''Η Ευρώπη έκανε ένα βήμα ώστε να "προτιμούνται" οι μεγάλοι μη εξασφαλισμένοι καταθέτες (άνω των 100.000 ευρώ) σε σχέση με τους κατόχους ομολόγων σε περίπτωση επιβολής ζημιών στους πιστωτές μιας τράπεζας που έχει καταρρεύσει'' γράφουν οι Financial Times αναλύοντας τις αποφάσεις του Eurogroup για μελλοντικά κουρέματα καταθέσεων.
Διαβάστε όλο το άρθρο.
”Η Ευρώπη έκανε ένα βήμα ώστε να “προτιμούνται” οι μεγάλοι μη εξασφαλισμένοι καταθέτες (άνω των 100.000 ευρώ) σε σχέση με τους κατόχους ομολόγων σε περίπτωση επιβολής ζημιών στους πιστωτές μιας τράπεζας που έχει καταρρεύσει, παρά τις προειδοποιήσεις της Βρετανίας, και όχι μόνο, ότι αυτή η ειδική μεταχείριση θα έχει «αντίστροφο αποτέλεσμα» στην χρηματοδότηση των τραπεζών.
Σε μια κρίσιμη παρέμβαση κατά την διάρκεια της συνεδρίασης του συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της ΕΕ (Ecofin), όμως, ο Γερμανός υπουργός Wolfgang Schäuble, υποστήριξε υπό προϋποθέσεις ένα συμβιβασμό στην «προτίμηση των καταθετών» που σημαίνει ότι οι μη εξασφαλισμένοι καταθέτες θα πληγούν μόνο σε έσχατη ανάγκη.
Η βαρύτιμη στήριξή του αυξάνει την πιθανότητα να γίνουν οι καταθέσεις στην Ευρώπη πιο ασφαλείς από τα ομόλογα –κάτι που απαιτεί η ΕΚΤ για να αποτρέψει μαζικές τραπεζικές εξόδους, στον απόηχο της άτσαλης διάσωσης της Κύπρου.
Οι μεταρρυθμίσεις για την υποχρεωτική συμμετοχή (bail-in) σε διασώσεις των πιστωτών αντί για τους φορολογούμενους, κυοφορείται εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια, αλλά οι υπουργοί δεν συμφωνούν πάνω σε καίριες λεπτομέρειες, όπως την συγκυρία και την ελαστικότητα που θα δίνεται στις εθνικές αρχές εκκαθαρίσεων.
Πολλές χώρες, όπως η Βρετανία και η Δανία, αντιτίθενται στην προτίμηση των κατόχων λογαριασμών με πάνω από 100.000 ευρώ, εκτιμώντας ότι θα αυξήσει το κόστος τραπεζικού δανεισμού και θα μειώσει τα κίνητρα για αγορά ομολόγων. Η Γαλλία και η Ισπανία εν τω μεταξύ, προτιμούν μορφές εξαιρέσεων για τους καταθέτες.
«Δεν θέλετε να υποχρεώσετε τους μη εξασφαλισμένους καταθέτες, αλλά πρέπει να προσέξετε μην δημιουργήσετε αντικίνητρα», δήλωσε ο Βρετανός υπουργός George Osborne.
Παραθέτοντας το παράδειγμα της Κύπρου, πρόσθεσε: «Αρκετοί καταθέτες ήταν ρωσικές κρυφές επιχειρήσεις. Πραγματικά θέλετε να τους προστατεύσετε εις βάρος των κυπριακών συνταξιοδοτικών ταμείων που πήγαν και αγόρασαν τραπεζικά ομόλογα;»
Αν και ο κ. Schäuble συνεχίζει να προτιμά την ίση μεταχείριση όλων των πιστωτών και τρέφει επιφυλάξεις όσον αφορά τις αντικρούσεις της προτίμησης των καταθετών με τον νόμο περί εκκαθάρισης, οι διπλωμάτες σχολιάζουν ότι το γεγονός πως είναι ανοιχτός σε συμβιβασμό θα δώσει καθοριστικό τόνο στην συζήτηση.
Οι υπουργοί θέλουν να υπάρξει συμφωνία ως τον Ιούνιο, σε μια εξαιρετικά περίπλοκη διαπραγμάτευση, που μπορεί να καταλήξει στο να δοθεί μια ευρεία διακριτική ευχέρεια στις χώρες να υποχρεώνουν τους πιστωτές σε ζημίες, αναλόγως με τις συνθήκες της κρίσης.
«Θα είναι μεγάλο μπέρδεμα», σχολίασε ένας διπλωμάτης. «Φαντάζομαι ότι οι καταθέτες θα εξαιρεθούν, αλλά με δικαίωμα αναίρεσης αν η κυβέρνηση υποχρεωθεί». Οι επικριτές πιστεύουν ότι η νομική αβεβαιότητα για την σειρά συμμετοχής στο bail-in θα παρατείνει την παγωμάρα στον τραπεζικό δανεισμό και θα αυξήσει το κόστος.
Πάντως έρευνα της Κομισιόν καταλήγει ότι γίνεται υπερβολικά μεγάλος λόγος για τα μειονεκτήματα της προτίμησης των καταθετών σε σχέση με τα προτερήματα της δημοσιονομικής σταθερότητας. Ο επίτροπος χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών Michel Barnier δήλωσε: «Οι φόβοι για δραστική αύξηση στο κόστος δανεισμού δεν ευσταθούν, στην πραγματικότητα».
Η πρόταση της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της ΕΚΤ να επισπευσθεί η νομοθεσία για το bail-in από το 2018 στο 2015 εξασφάλισε την στήριξη μόνο της μειοψηφίας. Αν και οι υποστηρικτές λένε ότι τα εργαλεία του bail-in είναι ουσιώδες στοιχείο για την ΕΚΤ ως τραπεζικού επόπτη, οι οικονομικά προβληματικές χώρες της ευρωζώνης φοβούνται ότι θα τρομάξει τους επενδυτές.
Ο Γάλλος υπουργός Pierre Moscovici, είπε: «Πιστεύω ότι υπάρχει ευρεία συναίνεση για ολοκλήρωση το 2018. Πρόκειται για μεγάλες αλλαγές και δεν μπορούμε να βιαστούμε.»
Η Βρετανία πιέζεται επίσης να ιδρύσει ανεξάρτητο ταμείο εκκαθαρίσεων, αξίας 9 δισ. ευρώ τουλάχιστον, το οποίο ο κ. Osborne χαρακτηρίζει «εντελώς άχρηστο» για χώρες με μεγάλους τραπεζικούς τομείς.
Διαβάστε επίσης:
Πηγή Euro2day
