Διαβάστε όλο το άρθρο με τίτλο: Οι πολιτικοί απογοήτευσαν την Αμερική
”Η συμφωνία που επιτεύχθηκε την Πρωτοχρονιά στην Ουάσιγκτον απέτρεψε την πτώση της αμερικανικής οικονομίας στον αποκαλούμενο δημοσιονομικό γκρεμό. Ωστόσο, με δεδομένη τη δυσλειτουργική φύση του αμερικανικού πολιτικού συστήματος, δεν θα περάσει καιρός μέχρι την επόμενη κρίση.
Για την ακρίβεια, θα περάσουν δύο μήνες. Αν δεν ληφθούν μέτρα μέχρι την 1η Μαρτίου, θα ξεκινήσουν περικοπές δαπανών 110 δισ. δολ. Και την ίδια περίπου ώρα, οι ΗΠΑ θα φτάσουν στο θεσμικό όριο του χρέους.
Κι αυτή θα είναι μόνο η αρχή. Αργότερα στο 2013, και πριν περάσει πολύ καιρός, θα αρχίσει μια ευρύτερη διαμάχη για τη μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική σταθεροποίηση. Η οποία θα οδηγήσει σε νέα διαμάχη μεταξύ των ρεπουμπλικανών, που θέλουν να συρρικνώσουν το μέγεθος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, και των δημοκρατικών, που θέλουν να το διατηρήσουν, αλλά δεν είναι σίγουροι για το πώς θα το χρηματοδοτήσουν.
Οπότε περιμένουμε μεγάλες μάχες για τις περικοπές και σειρά μικρότερες μάχες για τη φορολογική μεταρρύθμιση: Οι ΗΠΑ θα πρέπει να επιβάλουν υψηλότερο ΦΠΑ; Ενιαίο συντελεστή φόρου; Υψηλότερους (ή χαμηλότερους) φόρους στο εισόδημα; Φόρο καυσαερίων; Κατάργηση φοροαπαλλαγών για επιχειρήσεις ώστε να αντληθούν περισσότερα έσοδα; Πολύ σύντομα θα μπερδευτεί το πράγμα.
Ο πρόεδρος Barack Obama και οι σύμβουλοί του θα ισχυριστούν ότι με τη συμφωνία της Πρωτοχρονιάς εξασφαλίζονται μόνο 600 δισ. δολ. σε έσοδα στη 10ετία αντί του αρχικού στόχου του 1,4 τρισ. δολ., άρα υπάρχουν περισσότερα περιθώρια για αυξήσεις φόρων, τουλάχιστον στους πλούσιους. Οι ρεπουμπλικανοί θα ισχυριστούν ότι οι δαπάνες θα πρέπει πλέον να μειωθούν κάθετα, αφού με την πρόσφατη συμφωνία δεν τραυματίστηκε αυτή η πλευρά του εθνικού προϋπολογισμού.
Εν τω μεταξύ, η πιθανή δημοσιονομική προσαρμογή το 2013 θα διαμορφωθεί στο 1,4% περίπου του ΑΕΠ (μοιρασμένη ανάμεσα στη λήξη της μισθολογικής φορολογικής ελάφρυνσης, στην αύξηση των συντελεστών φορολόγησης μεγάλης περιουσίας και σε κάποιες περικοπές στις δαπάνες).
Αυτό μεταφράζεται σε βαρίδι 1,2% στην οικονομία. Αν η οικονομία αναπτυσσόταν σε άνετα επίπεδα, ας πούμε με ρυθμό 3,5%, το πρόβλημα δεν θα ήταν μεγάλο, αφού η ανάπτυξη θα παρέμενε πάνω από το 2%. Στα τελευταία τρίμηνα, το ΑΕΠ ήδη αναπτύσσεται περίπου 2%. Οπότε οι ΗΠΑ είναι εύκολο να έρθουν επικίνδυνα κοντά σε στασιμότητα φέτος – ή και χειρότερα, αν επιδεινωθεί η κρίση στην ευρωζώνη.
Η πιο μακροπρόθεσμη εικόνα είναι ακόμη πιο δυσοίωνη. Η αλήθεια είναι ότι η Αμερική πρέπει να ξυπνήσει και να συλλάβει όλο το μέγεθος του δημοσιονομικού εφιάλτη. Ακόμη και ο τυπικός ρεπουμπλικανός ψηφοφόρος -που είναι σε γενικές γραμμές μεγαλύτερος και φτωχότερος από τον δημοκρατικό ψηφοφόρο- δεν τάσσεται υπέρ του ακρωτηριασμού του κράτους πρόνοιας. Οι εξτρεμιστές του Tea Party δεν είναι αντιπροσωπευτική περίπτωση. Γι’ αυτό και στα πλάνα των υποψηφίων για το προεδρικό χρίσμα ρεπουμπλικανών Mitt Romney και Paul Ryan, εμφανιζόταν μια 10ετής αναβολή σε όλες τις σκληρές περικοπές στο σύστημα ασφάλισης και περίθαλψης.
Ούτε οι δημοκρατικοί ούτε οι ρεπουμπλικανοί αναγνωρίζουν ότι η συντήρηση ενός βασικού κοινωνικού κράτους, που είναι σωστό και απαραίτητο στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, της ταχείας τεχνολογικής αλλαγής και της δημογραφικής πίεσης, χρειάζεται υψηλότερους φόρους για τη μεσαία τάξη όπως και για τους πλούσιους. Μια συμφωνία που παρατείνει αστήριχτες φορολογικές ελαφρύνσεις για το 98% των Αμερικανών είναι πύρρειος νίκη για τον Β. Obama.
Για την ώρα, τον βοηθούν οι ψύχραιμες χρηματοοικονομικές αγορές. Πιθανόν να περάσουν χρόνια μέχρι να έρθουν οι ΗΠΑ αντιμέτωπες με την πραγματικότητα της δημοσιονομικής τους θέσης, και να αυξήσουν τα έσοδα σε ένα επίπεδο που θα επαρκεί για να πληρώνεται το αναμορφωμένο -αλλά όχι πνιγμένο- κοινωνικό κράτος. Τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα θα παραμείνουν ο κανόνας για τα επόμενα χρόνια, τουλάχιστον όσο θα μένουν ήρεμες οι αγορές ομολόγων – που πιστεύω ότι θα μείνουν.
Τα γεράκια των αγορών ομολόγων δεν έχουν όρεξη για καταστροφή. Και γιατί να έχουν; Η ανάπτυξη είναι χαμηλή και ο πληθωρισμός χαμηλότερος, οι ΗΠΑ έχουν ακόμη το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, τα αμερικανικά ομόλογα παραμένουν καταφύγια, τα επιτόκια βρίσκονται στο μηδέν, η Federal Reserve έχει υποσχεθεί ρευστότητα και η Κίνα και οι υπόλοιπες αναδυόμενες οικονομίες συνεχίζουν να αγοράζουν δολάρια για να συγκρατούν τις ανατιμήσεις των δικών τους νομισμάτων. Όλα αυτά εγγυώνται τη φθηνή χρηματοδότηση του αμερικανικού ελλείμματος στα επόμενα χρόνια. Κάποια στιγμή, όμως, τα γεράκια θα σηκωθούν στον αέρα.
Με δυο λόγια, η μίνι συμφωνία για τον δημοσιονομικό γκρεμό συγκάλυψε όλα τα σημαντικά ερωτήματα. Αφήνοντας τις περικοπές των δαπανών έξω από τη συμφωνία, οι δημοκρατικοί ενθάρρυναν τους ρεπουμπλικανούς, που είναι αποφασισμένοι να μειώσουν κάθετα τους φόρους, αλλά δεν έχουν βρει σχέδιο για να το πληρώσουν. Για μία φορά ακόμη, εναπόκειται στους ρυθμιστές της Ουάσιγκτον να διορθώσουν το πρόβλημα, πριν τους προλάβει η αγορά και το κάνει στη θέση τους. Η πρωτοχρονιάτικη συμφωνία δείχνει ότι αυτό δεν θα γίνει εύκολα”.
Πηγή Euro2day
Διαβάστε επίσης :
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163