Όταν Ελληνες επιχειρηματίες και ειδικοί της πληροφορικής υποστήριζαν πως η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει η Σίλικον Βάλεϊ της Ευρώπης κάποιοι το αντιμετώπιζαν περίπου σαν ανέκδοτο.
Όμως τα πράγματα σοβαρεύουν και για τους πλέον επιφυλακτικούς όταν την εκτίμηση αυτή την ασπάζεται ακόμα και το φημισμένο Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών (DIW). Αν μάλιστα δει κανείς πως ο δρόμος μπορεί να ανοίξει κάνοντας τα προφανή και τα αναγκαία για την ελληνική οικονομία (που θα έπρεπε να είχαμε κάνει εδώ και πολλά χρόνια) θα πρέπει να χτυπάμε τα κεφάλια μας στον τοίχο και προπαντός τα κεφάλια εκείνων που μα κυβέρνησαν και εκείνων που μας κυβερνούν εφόσον δεν προχωρήσουν τάχιστα στις μεταρρυθμίσεις.
Τι χρειάζεται;
– Σταθερό φορολογικό καθεστώς και λιγότεροι φόροι. Φαντάζομαι όλοι θα συμφωνούν και η κυβέρνηση ας κάνει τα δέοντα να πατάξει τη φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο ώστε να μειωθούν οι φόροι (στα 37 δις. ευρώ το χρόνο ανέρχονται οι απώλειες για τα δημόσια ταμεία. Οπότε μόνο κατά 10 ως 15 % να περιοριστούν αντιλαμβάνεται κανείς πόσο μπορούν να μειωθούν οι φόροι).
-Κατάργηση της πολυνομίας, που αποτελεί αίτημα δεκαετιών σε αυτή την καθημαγμένη χώρα.
-Ταχεία απόδοση δικαιοσύνης. Ειλικρινά είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα και οι ζημιωμένοι είναι πάντα οι πλέον αδύναμοι πολίτες, ενώ οι πλούσιοι που μπορούν να πληρώσουν στρατιές δικηγόρων αξιοποιούν προς όφελός τους την απαράδεκτη καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης. Θα περίμενε κανείς από μία αριστερή κυβέρνηση η ταχεία απονομή της δικαιοσύνης να βρίσκεται αν όχι στην πρώτη, σίγουρα στις πρώτες τρεις θέσεις των μεταρρυθμίσεων.
-Ηλεκτρονική έναρξη και παύση επιχειρήσεων ώστε να παταχθεί η γραφειοκρατία και να μη χρειάζεται… λάδι ή …γρηγορόσημο για να ιδρυθούν επιχειρήσεις.
-Πάταξη της γραφειοκρατίας και κατά τη λειτουργία των επιχειρήσεων που θα έχει σαν αποτέλεσμα εκτός των άλλων και τη μείωση των διοικητικών βαρών.
-Συνεργασία ερευνητικών κέντρων με επιχειρήσεις ώστε να αξιοποιούνται τα αποτελέσματα στην Ελλάδα, αντί στην Αμερική, την Ευρώπη ή την Ιαπωνία. Στο σημείο αυτό τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα, γιατί η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει άλμα και να ξεπεράσει ένα από τα ηλίθια ταμπού της αριστεράς που εμποδίζουν τη χώρα να κερδίζει υπεραξία από τους Ελληνες επιστήμονες και αυτή να την καρπούνται άλλες χώρες επειδή έχουν δημιουργήσει φιλικό περιβάλλον.
Όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε όλα τα προαναφερόμενα είναι εύκολα αρκεί να μην επικρατήσει η ηλιθιότητα του πολιτικού κόστους ή η βλακεία των ταμπού.
Και να το ξεκαθαρίσουμε μία και καλή. Σύντροφοι της κυβέρνησης, αριστερό στην εποχή μας δεν είναι η κρατική γραφειοκρατία που ταλαιπωρεί τον πολίτη, δεν είναι το κράτος – αφέντης, αλλά το κράτος που συνδράμει και βοηθά για να παραχθεί πλούτος για το σύνολο του λαού, το κράτος που δεν ταλαιπωρεί τον πολίτη, το κράτος στο οποίο ο υπάλληλος, ο προϊστάμενος, ο διευθυντής και ο υπουργός έχουν εξουσία μόνο όσο αυτή είναι στην υπηρεσία του πολίτη και όχι του κόμματος ή των ημετέρων ή των κολλητών ή των κρατικοδίαιτων λαμογιών που ξέρουν να λαδώνουν.
Αριστερό είναι σήμερα να κάνει η κυβέρνηση την Ελλάδα σίλικον βάλεϊ της Ευρώπης. Μπορεί αρκεί να τολμήσει.