- Βασικά έξοδα που πρέπει να γίνουν μόνο με κάρτα για να “μετράνε” στην εφορία - Ξεχάστε τις αποδείξεις για ΔΕΚΟ, δάνεια, κοινόχρηστα και λογαριασμούς - Τι πρέπει να πληρώνετε με “πλαστικό χρήμα” για να μην πληρώσετε επιπλέον φόρο 22% - Αναλυτικά οι οδηγίες του υπουργείου για τις πληρωμές από 1/1/2017
Το αφορολόγητο όπως το ξέραμε έχει ουσιαστικά καταργηθεί για όλους τους φορολογούμενους. Για να έχει κάποιος έκπτωση στον φόρο θα πρέπει να συγκεντρώσει πληρώνοντας με πιστωτική η χρεωστική κάρτα ένα μεγάλο μέρος των εξόδων του που καθορίζεται με βάση το εισόδημα.
Ποιο αναλυτικά για να επωφεληθεί κάποιος από το αφορολόγητο θα πρέπει για εισόδημα ως 10.000 ευρώ να δαπανήσει το 10% με κάρτες, από 10.000 ως 30.000 το ποσοστό είναι 15% και για μεγαλύτερα εισοδήματα φτάνει στο 20%.
Για να μην χάσει λοιπόν κάποιος την έκπτωση του φόρου, από 1.900 ευρώ και ύστερα ανάλογα με την οικογένεια επιπλέον 50 ευρώ ανά παιδί ως το ποσό των 2.100 ευρώ, θα πρέπει να συγκεντρώσει συγκεκριμένες αποδείξεις.
Οι αποδείξεις που “μετράνε στην εφορία:
Τρόφιμα
Ρούχα
Παπούτσια
Ηλεκτρικά είδη
Ηλεκτρονικά είδη
Έπιπλα
Εστιατόρια
Καφετέριες
Κέντρα διασκέδασης
Λογιστές
Γιατροί
Δικηγόροι
Υδραυλικοί
Δεν “μετράνε” στο χτίσιμο του αφορολόγητου αποδείξεις από:
ΔΕΚΟ
Δόσεις δανείων
Ασφάλιστρα
Διόδια
Κοινόχρηστα
Ενοίκια
Τηλέφωνα
Όσοι δεν καταφέρουν να συγκεντρώσουν το ποσό που τους αναλογεί θα έχουν επιβάρυνση 22% για το ποσό που δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν.
Για παράδειγμα εάν κάποιος πρέπει να συγκεντρώσει 5.000 ευρώ σε αποδείξεις με πλαστικό χρήμα και τελικά μέσα στη διάρκεια του έτους κάνει πληρωμές με κάρτα μόνο 4.000 ευρώ τότε θα έχει επιβάρυνση 220 ευρώ καθώς αυτό είναι το πέναλτι που αναλογεί στα 1.000 ευρώ που δεν κατάφερε να συγκεντρώσει.
Κάπως έτσι οι πολίτες θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στις αγορές τους. Θα πρέπει ακόμη και στην πιο μικρή συναλλαγή, από το super market, ως την καφετέρια να πληρώνουν με κάρτα. Μάλιστα όλα τα καταστήματα που δεν διαθέτουν το μηχάνημα POS για τις πληρωμές με κάρτα θα είναι υποχρεωμένα να το αναγράφουν έτσι ώστε ο καταναλωτής να γνωρίζει από πριν ότι η αγορά που θα κάνει από εκεί δεν θα “φαίνεται” στην εφορία.