Σελίδα αλλάζει το ιστορικό ξενοδοχείο Hilton, το οποίο μετονομάστηκε σε «The Ilisian» και θα ανοίξει το 2025.
Χθες (20.6.2024) πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για την πορεία υλοποίησης των εργασιών στο κτιριακό συγκρότημα του πρώην Hilton Athens.
Το νέο όνομα του Hilton θα είναι «The Ilisian», όπως αποκάλυψε ο πρόεδρος της ΤΕΜΕΣ και βασικός μέτοχος της Ιονικής Ξενοδοχειακής, Αχιλλέας Κωνσταντακόπουλος, παρουσιάζοντας την ανακατασκευή του ιστορικού ξενοδοχείου Hilton στην περιοχή των Ιλισίων.
Πρόκειται για επένδυση συνολικού ύψους 340 εκατ. της ΤΕΜΕΣ, με τη συνολική θετική επίδραση από τη λειτουργία του στην ελληνική οικονομία να εκτιμάται σε 1,25 δισ. ευρώ.
Το Ilisian θα διαθέτει δωμάτια και σουίτες με θέα στην Αθήνα και την Ακρόπολη, παράλληλα με τις ιδιωτικές, πολυτελείς «επώνυμες» κατοικίες κάτω από τα brands του ομίλου «Conrad» και «Waldorf Astoria». Το ακίνητο θα περιλαμβάνει μία σύγχρονη λέσχη (club) μελών, πολλαπλές επιλογές γαστρονομικών και ψυχαγωγικών χώρων, μοναδικά καταστήματα και εμπειρίες αναψυχής και ευεξίας.
Σύμφωνα με τον Αχιλλέα Κωνσταντακόπουλο, πρόεδρο της ΤΕΜΕΣ, «θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν πολυδιάστατο προορισμό για τους κατοίκους της Αθήνας και τους επισκέπτες του. Το Hilton υπήρξε τοπόσημο της πόλης για 61 ολόκληρα χρόνια. Με μεγάλο σεβασμό στη μοναδική κληρονομιά θέλουμε να συνεχίσουμε να λειτουργεί ως ένας πόλος έλξης για όλους».
Η ιστορία του Hilton
Το Χίλτον Αθηνών (γνωστό και ως Hilton Athens στα Αγγλικά) υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο πολυτελή ξενοδοχεία στην Αθήνα. Το κτίριο βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, επί της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας, με μέτωπο τη Λεωφόρο Βασιλέως Αλεξάνδρου και την οδό Μιχαλακοπούλου και αποτελεί ένα από τα τοπόσημα της πόλης.
Όλα ξεκίνησαν στις αρχές του 1957, όταν η τότε κυβέρνηση αποδέχτηκε την πρόταση του εφοπλιστή Απόστολου Πεζά και του Κόνραντ Χίλτον, για την ανέγερση ενός πολυτελούς ξενοδοχείου στην Αθήνα. Στη συνέχεια με απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή παραχωρήθηκε το οικόπεδο επί των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Βασιλέως Κωνσταντίνου έκτασης 16.000 πήχεων αντί 750.000 δολαρίων.
Τότε στην συγκεκριμένη έκταση φιλοξενούνταν στρατιωτικές υπηρεσίες, οι οποίες μεταφέρθηκαν αλλού.
Το Χίλτον κατασκευάστηκε την περίοδο από το1958 έως το 1963, μετά από μελέτη των αρχιτεκτόνων Εμμανουήλ Βουρέκα, Προκόπη Βασιλειάδη, Σπύρου Στάικου και Αντώνη Γεωργιάδη. Με την ανέγερση του, σήμανε την είσοδο της χώρας στην παγκόσμια τουριστική αγορά πολυτελείας, αποτελώντας και το ίδιο ένα κατεξοχήν σύμβολο της μεταπολεμικής ανάπτυξης της χώρας.
Τα εγκαίνια του πραγματοποιήθηκαν τον Απρίλιο του 1963, με τριήμερες εκδηλώσεις που συγκέντρωσαν εκλεκτούς καλεσμένους ανά τον κόσμο, και αποτέλεσαν κάτι πρωτόγνωρο για την κοινωνική ζωή της πόλης. Στην τελετή παρέστη και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης της σειράς, Κόνραντ Χίλτον, ο οποίος είχε δηλώσει μεταξύ άλλων ότι «το ξενοδοχείο Χίλτον Αθηνών είναι το ωραιότερο Χίλτον του κόσμου».
Αντιδράσεις
Η ανέγερσή του όμως δεν έτυχε καθολικής αποδοχής και μερίδα του τύπου το περιέγραφε ως οικονομικό – πολιτικό σκάνδαλο. Αρκετοί ήταν αυτοί που θεωρούσαν ότι αλλοίωνε το ιστορικό τοπίο της πρωτεύουσας και αρκετοί ήταν αυτοί που θεωρούσαν ότι αλλοίωνε το ιστορικό τοπίο της πρωτεύουσας και μάλιστα ότι θα επισκίαζε την Ακρόπολη.
Άλλοι το καταδίκασαν γιατί «θυμίζει ουρανοξύστη, που θα καταστρέψει το αστικό τοπίο».
Ο Ιγκόρ Πεζάς
Ο άνθρωπος που συνέλαβε την ιδέα της δημιουργίας του Hilton Athens ήταν o Ιγκόρ Πεζάς, θετός γιος και ανιψιός του εφοπλιστή Απόστολου Πεζά. Άμεσα ο Ιγκόρ Πεζάς ήρθε σε επαφή με τους Χίλτον, ενώ ήδη είχε εντοπίσει το οικόπεδο, που ανήκε στην Εφορεία Υλικού Πολέμου και που ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής το παραχώρησε με ευνοϊκούς όρους στην οικογένεια Πεζά.
Συστάθηκε μια ομάδα αποτελούμενη από τους αρχιτέκτονες Εμμανουήλ Βουρέκα, Προκόπη Βασιλειάδη, Σπύρο Στάικο και Αντώνη Γεωργιάδη, στους οποίους ανήκει η μελέτη του κτιρίου. Ωστόσο κατά τη διάρκεια του έργου, η ξαφνική πτώχευση του εφοπλιστή Πεζά, τον ανάγκασε να πουλήσει τις μετοχές του στον Στρατή Ανδρεάδη της Ιονικής Τράπεζας, ο οποίος και συνέχισε το μεγαλόπνοο έργο.
Το Hilton είναι ένα από τα κτίρια που καθόρισαν την αρχιτεκτονική αισθητική της δεκαετίας του ’60, ενώ οι ανάγλυφες συνθέσεις του Γιάννη Μόραλη, εμπνευσμένες από την αρχαία Ελλάδα, προσδίδουν έναν ξεχωριστό χαρακτήρα και γίνονται σημείο αναφοράς στο ξενοδοχείο τις επόμενες δεκαετίες.
Μάλιστα το κτίριο προσδοκούσε να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο σε μέγεθος και πολυτέλεια.
Όλα αυτά τα χρόνια, το κατώφλι αυτής της πολυτελούς ξενοδοχειακής μονάδας έχουν διαβεί πλήθος προσωπικοτήτων, όπως πολιτικοί επιχειρηματίες, πρίγκιπες, καλλιτέχνες και επιστήμονες διεθνούς κύρους. Από τον Άντονι Κουίν, τον Μάρλον Μπράντο και τον Ίνγκμαρ Μπέργκμαν μέχρι τον Αριστοτέλη Ωνάση, τον Ζακ – Ιβ Κουστό, τον πρίγκιπα Ρενιέ και τον Ρούντολφ Νουρέγιεφ.
Φιλοξενούμενοι
Στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, φιλοξένησε αρκετές δημοφιλείς προσωπικότητες, όπως αρχηγούς κρατών, καλλιτέχνες και επιστήμονες διεθνούς κύρους. Από τον Αριστοτέλη Ωνάση, τον Φρανκ Σινάτρα, τον Ίνγκμαρ Μπέργκμαν έως τον Άντονι Κουίν.
Την περίοδο 2001-2003, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων, προστέθηκε μια νέα εξαώροφη πτέρυγα στο ξενοδοχείο προς την οδό Βεντήρη, έργο των αρχιτεκτονικών γραφείων Αλ. Τομπάζη και Χ. Μπουγαδέλη.
Το 2004 αποτέλεσε την έδρα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, ενώ το 2011 χρησιμοποιήθηκε ως έδρα της Οργανωτικής Επιτροπής των Παγκοσμίων Αγώνων Special Olympics, που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα.
Αρχιτεκτονική
Η πρόσοψη του κτιρίου παρουσιάζει ορισμένες ιδιαιτερότητες, χάρη στον συνδυασμό μοντέρνου και κλασσικού, ενώ η χρήση μαρμάρου σε συνδυασμό με τις ανάγλυφες συνθέσεις του Γιάννη Μόραλη, προσδίδουν μια Ελληνική πινελιά.
Ο αρχικός σκοπός του κτιρίου ήταν να αποτελέσει μια υπερσύγχρονη ξενοδοχειακή μονάδα που θα ξεπερνούσε κάθε προηγούμενο σε μέγεθος και τεχνολογία. Η ανέγερση του όμως, αποτέλεσε αιτία πολλών συζητήσεων για την αισθητική ακεραιότητα της παρέμβασης, καθώς αναφερόταν ως «ουρανοξύστης» που έρχονταν σε αντιπαράθεση με τη μέχρι τότε κυρίαρχη Ακρόπολη.
Συγκεκριμένα, από πολλούς θεωρούνταν ως το «ωραιότερο Χίλτον του κόσμου», άλλα από την άλλη πλευρά, από εξίσου πολλούς ως ένας βανδαλισμός ενάντια στο ιστορικό τοπίο της πόλης.
Το αρχικό σχέδιο περιλάμβανε 960 δωμάτια, αίθουσες χορού, καταστήματα, εστιατόρια, θέσεις στάθμευσης, πισίνα και αναψυχή στην ταράτσα.
Όλες οι κοινόχρηστες λειτουργίες συγκεντρώθηκαν στο ισόγειο, εκτός από το νυχτερινό κέντρο στον τελευταίο όροφο, δημιουργώντας έτσι μια ξεκάθαρη χωροταξική δομή, και ελευθερώνοντας περισσότερο χώρο για τα δωμάτια.
Οι κύριες όψεις του αποτελούνται από τα κάθετα πτερύγια, και τα στηθαία των μπαλκονιών στην οριζόντια διεύθυνση, ενώ στις δυο στενές όψεις διαμορφώθηκε σόκορο, δηλαδή τυφλές όψεις, οι οποίες φέρουν τις ανάγλυφες παραστάσεις του Γ. Μόραλη. Οι παραστάσεις απεικονίζουν τα κύρια στοιχεία της Ελληνικής φιλοξενίας όπως τη θεά Αθηνά, ένα καράβι, ένα βωμό με τις προσφορές ιερέων, αυλητρίδες που προσφέρουν διασκέδαση, έναν ίππο, καθώς και άλλα σχετικά θέματα.
