Μια αποκάλυψη που θα συζητηθεί κάνει η βελγική εφημερίδα Le Soir για τα παιχνίδια που παίζονται στην πλάτη της Ελλάδας, κυρίως από το ΔΝΤ αλλά και τον ESM. Στο ρεπορτάζ το οποίο επικαλείται υπόμνημα του ESM για τον ρόλο του ΔΝΤ βγαίνουν στος φως αλήθειες που όλοι γνώριζαν αλλά δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία να τις στηρίξουν.
«Το ΔΝΤ καθυστερεί τη συμμετοχή του στο ελληνικό σχέδιο διάσωσης», σημειώνει, σε ρεπορτάζ της, η βελγική εφημερίδα Le Soir, παραπέμποντας σε εμπιστευτικό υπόμνημα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), με το οποίο καταρρίπτει την «απαισιόδοξη οπτική» του ΔΝΤ. Ο ESM, ωστόσο, με ανάρτησή του στο Twitter, αρνείται πως το εν λόγω έγγραφο αποτελεί υπόμνημα του ESM.
Ειδικότερα, στο δημοσίευμα της Le Soir αναφέρεται πως από την έναρξη του τρίτου σχεδίου διάσωσης της Ελλάδας, το καλοκαίρι του 2015, το ΔΝΤ δεν έχει σταματήσει να δημοσιεύει σημειώματα, με τα οποία εκφράζει την άποψη ότι τα δημόσια οικονομικά της χώρας δεν θα καταστούν ποτέ βιώσιμα, χωρίς μία σημαντική ελάφρυνση του χρέους, συμπληρώνοντας ότι οι Ευρωπαίοι, εκνευρισμένοι από αυτές τις δημοσιεύσεις, είναι αποφασισμένοι να αντιταχθούν στα όσα υποστηρίζει το ΔΝΤ. «Γι’ αυτό και ο ΕSM, σε επίσημο υπόμνημά του με ημερομηνία 23 Μαρτίου, -το οποίο δεν υπήρχε η πρόθεση να δημοσιοποιηθεί, αλλά στο οποίο η Le Soir κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση- αμφισβητεί με μεγάλη ακρίβεια τις αριθμητικές αναλύσεις του ΔΝΤ, το οποίο συστηματικά υιοθετεί μία απαισιόδοξη οπτική στις δημοσιονομικές προοπτικές της Ελλάδας», τονίζει.
Το κύριο επιχείρημα του συγκεκριμένου υπομνήματος, επισημαίνει ο συντάκτης, είναι ότι το ΔΝΤ δεν έχει προσαρμόσει τις προβλέψεις του, παρά το γεγονός ότι η δημοσιονομική πορεία της Ελλάδας αποδείχθηκε πολύ πιο θετική από ό,τι προέβλεπαν οι στόχοι του σχεδίου διάσωσης το 2015.
«Παρά τα αντικειμενικά καλύτερα, σε σχέση με τα αναμενόμενα, στοιχεία που παρατηρούνται, το ΔΝΤ άρχισε να αποκλίνει σημαντικά από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς σε σχέση, τόσο με τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες οικονομικές προοπτικές, όσο και με τις δημοσιονομικές προβλέψεις, δύο κρίσιμες μεταβλητές για την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους», υποστηρίζει το υπόμνημα που έχει στη διάθεσή της η εφημερίδα.
Συνεχίζοντας, ο συντάκτης, επικαλούμενος πολλές πηγές, υπογραμμίζει πως αυτή η επιμονή του ΔΝΤ, όμως, να παρουσιάζει μία μαύρη οπτική, κόντρα στα αντικειμενικά στοιχεία, δεν είναι το μόνο σημάδι μίας πρόδηλα κακής θέλησης, δεδομένου ότι ο Πολ Τόμσεν προβάλλει συνεχώς νέες απαιτήσεις στους Έλληνες, κάθε φορά που ικανοποιούνται οι προηγούμενες. «Μία εντελώς απαράδεκτη απαίτηση, η οποία και απορρίφθηκε, ήταν η μείωση κατά 40% των συντάξεων», αναφέρει ενδεικτικά μία πηγή, ενώ πιο πρόσφατα οι απαιτήσεις του ΔΝΤ έχουν εστιάσει στους διαρθρωτικούς δημοσιονομικούς στόχους για τα χρόνια μετά το τέλος του προγράμματος, ζητώντας την αύξησή τους στο 3,5%, αντί για 2,5, για το 2019.
Σύμφωνα με άλλη πηγή που επικαλείται το ρεπορτάζ, «αμφιβάλλει κανείς για το κατά πόσο προτίθεται τελικά να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα το ΔΝΤ, δεδομένης της στάσης που τηρεί». Όπως προσθέτει, πρόκειται για μία στάση που θα μπορούσε, ενδεχομένως, να εξηγηθεί από το γεγονός ότι, ενώ ο Μπ. Ομπάμα θεωρούσε πολύ σημαντική την παροχή στήριξης προς την Ελλάδα και ήθελε να αποτρέψει μία έξοδό της από το ευρώ, «φαίνεται πως οι Αμερικανοί αξιωματούχοι του Ταμείου δεν έχουν ακόμη λάβει ξεκάθαρες πληροφορίες σχετικά με τη θέση της νέας αμερικανικής διοίκησης στο εν λόγω ζήτημα».
Ωστόσο, σύμφωνα με το δημοσίευμα της Le Soir, πολλές ευρωπαϊκές πηγές διαβεβαιώνουν σχεδόν με λύπη ότι «η απόσυρση του ΔΝΤ δεν τίθεται πραγματικά στις τρέχουσες συζητήσεις». Κι αυτό γιατί, όπως εξηγούν, βασικά κράτη-μέλη και κυρίως η Γερμανία δεν έχουν δώσει το σήμα ότι είναι έτοιμα να εγκαταλείψουν το Ταμείο, δεδομένου ότι, εκτός από το πολιτικό ζήτημα της προεκλογικής περιόδου στη Γερμανία, θα πρέπει να δοθεί και απάντηση στο ερώτημα του ποιος θα θελήσει να δανείσει στην Ελλάδα, και μάλιστα με ευνοϊκούς όρους, όταν αυτή θα βγει στις αγορές, χωρίς τη σφραγίδα του ΔΝΤ ότι είναι βιώσιμα τα δημόσια οικονομικά της χώρας.
«Αυτό που μένει να δούμε είναι το κατά πόσο το ΔΝΤ, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ και οι δικοί του σχηματίσουν τελικά μία άποψη επί του θέματος, θα παραμείνει προσηλωμένο στην ιδέα συμμετοχής στο ελληνικό πρόγραμμα», καταλήγει ο αρθρογράφος.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ