Γιατί αν για παράδειγμα ενδιαφερόταν πραγματικά για μείωση της ανεργίας μέσω μεταρρυθμίσεων δεν θα επέμεινε να επιβάλλει απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων σε μία χρονική περίοδο που η ανεργία είναι στο 26%.
-Αν ήθελε να μειωθεί το κόστος ίδρυσης επιχειρήσεων δεν θα άφηνε να περάσουν 4,5 χρόνια με μνημόνια χωρίς να γίνει τίποτα το ουσιαστικό. Θα επέβαλε τη θέλησή της πολύ νωρίτερα όπως εκβιαστικά έκανε με τους μισθούς, τις συντάξεις, τα επιδόματα.
-Αν ήθελε πραγματικά να ενισχύσει τις εξαγωγές δεν θα άφηνε να περάσουν 40 τέρμινα χωρίς να μειωθεί ουσιαστικά το κόστος των εξαγωγών.
-Αν επιθυμούσε ένα πραγματικά σύγχρονο, μικρό και λειτουργικό Δημόσιο δεν θα έδινε ούτε ένα ευρώ αν δεν περνούσαν όλες οι επαφές των πολιτών με τις δημόσιες υπηρεσίες μέσω των ΚΕΠ, ώστε να εξαφανιστούν μίζες, γρηγορόσημα, λάδια και γενικώς η διαφθορά.
-Αν ήθελε η Ελλάδα να έχει παραγωγικό Δημόσιο θα έβαζε το μαχαίρι στο λαιμό των κυβερνήσεων να αλλάξουν ριζικά όλες οι δομές και δεν θα περίμενε το Νοέμβριο του 2014 για να παρουσιαστεί κάποιο σχέδιο.
-Αν στόχος της ήταν μία ανταγωνιστική οικονομία, θα επέβαλε στις κυβερνήσεις να διαθέσουν περισσότερα κονδύλια για την έρευνα και την καινοτομία.
-Αν ήταν πραγματικά και όχι στα λόγια υπέρ της φορολόγησης των πλουσίων θα ανάγκαζε τις κυβερνήσεις να ενισχύσουν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, να ελέγξουν τάχιστα τις λίστες και τις οφ-σορ εταιρείες.
Μακρύς ο κατάλογος. Και σε τελική ανάλυση αποδεικνύει πως η τρόικα δεν έκανε όσα έπρεπε και όπως θα έπρεπε. Κατάφερε να επιβάλει μόνο εκείνα που πραγματικά ήθελε να επιβάλει. Κι΄ αυτά όλως …παραδόξως ήταν σε βάρος των λαϊκών μαζών. Το χειρότερο δε είναι πως τα αποκαλεί μεταρρυθμίσεις, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για οπισθοδρόμηση. Την εκτίμηση αυτή ασπάζεται και η κυβέρνηση, αλλιώς δεν θα μιλούσε για αποκατάσταση των αδικιών.
Να το πούμε λίγο διαφορετικά και με μία μαρξίζουσα προσέγγιση. Η τρόικα εφάρμοσε καραμπινάτη ταξική πολιτική και μάλιστα χυδαία ταξική πολιτική. Και είναι χυδαία γιατί οδήγησε εκατομμύρια Έλληνες στη φτώχεια, την ανέχεια, την ανεργία και την ταπείνωση.
Ουσιαστικά έκανε μία απίστευτη αναδιανομή εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος της εργασίας.
Εν κατακλείδι είναι ακριβώς αυτή η πολιτεία της τρόικα που φοβίζει πως η ρητορική και η εμμονή στις μεταρρυθμίσεις δεν είναι παρά το άλλοθι για περαιτέρω περικοπές. Όχι, πως η χώρα δεν έχει ανάγκη από μεταρρυθμίσεις. Έχει και παραέχει. Ενδεχομένως όχι αυτές που εννοεί η τρόικα.
Εξάλλου, όπου ακούς πολλές μεταρρυθμίσεις κράτα και μικρό καλάθι…
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163