Η κυβέρνηση αποφάσισε να πλειοδοτήσει τόσο απέναντι στους ειδικούς όσο και απέναντι στον εαυτό της για τον κατώτατο μισθό. Αποφάσισε μία αύξηση που κατά γενική ομολογία είναι μεγάλη. Χωρίς καμία διαβούλευση και χωρίς καμία απολύτως μελέτη για τις επιπτώσεις (θετικές και αρνητικές) στην οικονομία.
Θα πει κάποιος προεκλογική περίοδος. Ναι, αλλά δεν μπορεί να γίνεται πολιτική με τα λεφτά των άλλων. Διότι η απόφαση αυτή δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, παρά μόνο στο ελάχιστο (επιδόματα ΟΑΕΔ), ενώ το μεγάλο βάρος πέφτει στις επιχειρήσεις (κυρίως μικρομεσαίες) και στους ελεύθερους επαγγελματίες. Και οι δύο αυτές κατηγορίες θα κληθούν να πληρώσουν περισσότερο χωρίς να έχουν καμία ανταμοιβή.
Μία από τις πλέον εύστοχες παρεμβάσεις των ημερών, είναι αυτή του προέδρου του Οικονομικού Επιμελητηρίου Κωνσταντίνου Κόλλια, ο οποίος εκτός των άλλων αναφέρει χαρακτηριστικά, «για να είναι βιώσιμη η αύξηση του κατώτατου μισθού, να μη χαθούν θέσεις απασχόλησης, να μην αυξηθεί η αδήλωτη, η εκ περιτροπής και μερική απασχόληση, πρέπει να δούμε και πώς θα είναι βιώσιμες και οι επιχειρήσεις. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών και των φορολογικών συντελεστών, ώστε οι επιχειρήσεις να έχουν τη δυνατότητα να κρατήσουν τις θέσεις απασχόλησης και να τις αυξήσουν, αυξάνοντας ταυτόχρονα τον κατώτατο μισθό».
Η κυβέρνηση κινήθηκε μόνο με βάση το πολιτικό όφελος από αυτή την κίνηση, εκμεταλλευόμενη και την θέση των δανειστών την δεδομένη χρονική στιγμή (όχι πόλεμος). Όμως η οικονομία λειτουργεί με τους δικούς της κανόνες.
Τι έπρεπε να γίνει, σύμφωνα με την γνώμη και την άποψη των ειδικών
- Να αυξηθεί ο κατώτατος μισθός μεν αλλά σε χαμηλότερο ποσοστό ή σταδιακά.
- Να αντισταθμιστεί εν μέρει με την μείωση των εισφορών, τόσο για επιχειρήσεις, όσο και για τους ελεύθερους επαγγελματίες και να προβλεφθεί σχετικά άμεσα και η μείωση του φορολογικού συντελεστή.
Οι επιχειρήσεις, κυρίως αυτές που απασχολούν λίγους εργαζομένους, είναι αδύνατο να σηκώσουν αύξηση του μισθολογικού κόστους κατά 15% – 20% (αύξηση κατώτατου ή υποκατώτατου μισθού και αύξηση εισφορών), χωρίς αντίδραση.
Δυστυχώς και το λένε πολλοί έγκριτοι οικονομολόγοι μεταξύ αυτών αφήνει να εννοηθεί και ο Κ. Κόλλιας θα αυξηθούν τα κρούσματα μαύρης εργασίας ή αντικατάστασης της μισθωτής εργασίας πλήρους απασχόλησης με άλλες μορφές, είτε εκ περιτροπής εργασίας ή με μπλοκάκι, ανεξάρτητα εάν η παρεχόμενη υπηρεσία θα παραμείνει ακριβώς η ίδια.
Η κυβέρνηση άμεσα θα πρέπει να κάνει παρεμβάσεις ουσιώδεις προκειμένου η εκ των πραγμάτων αναγκαία αύξηση του κατώτατου μισθού να φέρει αποτέλεσμα και κυρίως να αυξήσει το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων. Αν δεν το πράξει αυτό που θα συμβεί θα είναι:
- Αύξηση της αδήλωτης εργασίας.
- Νέα αύξηση των ελαστικών μορφών εργασίας.
- Ανάσχεση της τάσης για μείωση της ανεργίας και
- Χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας για τους ίδιους τους εργαζομένους.
