Κομίζουμε “γλαύκας εις Αθήνας” αν αναφέρουμε πως, αν εξαιρεθούν το “κούρεμα” και οι διάφορες τεχνικές παρεμβάσεις, υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι για να μειωθεί το χρέος, καθώς και ο συνδυασμός αυτών.
Οι δύο δρόμοι είναι οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης και ο πληθωρισμός. Ο δε συνδυασμός των δύο επιφέρει ταχύτερα αποτελέσματα.
Τούτων λεχθέντων καταλήγουμε στο απλό συμπέρασμα ότι η λιτότητα όχι μόνο δεν οδηγεί σε μείωση του χρέους, αλλά αντιθέτως σε αύξηση, γιατί με μείωση του ΑΕΠ αυξάνει ως ποσοστό του, ενώ η λιτότητα συνήθως συνοδεύεται από χαμηλό, ακόμα και αρνητικό πληθωρισμό και προκαλεί τις ίδιες συνέπειες.
Που σημαίνει πως η πρόταση των δανειστών οδηγεί την Ελλάδα, όχι μόνο σε ύφεση και στο θανατηφόρο σπιράλ της κρίσης, όπως έχουμε ήδη αναφέρει σε προηγούμενο σημείωμα, αλλά θα προκαλέσει και άνοδο του χρέους ως ποσοστού επί του ΑΕΠ, του οποίου η μείωση είναι το μεγάλο ζητούμενο, “η λυδία λίθος” για την έξοδο από την κρίση, την ανόρθωση και την αυτοτροφοδοτούμενη ανάπτυξη.
Ενώ, όλοι γνωρίζουν αυτές τις απλές αλήθειες επιμένουν στις δηλητηριώδεις, για να μην πούμε θανατηφόρες συνταγές. Και δεν χρειάζεται να είναι κανείς ούτε Νόμπελ οικονομίας,, ούτε γκουρού των οικονομικών για να το κατανοήσει. Αρκεί να ρίξει μία ματιά στην Ελλάδα μετά το 2010 και θα διαπιστώσει πως τα μνημόνια κατέστρεψαν την οικονομία και τους πλέον αδύναμους οικονομικά από τους κατοίκους της χώρας.
Ομως, για να πετύχουμε ισχυρή ανάπτυξη τί πρέπει να γίνει; Είναι το επόμενο προφανές ερώτημα. Η απάντηση είναι απλή, απλούστατη και τη γνωρίζουν πλέον όλοι οι Ελληνες. Μεταρρυθμίσεις παντού. Πραγματικές και ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις και όχι συνηθισμένες πράξεις που βαφτίζονται μεταρρυθμίσεις, όπως για παράδειγμα το ανεβοκατέβασμα συντελεστών ΦΠΑ και προϊόντων ή υπηρεσιών, ούτε περικοπές μισθών, συντάξεων ή επιδομάτων που όταν δεν είναι παράνομα συνιστούν αντιμεταρρύθμιση και άδικη πράξη.
Μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο ώστε να παταχθεί η γραφειοκρατία και να γίνει λειτουργικό και παραγωγικό, να εξυπηρετεί τους πολίτες και τις επιχειρήσεις αντί να βάζει εμπόδια και να αυξάνει τα κόστη και τις δυσκολίες.
Μεταρρύθμιση ριζική και ριζοσπαστική στο φορολογικό σύστημα ώστε να ευνοείται η ανάπτυξη και να προωθείται η δίκαιη κατανομή των φόρων. Μεταρρύθμιση που θα δημιουργεί αποτελεσματικούς ελεγκτικούς και εισπρακτικούς μηχανισμούς, απαλλαγμένους από τις κακές επιρροές των πολιτικών.
Μεταρρύθμιση στο επενδυτικό σκέλος ώστε να δημιουργούνται γρήγορα και χωρίς κανένα εμπόδιο επιχειρήσεις, να κλείνουν χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες ώστε να ξεκινάει μία καινούρια προσπάθεια. Μεταρρύθμιση ώστε να δημιουργηθεί ένα ελκυστικό επενδυτικό περιβάλλον που θα προσελκύσει ελληνικά, αλλά και ξένα κεφάλαια.
Μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη ώστε να αποδίδεται τάχιστα.
Μεταρρύθμιση στην παιδεία ώστε να παράγεται το επιστημονικό δυναμικό που έχει ανάγκη η χώρα και όχι ετεροαπασχολούμενοι πτυχιούχοι. Να παράγεται γνώση, να προωθείται η έρευνα και η καινοτομία.
Μεταρρύθμιση στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Θα επαναλάβουμε για πολλοστή φορά. Μαύρη ή άσπρη η γάτα δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να πιάνει ποντίκια. Που σημαίνει δεν έχει σημασία ποιος έχει την εκμετάλλευση ή την αξιοποίηση ή αν θέλετε τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας. Σημασία έχει αυτός να παράγει περισσότερο πλούτο, να δημιουργεί θέσεις εργασίας και να μη φορτώνει με κόστη, ελλείμματα και κακοδιοίκηση στο όνομα της δημόσιας κατοχής και διοίκησης.
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις απέτυχαν γιατί δεν μπόρεσαν ή αν θέλετε τη γνώμη μου δεν ήθελαν να προωθήσουν τις μεταρρυθμίσεις για να μη θίξουν κατεστημένα συμφέροντα ή τους κομματικούς στρατούς και τα πολιτικά πελατάκια.
Η σημερινή κυβέρνηση κινδυνεύει να αποτύχει, πράγμα που θα συμβεί με μαθηματική ακρίβεια αν δεν εγκαταλείψει τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και τον καταστροφικό κρατισμό που προκαλεί τερατογενέσεις στον οικονομικό ιστό.
Θα το πούμε άλλη μία φορά. Στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη πραγματικότητα δεν υπάρχουν μπλε, πράσινες, ροζ ή κόκκινες οικονομίες. Υπάρχουν μόνο ανταγωνιστικές ή νεκρές. Αλλά ανταγωνιστική οικονομία δεν δημιουργούν ούτε οι προτάσεις και τα σχέδια των δανειστών, ούτε το ελληνικό πολιτικό σύστημα για τους λόγους που προαναφέραμε.