Η προσέγγιση Μυτιληναίου με Εξάρχου, τα μυστικά των εργοληπτικών αρραβώνων, το οικουμενικό παιχνίδι του Γιώργου Στάσση και το απαρχαιωμένο «νυχτερινό τιμολόγιο» στο ρεύμα

Η προσέγγιση Μυτιληναίου – Εξάρχου

Μπορεί να πέρασε στα ψιλά, αλλά για μια ακόμη φορά την περασμένη εβδομάδα παρατηρήθηκε σύμπραξη του Μυτιληναίου με τον Εξαρχου (Ιντρακάτ – Άκτωρ) σε διαγωνισμούς για σημαντικά έργα. Αυτή τη φορά ήταν οι διαγωνισμοί για δυο οδικούς άξονες (Ιωάννινα – Κακαβιά και Λαμία – Καρπενήσι), όπου οι δυο όμιλοι ένωσαν δυνάμεις. Θυμίζουμε ότι είχε προηγηθεί η ανάληψη των έργων του αθλητικού κέντρου του Αγίου Κοσμά στο Ελληνικό από κοινοπραξία των δυο ομίλων, αλλά και άλλες συνεργασίες σε σειρά έργων, όπως σε φράγματα, έργα επεκτάσεων μετρό, ΣΔΙΤ κλπ., ενώ εμμέσως οι δυο όμιλοι συνεργάζονται και στον ΒΟΑΚ. Στην κατασκευαστική αγορά καταγράφεται με ενδιαφέρον αυτή η προσέγγιση, η οποία υπαγορεύεται μεν από τις συνθήκες -όπως θα εξηγήσουμε σε λίγο- αλλά ίσως να μην είναι ή να μην ήταν αρχικά και τόσο «αθώα». Κι αυτό γιατί στο πρόσφατο παρελθόν οι δύο όμιλοι είχαν μπει, σύμφωνα με πληροφορίες, σε αρχικές διερευνητικές συζητήσεις με αντικείμενο την πιθανή εξαγορά της ΜΕΤΚΑ, της τεχνικής εταιρείας του Μυτιληναίου, από την Ιντρακάτ. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι επαφές δεν προχώρησαν ιδιαίτερα, καθώς γρήγορα διαπιστώθηκε αισθητή απόκλιση ως προς το τίμημα μιας πιθανής συμφωνίας. Πάντως, οι συνεργασίες των δυο πλευρών συνεχίζονται…

Η παράμετρος της εμπειρίας και των εργοληπτικών πτυχίων

Όσοι, πάντως, δεν αρέσκονται στην εξύφανση σεναρίων, αλλά προτιμούν τις πιο προφανείς κι ορθολογικές ερμηνείες, επισημαίνουν ότι για τους δυο ομίλους τέτοιες συνεργασίες υπαγορεύονται από τις συνθήκες που διαμορφώνουν η εμπειρία ή μη των τεχνικών εταιρειών σε μεγάλα ή ειδικά έργα και το εύρος των έργων που μπορεί να διεκδικήσει κάθε εταιρεία με βάση το εργοληπτική της πτυχίο. Πχ η εταιρεία Μυτιληναίος, λόγω της μικρής εμπειρίας που διαθέτει σε σύνθετα έργα και παραχωρήσεις υποχρεούται να συνεργαστεί με άλλες εταιρείες – ελληνικές ή ξένες – προκειμένου να συμμετάσχει στους διαγωνισμούς. Έτσι έγινε π.χ. με τη γαλλική Vinci στην Εγνατία Οδό και στην Αττική Οδό, αλλά και στον ΒΟΑΚ με την ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις ή με την ΑΚΤΩΡ σε έργα μετρό. Παλαιότερα σταθερός εταίρος της Μυτιληναίος υπήρξε για ένα διάστημα η ΑΒΑΞ, ενώ τώρα φαίνεται ότι επέλεξε τη «συντροφιά» των Ιντρακάτ – ΑΚΤΩΡ. Πάντως, το ίδιο «πρόβλημα» αντιμετώπιζε μέχρι πρόσφατα και η Ιντρακάτ, η οποία δεν μπορούσε από μόνη της να διεκδικήσει μεγάλα και σύνθετα έργα. Το πρόβλημα λύθηκε, φυσικά, με την εξαγορά της ΑΚΤΩΡ που διαθέτει μεγάλη εμπειρία σε όλες σχεδόν τις κατηγορίες έργων.

Το …οικουμενικό παιχνίδι του Γ. Στάσση

Η χθεσινή συμφωνία για συμμετοχή της ΔΕΗ Ανανεώσιμες στην εταιρεία των ομίλων Κοπελούζου και Σαμαρά που προωθεί το υπεράκτιο αιολικό πάρκο ανοικτά της Αλεξανδρούπολης, λίγες ημέρες μετά τη συμφωνία με Intrakat, δείχνει πως ο επικεφαλής της ΔΕΗ Γιώργος Στάσσης παίζει οικουμενικό παιχνίδι. Μέχρι στιγμής έχει συνάψει συμμαχίες σχεδόν με το σύνολο των ελληνικών ομίλων από το χώρο της ενέργειας. Από την Motor Oil (στο υδρογόνο) μέχρι τον όμιλο Κοπελούζου (σε υπεράκτιο αιολικό). Γι’ αυτό αν θέλετε να μάθετε τις επόμενες πρωτοβουλίες της ΔΕΗ αναζητήστε τη λίστα με τους ισχυρούς ομίλους της ενέργειας και εντοπίστε αυτούς που δεν έχουν ακόμα υπογράψει κάποια συμφωνία με την εξαιρετικά κινητική κρατική επιχείρηση! Που βλέπει η στήλη νέες συμφωνίες; Στις τηλεπικοινωνίες, στη διαχείριση απορριμμάτων και, φυσικά, στις γειτονικές χώρες.

Η κούρσα της πράσινης μετάβασης είναι για λίγους

Οι απανωτές κινήσεις της ΔΕΗ και οι άλλες συμφωνίες στην πράσινη ενέργεια δείχνουν πως όσο ωριμάζει η αγορά των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και μπαίνουν στο παιχνίδι νέες τεχνολογίες, από την ηλεκτροκίνηση μέχρι το πράσινο υδρογόνο, τόσο περιορίζονται τα περιθώρια των μικρότερων παικτών. Η συμπίεση των αποδόσεων, η μεγάλη ανάγκη για κεφάλαια, η πολυπλοκότητα των τεχνολογικών συστημάτων και του ρυθμιστικού περιβάλλοντος απαιτεί μεγαλύτερα μεγέθη ή ευρύτερες συνεργασίες. Και μέσα στο 2024 θα ολοκληρωθεί αυτός ο κύκλος της συγκέντρωσης με νέες συμμαχίες και εξαγορές.

Μήπως πρέπει να αλλάξουν οι ώρες του «νυχτερινού» τιμολογίου;

Το νυχτερινό τιμολόγιο στην ηλεκτρική ενέργεια, δηλαδή η χαμηλότερη τιμή κατά τις βραδινές ώρες στη διάρκεια του καλοκαιριού (και το μεσημέρι στη διάρκεια του χειμώνα) χρησιμοποιήθηκε για χρόνια ως εργαλείο για να μένουν σε λειτουργία λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ ή ιδιωτών. Όμως τώρα που μπαίνει στο ηλεκτρικό σύστημα η παραγωγή των ΑΠΕ, αιολικών και φωτοβολταϊκών, με αποτέλεσμα ακόμα και τις παραμονές των Χριστουγέννων να έχουμε μηδενικές τιμές και αποκοπές μοναδων, μήπως πρέπει να αλλάξουμε το νυχτερινό τιμολόγιο; Να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ώστε να περιοριστούν και οι περικοπές μονάδων ΑΠΕ, κατά το δυνατόν; Πρόκειται για μια συζήτηση που φουντώνει τον τελευταίο καιρό, παράλληλα με τα άλλα μέτρα για τις μονάδες πράσινης ενέργειας.