Αν η πρόταση για το αφορολόγητο γίνει δεκτή θα πληρώσουν περισσότερους φόρους όσοι δηλώνουν εισοδήματα ως 25.000 ευρώ, θα φορολογηθούν μηνιαίοι μισθοί ή συντάξεις των 500 και των 600 ευρώ που ως τώρα δεν πλήρωναν και θα ελαφρυνθούν όσοι δηλώνουν στην εφορία εισοδήματα από μισθούς και συντάξεις πάνω από 30.000 ευρώ.
Για να δείτε πόσο μεγάλο είναι το ενδιαφέρον τους για τους πλούσιους προτείνουν να μειωθεί και ο συντελεστής του φόρου αλληλεγγύης από το 10% στο 8% για όσους δηλώνουν πάνω από 500.000 ευρώ. Μα πόσοι είναι αυτοί οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι τέλος πάντων και τι περίεργος πόνος είναι αυτός που έπιασε το κουαρτέτο, ίσως αναρωτηθείτε. Δεν πρόκειται για πόνο, πρόκειται για συνειδητή και πάγια ταξική επιλογή και πολιτική του νεοφιλελευθεριμού.
Η πρόταση δεν είναι μόνο ανάλγητη και κοινωνικά άδικη σε μία χώρα καθημαγμένη, σε μία χώρα όπου το ποσοστό των φτωχών διαρκώς διευρύνεται (με τα επίσημα στοιχεία ένας στους τρεις Ελληνες ζει κάτω από το όριο της φτώχειας), σε μία χώρα όπου οι συνταξιούχοι συντηρούν τα άνεργα παιδιά τους, σε μία χώρα όπου ένας στους τέσσερις πολίτες ικανούς για εργασία είναι άνεργος, είναι και οικονομικά απαράδεκτη.
Και εξηγούμε. Τα χρήματα που θα πάνε στο δημόσιο κορβανά –υπολογίζονται στα 800 εκατομμύρια ευρώ- και θα αφαιρεθούν από τις τσέπες των πιο φτωχών μισθωτών και συνταξιούχων, θα αφαιρεθούν και από την κατανάλωση, αφού είναι τόσο χαμηλά τα εισοδήματα αυτά που δεν περισσεύει τίποτα για αποταμίευση και όλα κατευθύνονται στην αγορά.
Αυτό σημαίνει ότι θα πληγούν οι επιχειρήσεις, θα πληγεί ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας και συνεπώς η χώρα θα δεχτεί άλλο ένα σκληρό υφεσιακό πλήγμα.
Αντιθέτως όταν τους περισσότερους φόρους τους πληρώσουν τα υψηλότερα εισοδήματα, το υφεσιακό χτύπημα στην οικονομία θα είναι μικρότερο και η αγορά θα χάσει λιγότερα.
Οι πονηροί του κουαρτέτου φαίνεται πως μας θεωρούν κάφρους και προβάλλουν ως επιχείρημα ότι με την ελάφρυνση των μεγαλύτερων εισοδημάτων, θα περιοριστεί το κίνητρο για φοροδιαφυγή και έτσι θα μπουν τελικά περισσότερα χρήματα στα δημόσια ταμεία.
Αλλά, ώ άθλιοι των Θεσμών, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι είναι τα μόνο υποζύγια που δεν μπορούν να ξεφύγουν και μάλιστα προκαταβάλουν τους φόρους μέσω της παρακράτησης, ενώ είναι κοινό μυστικό πως αλλού υπάρχει όργιο φοροδιαφυγής και επιπλέον αυτοί δεν προπληρώνουν τους φόρους.
Ομως και η κυβέρνηση οφείλει να κατανοήσει πως αν αποδεχτεί την πρόταση του κουαρτέτου, θα έχει κάνει τη μεγαλύτερη ως τώρα …κυβίστηση (κοινώς κωλοτούμπα), αφού θα επιβαρύνει τους φτωχότερους με πρόσθετους φόρους, ενώ έλεγε πως θα μετέθετε τα φορολογικά βάρη –πράγμα που θεωρούσε και θεωρεί ελπίζω δίκαιο- στα υψηλότερα εισοδήματα, επιλογή που είναι όχι μόνο ηθική και κοινωνικά δίκαιη, αλλά και οικονομικά ορθή.
Και τέλος δεν ξέρω αν πολιτικά θα αντέξει η κυβέρνηση ένα τόσο ανάλγητο μέτρο.