Ο μήνας του μέλιτος μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών, ανήκει μάλλον στο παρελθόν ή για την ακρίβεια το καλό κλίμα αρχίζει να χαλάει.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η αύξηση του κατώτατου μισθού σε ποσοστό κατά πολύ υψηλότερο από αυτό που ήταν αποδεκτό από τους δανειστές και αυτό που πραγματικά δείχνει να χαλάει την σχέση εμπιστοσύνης που είχε οικοδομηθεί τους τελευταίους μήνες, είναι η απροθυμία της κυβέρνησης να παρέμβει δραστικά στο θέμα των κόκκινων δανείων και να δώσει ορθολογικές λύσεις.
Την ίδια ώρα στο εσωτερικό της κυβέρνησης έχει ξεσπάσει ένας υπόγειος πόλεμος. Από την μία ο Γιάννης Δραγασάκης που βλέποντας την καταιγίδα να έρχεται κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και από την άλλη ο Αλέκος Φλαμπουράρης που ζητάει ουσιαστικά μέχρι τις εκλογές να μην υπάρξει καμία παρέμβαση που να θίγει τους δανειολήπτες ή για την ακρίβεια να μην αλλάξει προς το χειρότερο το πλαίσιο που ισχύει σήμερα.
Χθες η Κομισιόν χτύπησε καμπανάκι. Ο πλέον φιλέλληνας δανειστής δείχνει και αυτός πλέον να ανησυχεί. Και ανησυχεί από την αδράνεια που δείχνει η κυβέρνηση και τον εφησυχασμό που υπάρχει, ενώ τόσα μέτωπα είναι ανοικτά.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει η Κομισιόν στην έκθεση «η ανάκαμψη της οικονομίας παραμένει σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από το αν θα συνεχισθεί η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.
Η επισήμανση αυτή έρχεται λίγες ημέρες μετά την «επίθεση» που δέχθηκε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης στο Euro Working Group.
Η κυβέρνηση επένδυσε στην καλή διάθεση των δανειστών και στο καλό κλίμα μεταξύ των κυβερνήσεων. Ωστόσο η επένδυση αυτή ήταν μάλλον πέρα από τα όρια που πάντα υπάρχουν. Η Αθήνα πίστευε ότι μπορεί να πάει μέχρι τις εκλογές χωρίς υποχρεώσεις αλλά μόνο με δικαιώματα και αυτό μάλλον δεν γίνεται αποδεκτό από την τρόικα, τουλάχιστον σε τεχνικό επίπεδο.
Σε πολιτικό δεν αναμένεται να υπάρξουν σοβαρές αντιδράσεις τουλάχιστον μέχρι τις Ευρωεκλογές.
Ωστόσο η κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα Γολγοθά μέσα στις επόμενες ημέρες. Θα πρέπει να κλείσει τις 16 εκκρεμότητες που υπάρχουν, να δώσει λύση στο θέμα των κόκκινων δάνειων και βέβαια να υπάρξει ένα γήινο πλαίσιο που θα αντικαταστήσει τον Νόμο Κατσέλη.
Στο υπουργείο Οικονομικών ξέρουν ότι η λύση στο τελευταίο θέμα θα είναι επώδυνη και προσπαθούν να φτιάξουν το περιτύλιγμα ώστε να μπορέσουν να το πλασάρουν στο εκλογικό σώμα και στους άμεσα ενδιαφερόμενους.
Από την άλλη πλευρά, προφανώς και δεν έχουν αντιληφθεί, με εξαίρεση ίσως τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, το πόσο σοβαρό είναι το θέμα των κόκκινων δανείων. Οι τράπεζες χρειάζονται ανάσα και αυτή την ανάσα μπορεί να την δώσει μόνο ένα βιώσιμο σχέδιο.
Ο χρόνος μετράει αντίστροφα και οι κίνδυνοι υπάρχουν. Ένα ατύχημα δεν είναι στην σφαίρα της φαντασίας.