Η «επανάσταση» του Μάριο Ντράγκι είναι πολυσήμαντη. Δεν περιορίζεται στο πεδίο άσκησης της οικονομικής πολιτικής και ιδιαίτερα της νομισματικής, αλλά επεκτείνεται και σε εκείνο της πολιτικής.
Το πρώτο μήνυμα που έστειλε το διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι πως διεκδικεί την ανεξαρτησία της τράπεζας από τις κυβερνήσεις, όπως προβλέπεται και στο καταστατικό της.
Αντιτάσσεται ακόμα και στη Μέρκελ και τον Σόιμπλε παρά την «κατσάδα» που του επιχείρησαν να του βάλουν μετά το λόγο στο Τζάκσον Χωλ των ΗΠΑ στις 22 Αυγούστου όταν μεταξύ άλλων ζήτησε να χαλαρώσουν οι δημοσιονομικές πολιτικές, δηλαδή να μπει ένα τέλος στη λιτότητα.
Το επανέλαβε και χθες ο Ντράγκι ζητώντας δημοσιονομικές πολιτικές πιο φιλικές προς την ανάπτυξη, που σημαίνει χοντρικά λιγότερους φόρους, μεγαλύτερες αυξήσεις μισθών και συντάξεων (γενικότερα πολιτικές αύξησης της ζήτησης από τις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά και επενδύσεις.
Εκανε εμμέσως υποδείξεις στον Ολάντ και τον Ρέντσι, αλλά και τις άλλες χώρες του Νότου να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικές οι οικονομίες και να βελτιωθεί το επιχειρηματικό και καταναλωτικό κλίμα.
Επιπλέον ο Ευρωπαίος κεντρικός τραπεζίτης διεμήνυσε πως τα επιτόκια είναι στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, που σημαίνει πως δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο άσκησης νομισματικής πολιτικής.
Με τις εξαγγελίες ο Ντράγκι επιχειρεί επίσης να ενισχύσει τη χορήγηση ρευστότητας στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και δη τις μικρομεσαίες.
Το τελευταίο, αλλά όχι έσχατο σε σημασία μήνυμα είναι πως θέλει ένα αδύναμο ευρώ ώστε να ενισχύσει τις εξαγωγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και επομένως να ανεβάσει τη δραστηριότητα και την ανάπτυξη και να αυξήσει τον πληθωρισμό, ώστε να τον οδηγήσει κοντά στο 2%.
Για την Ελλάδα τα πράγματα είναι πιο σύνθετα για να μην πούμε ότι τα μέτρα έχουν μικρότερη εμβέλεια εξαιτίας των «κόκκινων» δανείων. Γι’ αυτό τώρα πολύ περισσότερο πριν από την εξαγγελία των μέτρων Ντράγκι καθίσταται αναγκαία η νομοθετική ρύθμιση.
Η πολιτική Ντράγκι είναι η μεγάλη ευκαιρία που μπορεί να απαλλάξει την ελληνική οικονομία από τις δαγκάνες τις ασφυκτικής έλλειψης ρευστότητας.
Διαβάστε επίσης: