Την χθεσινή (21.3.2024) ανακοίνωση του κ. Πάουελ (Fed), για διατήρηση του ύψους των επιτοκίων, αλλά ότι, όπως άφησε να εννοηθεί, μέσα στον χρόνο υπάρχει χώρος για τρεις μειώσεις επιτοκίων, ακολούθησε η εκτόξευση της τιμής (σε δολάρια) του χρυσού.
Θα πει κανείς «οκ» αναμενόμενο καθώς η μείωση επιτοκίων προειδοποιεί για σχετική διολίσθηση του δολαρίου. Ναι, αν ο συλλογισμός μας περιορισθεί στην «φωτογραφία» της Τετάρτης και αφήσουμε απ’ έξω το ευρώ.
Αν όμως αντί της στιγμιαίας «φωτό», επιλέξουμε να δούμε το… βίντεο των τελευταίων τεσσάρων ετών και κάτι μηνών, η «εικόνα» που προκύπτει δεν… βολεύεται με την προηγούμενη προφανή εξήγηση.
Ας δούμε το… βίντεο.
Πάμε στο φθινόπωρο του 2019, πριν από την πανδημία, πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Είναι φθινόπωρο και η Fed χωρίς τυμπανοκρουσίες, έχει διατυπώσει από το καλοκαίρι την πρόθεσή της να αρχίσει να συμμαζεύει την ρευστότητα που είχε διαχύσει στις αγορές μετά το 2008, αυξάνοντας κατ’ αρχήν τα επιτόκια. Ανάλογες προθέσεις είχαν αρχίσει να συζητούνται και στην ΕΚΤ.
Κάπου εκεί η JP Morgan κάνει ένα ενδιαφέρον «παιχνίδι» στην διατραπεζική αγορά των ΗΠΑ (απέσυρε ξαφνικά όλες τις καταθέσεις της από τις εμπορικές τράπεζες), «παγώνουν» όλα στην διατραπεζική και η Fed υποχρεώνεται να κάνει πίσω ολοταχώς ξεχνώντας σε χρόνο dt τις προθέσεις για tapering…
Σεπτέμβρης λοιπόν του 2019, σε συνθήκες που η Fed υποχρεώνεται σε «κολοτούμπα», το δολάριο «αξίζει» περίπου 0,91 ευρώ, όσο ακριβώς και σήμερα. Και μέχρι τα τέλη του 2019 είχε γίνει ακόμα φθηνότερο, με ισοτιμία μόλις 0,81 ευρώ!
Τότε λοιπόν, όταν το δολάριο ήταν πάμφθηνο έναντι του ευρώ, η Χρυσή Λίρα Αγγλίας, ναι η γνωστή μας «λίρα», με την οποία ο Έλληνας αποταμιευτής «μετράει» τις πραγματικές αξίες, κόστιζε να την αγοράσεις από την Τράπεζα της Ελλάδος 372 ευρώ.
Πόσο την αγόραζε η ίδια; Μόλις 309 ευρώ, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Ένα χρόνο μετά στα τέλη του 2020, με την πανδημία σε πλήρη εξέλιξη και το δολάριο να παραμένει χαμηλά έναντι του ευρώ (0,81 ευρώ), η Τράπεζα της Ελλάδος είχε αυξήσει την τιμή πώλησης της χρυσής λίρας στα 421 ευρώ.
Με άλλα λόγια με την ίδια ισοτιμία ευρώ/δολαρίου του προηγούμενου χρόνου η «χρυσή λίρα» είχε ακριβύνει 49 ευρώ!
Για να μη τα πολυλογούμε και κουράζουμε, τέλη του 2021 ακρίβυνε ακόμα περισσότερο και πήγε στα 440 ευρώ, τέλη του 2022 πήγε στα 467 ευρώ και τέλη του 2023 χτύπησε τα 512 ευρώ. Και χθες πετάχτηκε μετά τις δηλώσεις Πάουελ στα 551 ευρώ.
Τέλη 2019 – αρχές 2024, η «χρυσή λίρα» πετάχτηκε από τα 372 ευρώ στα 551 ευρώ, ήτοι μία αύξηση 179 ευρώ.
Και για να μη ξεχνάμε και τότε και τώρα η ισοτιμία Δολαρίου Ευρώ ήταν η ίδια, ήτοι ένα δολάριο ίσο με 0,91 ευρώ. Και αναρωτιέται κανείς τι διάβολο συμβαίνει.
Γιατί η χρυσή λίρα και ο χρυσός έχουν εκτιναχθεί σε τέτοια «ύψη» αφού δολάριο και Ευρώ είναι στην ίδια ισοτιμία; Καμία τεχνολογική ανακάλυψη δεν έχει αλλάξει στο μεταξύ την «αξιακή» ή χρηστική σημασία του χρυσού.
Αφού δεν αυξήθηκε η «αξία» του χρυσού, αλλά μόνο η «τιμή» του, πρέπει να αναζητήσουμε την αιτία της μεταβολής στο «μέτρο» – Δολάριο/Ευρώ- που χρησιμοποιούμε για να τιμολογήσουμε την «αξία» του.
Και για άλλη μία φορά οι αριθμοί (ισοτιμία δολαρίου – ευρώ με χρυσό, τότε και τώρα) δείχνουν ότι η εντυπωσιακή «διολίσθηση» της πραγματικής αξίας των δύο νομισμάτων, είναι αυτή που αλλάζει την τρέχουσα «τιμή» του χρυσού και της χρυσής λίρας.
Το ενδιαφέρον είναι ότι μέχρι τις 15.8.1971, η ουγκιά χρυσού που σήμερα «κοστίζει» 2200 δολάρια, ισοδυναμούσε (Συμφωνία Μπρέτον Γουντς) με μόλις 35 δολάρια. Εξ ου και η «αξία» μέχρι τότε του δολαρίου.
Σήμερα 54 χρόνια μετά, τόσο το δολάριο, όσο και το ευρώ, που φαίνεται εκ των πραγμάτων «σταθερά» συνδεδεμένο μαζί του, βρίσκονται σχεδόν 65 φορές χαμηλότερα και συνεχίζουν όπως δείχνει η τιμή του χρυσού να διολισθαίνουν χωρίς τέλος…
Γι’ αυτό και οι Κεντρικές Τράπεζες αντικαθιστώντας δολαριακά συναλλαγματικά αποθέματα, αγοράζουν χρυσό σε «φυσική» μορφή σαν τρελές τα τελευταία χρόνια, με την Κίνα – που είναι και η μεγαλύτερη παραγωγός χρυσού – να αγοράζει μόνο το 2023 κάτι περισσότερο από 224 τόνους χρυσό…
Με άλλα λόγια, για άλλη μία φορά τα Οικονοκλαστικά «λένε», δεν αυξάνεται η αξία του χρυσού, αλλά «πέφτει» η αξία των νομισμάτων με τα οποία αυτός τιμολογείται.