Πολλά είναι τα ερωτήματα που τίθενται για το ποιος έχει την υποχρέωση ή το δικαίωμα να δηλώσει δαπάνες στην εφορία για την φοιτητική κατοικία. Έτσι σε περίπτωση που δεν είναι προσεκτικός όποιος κάνει την δήλωση μπορεί να βρεθεί μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις.
Οι ενήλικοι που σπουδάζουν σε διαφορετική πόλη από αυτή που βρίσκεται η κύρια κατοικία της οικογενείας τους και κατοικούν σε μισθωμένη κατοικία δεν είναι υποχρεωμένοι να υποβάλουν οι ίδιοι ξεχωριστή φορολογική δήλωση γιατί θεωρείται ότι είναι προστατευόμενο μέλος του υπόχρεου γονέα, ο οποίος θα τον συμπεριλάβει στη φορολογική του δήλωση.
Όμως στην περίπτωση που ο φοιτητής απέκτησε το 2017 εισόδημα πραγματικό ή τεκμαρτό, έχει δηλαδή στο όνομά του ένα αυτοκίνητο ή έναν τραπεζικό λογαριασμό στον οποίο πιστώθηκαν τόκοι ακόμη και λίγων λεπτών του ευρώ και το εισόδημά του υπερβαίνει τις 3.000 ευρώ τότε θα πρέπει να υποβάλει μόνος του φορολογική δήλωση.
Μάλιστα στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να δηλώσει ο ίδιος την κατοικία που μισθώνει στον πίνακα 5 των τεκμηρίων της φορολογικής δήλωσης του 2018 ανεξάρτητα αν το ενοίκιο το πληρώνουν οι γονείς του και θα χρεωθεί με το τεκμήριο διαβίωσης. Με τις περισσότερες φοιτητικές κατοικίες να έχουν εμβαδόν από 30 έως 80 τμ, το τεκμαρτό εισόδημα για αυτές κυμαίνεται από 1.200 ευρώ – 3.200 ευρώ.
Στο τεκμήριο της κατοικίας θα προστεθεί η ελάχιστη αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης των 3.000 ευρώ και το τεκμήριο του αυτοκινήτου αν διαθέτει στο όνομά του.
Τα τεκμαρτά εισοδήματα των φοιτητών, θα φορολογηθούν με την φορολογική κλίμακα των μισθωτών στην οποία ισχύει αφορολόγητο όριο 8.636 ευρώ για τους άγαμους. Όμως για να ισχύσει το αφορολόγητο, οι φοιτητές θα έπρεπε να είχαν προνοήσει το 2017 και να είχαν μαζέψει χάρτινες αποδείξεις δαπανών για αγορές αγαθών και λήψη υπηρεσιών συνολικού ύψους ίσου με το 10% των τεκμαρτών εισοδημάτων τους. Το ποσό των αποδείξεων θα το δηλώσουν στον κωδικό 049 της φετινής φορολογικής τους δήλωσης για να κατοχυρώσουν το αφορολόγητο. Αν δεν έχουν τις απαιτούμενες αποδείξεις οι φοιτητές κινδυνεύουν να τιμωρηθούν με το πέναλτι φόρου 22%.
Εάν ο φοιτητής δεν έχει αποκτήσει πραγματικό ή τεκμαρτό εισόδημα τότε θεωρείται εξαρτώμενο μέλος της οικογένειας του. Στην περίπτωση αυτή, η φοιτητική κατοικία πρέπει να δηλώνεται ως δευτερεύουσα από το γονέα, ώστε να επιβαρύνεται εκείνος από το τεκμήριο διαβίωσης για το συγκεκριμένο ακίνητο. Αυτό όμως για τον υπόχρεο γονέα σημαίνει ότι θα έχει μεγαλύτερο τεκμήριο διαβίωσης κατοικίας. Αν δεν καλύπτεται από τα εισοδήματά του, κινδυνεύει να πληρώσει έξτρα φόρο στην διαφορά που θα προκύψει.
Παράδειγμα
Φοιτητής 21 ετών σπουδάζει στην Πάτρα και κατοικεί σε μισθωμένη κατοικία 60 τ.μ. Έχει στο όνομα του ένα αυτοκίνητο 1.000 κυβικών εκατοστών 7ετίας. Θα υποβάλλει μόνος του φορολογική δήλωση και θα έχει:
– Τεκμήριο για το Ι.Χ.: 2.800 ευρώ
– Τεκμήριο κατοικίας: 2.400 ευρώ
– Ελάχιστο τεκμήριο διαβίωσης: 3.000 ευρώ.
Συνολικό τεκμαρτό εισόδημα: 8.200 ευρώ.
Φορολογείται με την κλίμακα των μισθωτών
Για να μην πληρώσει φόρο θα πρέπει να είχε το 2017 χάρτινες ή ηλεκτρονικές αποδείξεις 820 ευρώ.
Αν λείπουν αποδείξεις θα πληρώσει πέναλντι φόρου 22%.