαιτέρω οι αποκλίσεις στις αγορές πιστώσεων της ευρωζώνης».
Η ΕΚΤ έχει μειώσει κάθετα τα βασικά επιτόκια και ο κ. Draghi έχει δεσμευθεί να αποτρέψει μια διάλυση της ευρωζώνης, κινήσεις οι οποίες έχουν κατεβάσει κάθετα τα yields στα κρατικά επιτόκια των περιφερειακών οικονομιών. Αλλά οι επιδράσεις δεν έχουν καταφέρει να διαχυθούν στα επιτόκια που χρεώνουν οι τράπεζες σε χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία.
«Εχουμε πάρει μια σημαντική στροφή στην Ευρώπη και η σκληρότερη, χρηματοπιστωτική φάση της κρίσης είναι πίσω μας. Αλλά η διαδικασία της θεραπείας του τραπεζικού συστήματος… είναι αργή κι επιφυλακτική», σχολιάζει ο Huw Pill, οικονομολόγος ευρωπαϊκών υποθέσεων της Goldman Sachs, που έχει διατελέσει ανώτατο στέλεχος της ΕΚΤ.
Αν η σοβαρή επιτοκιακή απόκλιση ενσωματωθεί μακροπρόθεσμα στην ευρωζώνη, θα επισκιάσει την αποτελεσματικότητα της ενιαίας νομισματικής πολιτικής, προειδοποιεί ο κ. Pill. «Αν χρειαστεί να ζήσουμε με τα τωρινά επίπεδα κερματισμού στα επιτόκια, η βιωσιμότητα της νομισματικής ενοποίησης αναπόφευκτα θα τεθεί σε αμφιβολία».
Οι αποκλίσεις καταδεικνύουν τις αδυναμίες στο τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης, τις οποίες προσπαθούν εσπευσμένα να επιλύσουν οι ρυθμιστές. Επίσης καθρεφτίζουν την μεγαλύτερη σημασία που δίνουν οι χρηματοπιστωτικές αγορές στους ανά χώρα κινδύνους, και τις επιπτώσεις που έχει η κρίση της ευρωζώνης στην αντίληψη για τους κινδύνους χρεοστασιών.
Το πρόβλημα είναι ότι το τζίνι έχει βγει από το λυχνάρι, γιατί η Ελλάδα πράγματι έκανε στάση πληρωμών και η Κύπρος επίσης έφτασε πολύ κοντά στην έξοδο από την ευρωζώνη. Θα χρειαστεί πολύ καιρός για να βάλουμε το τζίνι πίσω στο μπουκάλι», δήλωσε ο Julian Callow, οικονομολόγος διεθνών υποθέσεων της Barclays. “Τα επιτόκια παραμένουν υψηλά στις χώρες εκείνες που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη για φθηνότερα επιτόκια”.
Ο δείκτης επιτοκιακών αποκλίσεων της Goldman Sachs προσμετρά τις διακρατικές αποκλίσεις στα επιτόκια που χρεώνουν οι τράπεζες της ευρωζώνης για μια σειρά επιχειρηματικών δανείων. Ο δείκτης έφτασε στο υψηλό των 4,7 ποσοστιαίων μονάδων τον Μάιο 2013 και διολίσθησε στις 3,9 ποσοστιαίες μονάδες τον Οκτώβριο, που ήταν τα χαμηλότερα επίπεδα από τον Σεπτέμβριο 2011.
Οι ρυθμιστές της ευρωζώνης ελπίζουν ότι η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής «τραπεζικής ένωσης» με κοινό πλαίσιο εποπτείας και τραπεζικών εκκαθαρίσεων, θα βοηθήσουν να σπάσει ο δεσμός ανάμεσα στα κόστη δανεισμού των τραπεζών και τα κόστη δανεισμού των κρατών. Αλλά οι αναλυτές τονίζουν ότι τα επιτόκια στις διάφορες χώρες πάντα θα καθρεφτίζουν τις αποκλίσεις στις πιστωτικές αξιολογήσεις των δανειοληπτών.
Η ΕΚΤ ενθαρρύνει επίσης την μεγαλύτερη χρήση των «τιτλοποιήσεων» -την «σαλαμοποίηση» δανείων- ώστε να αναδιανεμηθούν μεταξύ των επενδυτών- ως μέθοδο βελτίωσης της ροής πιστώσεων στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, που δημιουργούν απασχόληση, των κρατών της περιφέρειας
Διαβάστε επίσης:
Πηγή Euro2day
