Φορολογική παγίδα για χιλιάδες φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από τις οικογένειές τους

Στην περίπτωση που ο φοιτητής απέκτησε το 2018 εισόδημα πραγματικό από περιστασιακή απασχόληση ή τεκμαρτό, έχει δηλαδή στο όνομά του ένα αυτοκίνητο ή έναν τραπεζικό λογαριασμό στον οποίο πιστώθηκαν τόκοι ακόμη και λίγα λεπτά του ευρώ τότε θα πρέπει να υποβάλει μόνος του φορολογική δήλωση. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να δηλώσει ο ίδιος την κατοικία που μισθώνει στον πίνακα 5 των τεκμηρίων ανεξάρτητα αν το ενοίκιο το πληρώνουν οι γονείς του και θα χρεωθεί με το τεκμήριο διαβίωσης. Με τις περισσότερες φοιτητικές κατοικίες να έχουν εμβαδόν από 30 έως 80 τμ, το τεκμαρτό εισόδημα για αυτές κυμαίνεται από 1.200 ευρώ – 3.200 ευρώ.

Στο τεκμήριο της κατοικίας θα προστεθεί η ελάχιστη αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης των 3.000 ευρώ και το τεκμήριο του αυτοκινήτου αν διαθέτει στο όνομά του.

Τα τεκμαρτά εισοδήματα των φοιτητών, θα φορολογηθούν με την
φορολογική κλίμακα των μισθωτών στην οποία ισχύει αφορολόγητο όριο 8.636 ευρώ για τους άγαμους. Όμως για να ισχύσει το αφορολόγητο, οι φοιτητές θα έπρεπε να είχαν το 2018 αποδείξεις δαπανών για αγορές αγαθών και λήψη υπηρεσιών συνολικού ύψους ίσου με το 10% των τεκμαρτών εισοδημάτων τους.

Το ποσό των αποδείξεων θα το δηλώσουν στον κωδικό 049 της φετινής φορολογικής τους δήλωσης για να κατοχυρώσουν το αφορολόγητο. Αν δεν έχουν τις απαιτούμενες αποδείξεις οι φοιτητές κινδυνεύουν να τιμωρηθούν με το πέναλτι φόρου 22%.

Εάν ο φοιτητής δεν έχει αποκτήσει πραγματικό ή τεκμαρτό εισόδημα τότε θεωρείται εξαρτώμενο μέλος της οικογένειας του. Στην περίπτωση αυτή, η φοιτητική κατοικία πρέπει να δηλώνεται ως δευτερεύουσα από το γονέα, ώστε να επιβαρύνεται εκείνος από το τεκμήριο διαβίωσης για το συγκεκριμένο ακίνητο. Αυτό όμως για τον υπόχρεο γονέα σημαίνει ότι θα έχει μεγαλύτερο τεκμήριο διαβίωσης κατοικίας. Αν δεν καλύπτεται από τα εισοδήματά του, κινδυνεύει να πληρώσει έξτρα φόρο στην διαφορά που θα προκύψει.

Του Θανάση Παπαδή