''H κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά διαθέτει 524 εκατ. ευρώ σε «κοινωνικό μέρισμα» που θα δοθεί σε 1 εκατομμύριο χαμηλοεισοδηματικές οικογένειες, σε συνταξιούχους και μακροχρόνια άνεργους'' αναφέρουν σε κύριο άρθρο τους οι Financial Times.
Διαβάστε όλο το άρθρο με τίτλο: Κοινωνικά «μερίσματα»: Καλά, αλλά… λίγα
”Βγαίνοντας από την κρίση, οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης προσφέρουν «κοινωνικά μερίσματα» για να ενισχύσουν την οικονομία. Δεν αρκεί όμως να περιορίσουν τα λίγα πυρομαχικά τους σε περικοπές φόρων εισοδήματος. Χρειάζονται μέτρα τόνωσης των επιχειρήσεων.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης στην ευρωζώνη, οι κυβερνήσεις επέβαλαν ευρείες φορολογικές αυξήσεις για να τονώσουν τη δημοσιονομική τους θέση και να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία τους προς τους επενδυτές.
Σήμερα όμως, καθώς η οικονομία αρχίζει να ανακάμπτει, οι πολιτικοί σκέφτονται ότι ήλθε η ώρα να ελαφρύνει το φορολογικό βάρος. Εκείνοι που πιθανότατα θα ευνοηθούν περισσότερο θα είναι οι οικογένειες που θα απολαύσουν περικοπές στους φόρους εισοδήματος και άλλες ελαφρύνσεις.
Η τάση αυτή για ελάφρυνση του δημοσιονομικού βάρους είναι πιο έντονη στον ευρωπαϊκό Νότο, όπου είχαν επιβληθεί και οι μεγαλύτερες φορολογικές αυξήσεις.
Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση συνασπισμού του Αντώνη Σαμαρά διαθέτει 524 εκατ. ευρώ σε «κοινωνικό μέρισμα» που θα δοθεί σε 1 εκατομμύριο χαμηλοεισοδηματικές οικογένειες, σε συνταξιούχους και μακροχρόνια άνεργους.
Στην Ιταλία, ο πρωθυπουργός Matteo Renzi θέλει να επιστρέψει 80 ευρώ μηνιαίως σε όσους έχουν εισόδημα μεταξύ €8.145 και €24.000. Ο Ισπανός Mariano Rajoy έχει επίσης υποσχεθεί να μειώσει τον φόρο εισοδήματος στο χαμηλό εισοδημα.
Πρόσφατα, στη Γερμανία ξεκίνησε μια επιπόλαιη διαβούλευση, για τη μείωση του φορολογικού βάρους στις οικογένειες. Κορυφαία στελέχη των χριστιανοδημοκρατών της Angela Merkel προωθούν πρόταση μείωσης στο δημοσιονομικό «βαρίδι», την αυτόματη δηλαδή αύξηση του φόρου που προκύπτει όταν ο πληθωρισμός ανεβάζει μισθωτούς σε υψηλότερες κλίμακες φορολογίας.
Η καγκελάριος και ο υπουργός Οικονομικών της Wolfgang Schäuble αντιτάσσονται στην ιδέα, θεωρώντας ότι τα φορολογικά έσοδα δεν αυξάνονται αρκετά γρήγορα ώστε να επιτρέπουν ελαφρύνσεις. Καθώς όμως τα δημοσιονομικά έσοδα προβλέπεται να αυξηθούν ταχύτερα απ’ όσο αναμενόταν, θα γίνει πιο δύσκολο για την κυβέρνηση να δικαιολογήσει την άρνησή της.
Η σπουδή για μειώσεις στους φόρους εισοδήματος είναι πολιτικά πολύ λογική. Οι Ευρωπαίοι πολίτες τις επόμενες ημέρες θα κληθούν να εκλέξουν το επόμενο Ευρωκοινοβούλιο. Τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα, όπως το ιταλικό Five Star Movement, αναμένεται να έχουν πολύ καλή παρουσία, χάρη στο επιχείρημα ότι τα μέτρα καταπολέμησης της κρίσης στην ευρωζώνη έχουν βυθίσει τις εθνικές οικονομίες σε μεγάλες υφέσεις.
Η ελάφρυνση των οικογενειών από τα φορολογικά βάρη θα σηματοδοτήσει μεταστροφή μετά από πολλά χρόνια λιτότητα. Επίσης θα βοηθήσει να καθιερωθεί η άποψη ότι η ευρωζώνη εισέρχεται σε νέα φάση ανάκαμψης.
Ωστόσο υπάρχουν λόγοι που δημιουργούν σκεπτικισμό για τη λογική αυτών των φορολογικών περικοπών. Και το επιχείρημα δεν είναι ότι οι κυβερνήσεις δεν έχουν δημοσιονομικά περιθώρια να χαλαρώσουν τα ζωνάρια.
Στην Ιταλία, οι φορολογικές περικοπές δεν αντιστοιχούν σε δημοσιονομική επέκταση, γιατί η κυβέρνηση ανακτά τους πόρους της, μέσω ανάλογων περικοπών των δαπανών. Στη Γερμανία, τα κρατικά βιβλία είναι ήδη πλεονασματικά. Οι επεκτατικές περικοπές των φόρων εισοδήματος θα βοηθήσουν να ενισχυθεί η εγχώρια κατανάλωση χωρίς να προκαλέσουν ζημιά στη βιωσιμότητα του εθνικού χρέους.
Το ουσιώδες ερώτημα είναι αν πρέπει η ευρωζώνη να αναλώσει τα λίγα πυρομαχικά της σε περικοπές των φόρων εισοδήματος.
Το πρόβλημα με την αύξηση των εσόδων των καταναλωτών είναι ότι μπορεί να επιλέξουν να αποταμιεύσουν τα επιπλέον ευρώ τους ή να τα δαπανήσουν σε εισαγωγές από χώρες εκτός ευρωζώνης. Αυτό όμως δεν θα βοηθήσει τον κλάδο μεταποίησης της περιφέρειας, που ήδη πληρώνει τον βαρύ… φόρο της ισχύος του ευρώ.
Δεν υπάρχει μία και μόνο συνταγή για τις οικονομίες της ευρωζώνης και οι κυβερνήσεις των διαφόρων πολιτικών χρωμάτων ίσως έχουν διαφορετικές προτιμήσεις.
Ωστόσο, είναι δύσκολο να μην συμπαρασταθούμε στο επιχείρημα των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών, εταίρων της Α. Merkel στην κυβέρνηση συνασπισμού, ότι το Βερολίνο οφείλει να κάνει περισσότερες επενδύσεις. Οι δημόσιες επενδύσεις ήταν μόλις 1,6% του γερμανικού εθνικού εισοδήματος το 2013, αρκετά χαμηλότερες από τον μέσο όρο 2,1% της ευρωζώνης.
Η άλλη προτεραιότητα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων θα πρέπει να είναι η μείωση των κοινωνικών εισφορών στον τομέα απασχόλησης οι οποίες, στην Ιταλία και την Ισπανία είναι αρκετά υψηλότερες από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ.
Η οδός της βιώσιμης ανάκαμψης για την ευρωζώνη περάνει από ένα διαφορετικό είδος δημοσιονομικής πολιτικής, σε σχέση με εκείνο που βίωσαν οι κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Τώρα, η σωστή επιλογή για το πού θα δαπανηθούν τα χρήματα είναι εξίσου σημαντική με την απόφαση να αυξηθούν, επιτέλους, οι δαπάνες”.
Διαβάστε επίσης:
100.000 “επιταγές” για δωρεάν διακοπές – Ποιοί τις δικαιούνται
Σενάρια τρόμου – Κλειστές τράπεζες, αναλήψεις μόνο 100 ευρώ και το σχέδιο… “Μαύρος Κύκνος”
Πηγή Euro2day
