Όταν η απόδοση των ομολόγων πέφτει κάτω από το 7%, τότε οι ειδικοί αρχίζουν να βλέπουν πως μία σωστά οργανωμένη και προγραμματισμένη έξοδος τις αγορές είναι εφικτή. Το συμπέρασμα αυτό των ειδικών της αγοράς ομολόγων έχουν στο μυαλό τους στην κυβέρνηση όταν κάνουν λόγο για έξοδο της Ελλάδας στις αγορές.
Και το κρίσιμο αυτό όριο διασπάστηκε χθες καθοδικά, πράγμα που κάνει το Μαξίμου και τους υπουργούς της πλατείας Συντάγματος να βάζουν, έστω και χαμηλά, στο ραντάρ τους το ενδεχόμενο της εξόδου στις αγορές. Βεβαίως, δεν πρόκειται για ζήτημα της επόμενης ημέρας, αλλά του επόμενου έτους και μάλιστα προς το δεύτερο εξάμηνο.
Προηγουμένως υπάρχουν κρίσιμα σημάδια στον οδικό χάρτη, τα οποία εκτός από την απόδοση της ελληνικής οικονομίας στο σκέλος των πρωτογενών πλεονασμάτων και του ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας, την εκτέλεση του προϋπολογισμού και τις μεταρρυθμίσεις που θα γίνουν για τη δημιουργία φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος, είναι και οι αποφάσεις και εκτιμήσεις των διεθνών οίκων για την κατάσταση και την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Οι κρίσιμες ημερομηνίες είναι η 24η Ιουνίου που θα δημοσιευτεί η έκθεση αξιολόγησης της Moody’s, η 22α Αυγούστου που θα δημοσιοποιήσει την ετυμηγορία της η Stamdard & Poor’s και η 2α Σεπτεμβρίου που θα δημοσιευτεί η αντίστοιχη έκθεση του τρίτου οίκου, της Fitch.
Από αυτές τις εκθέσεις σε πολύ μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί αν και πότε η ελληνική οικονομία να κινηθεί προς την έξοδο στις αγορές για δανεισμό.
Βεβαίως, υπάρχει και ένα ακόμα πολύ μεγάλο ορόσημο, ενδεχομένως πιο μεγάλο και από τις εκθέσεις των οίκων. Αυτό είναι η στάση του ΔΝΤ, το οποίο θα συντάξει νέα έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους ως το τέλος του 2016, θα αποφασίσει αν θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα και προπαντός οι νέοι όροι που θα θέσει μετά την έκθεση βιωσιμότητας για τις νέες ρυθμίσεις του ελληνικού χρέους, πέρα από το 2018.
Αν ορισμένοι αναρωτιούνται γιατί να βιάζεται η ελληνική κυβέρνηση να βγει για δανεισμό στις αγορές, παρότι το κόστος του δανεισμού είναι υψηλότερο από εκείνο των δανείων από τον ESM, η απάντηση βρίσκεται στην επανακατάκτηση ενός μέρους τουλάχιστον της εθνικής κυριαρχίας, ο προσδιορισμός των μέτρων και των πολιτικών από την κυβέρνηση για την επίτευξη των στόχων που έχουν συμφωνηθεί, που σημαίνει η απαλλαγή από το βραχνά των Θεσμών και των τεχνικών κλιμακίων.
Τέλος, το πιο μεγάλο όφελος, όπως λένε, είναι η επιστροφή της Ελλάδας στην κανονικότητα.