Ένα ερώτημα πλανάται μετά τη συνάντηση της κυβέρνησης με την τρόικα στο Παρίσι και την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Είναι εφικτές οι φοροελαφρύνσεις τώρα ή όχι;
Πριν από την απάντηση στο ερώτημα οφείλουμε να επισημάνουμε πως οι φοροελαφρύνσεις είναι αναγκαίες αν θέλουμε να βγούμε από την κρίση και να ακολουθήσουμε τη διαδρομή που περιέγραψε οκ. Σαμαράς, δηλαδή ανάκαμψη και στη συνέχεια ανάπτυξη.
Στην παρούσα συγκυρία μόνο με φοροελαφρύνσεις μπορεί να ενισχυθεί η εσωτερική ζήτηση, η οποία με τη σειρά της θα συμβάλλει στην άνοδο του ΑΕΠ και ακολούθως των μισθών και των συντάξεων και γενικότερα των εισοδημάτων, ώστε με τη βοήθεια των εξαγωγών, των επενδύσεων και του τουρισμού να μπούμε σε αυτοτροφοδοτούμενη και ισχυρή ανάπτυξη.
Οσον αφορά στο δίλημμα τώρα η απάντηση της τρόικα είναι πως οι φοροελαφρύνσεις είναι ανέφικτες, κι΄ αυτό παρότι το πρωτογενές πλεόνασμα έχει ξεπεράσει τις προβλέψεις και παρότι η υπερφορολόγηση κάνει δύσκολη τη ζωή των πολιτών και επιπλέον απειλεί την ίδια την ανάκαμψη. Τόσο μεγάλη είναι η μυωπία και η ιδεολογική της αγκύλωση.
Ακόμα και δίκιο να έχει (που δεν έχει) η τρόικα, η κυβέρνηση, αφού δεν μπορεί να την αγνοήσει, οφείλει να την πείσει να γίνουν φοροελαφρύνσεις και μάλιστα γενναίες. Υπάρχει δεν πάντα η δυνατότητα, αν η τρόικα μουλαρώσει, να βρει ισοδύναμα. Τέτοια υπάρχουν πολλά και δυστυχώς ως τώρα αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν θέλησαν να τα χρησιμοποιήσουν.
Η ανεύρεση και η χρησιμοποίησή τους δεν αποτελεί μόνο πράξη οικονομικής ορθότητας, οικονομικού ορθολογισμού, αλλά και φορολογικής δικαιοσύνης, στοιχείο που τόσο ανάγκη έχει η πολιτεία σε επίπεδο κοινωνικό και κυρίως ηθικό.
Θα το πούμε όσο πιο δυνατά μπορούμε. Λύση υπάρχει. Ας την αποκαλέσουμε αν θέλετε λύση έκτακτης ανάγκης, όπως όλες όσες πήραν οι κυβερνήσεις μετά το 2010.
-Ας βάλουν επιτέλους έκτακτη εισφορά και μάλιστα γενναία σε όσους έβγαλαν τα λεφτά στο εξωτερικό μετά το 2009. Στις λίστες υπάρχουν πολλά μα πάρα πολλά λεφτά. Εξάλλου, όταν βάζουν έκτακτη εισφορά σε μισθωτούς και συνταξιούχους, είναι αδιανόητο, οικονομικά βλακώδες και ηθικά μεμπτό να εξαιρούνται οι έχοντες και πολύ περισσότερο εκείνοι που έβγαλαν τα λεφτά στο εξωτερικό την πιο κρίσιμη ώρα για τη χώρα.
-Ας πληρώσουν περισσότερα οι επαγγελματικές τάξεις που είναι στις πρώτες θέσεις των υπόπτων για φοροδιαφυγή. Όλοι οι έλεγχοι που γίνονται από το ΣΔΟΕ και τις άλλες υπηρεσίες αποκαλύπτουν πως η φοροδιαφυγή οργιάζει. Ας πληρώσουν λοιπόν αυτά για να ελαφρυνθούν οι αδύναμοι που ήδη πλήρωσαν πολλά.
-Ας σταματήσουν επιτέλους να αναζητούν έσοδα τα συνήθη φορολογικά υποζύγια τα οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν από τις δαγκάνες της εφορίας, που είναι σίγουρα θύματα.
-Ας σταματήσουν τους παράλογους φόρους στα ακίνητα, γιατί μόνο με την άνοδο της οικοδομικής δραστηριότητας θα μειωθεί δραστικά και γρήγορα η ανεργία, ενώ θα επιταχυνθούν και οι ρυθμοί ανάπτυξης οι οποίοι θα δράσουν ευεργετικά σε όλα τα επίπεδα (ελλείμματα, χρέος μεταξύ άλλων).
Η αναζήτηση εσόδων από τις ομάδες που φοροδιαφεύγουν δεν είναι μόνο ηθικά ορθή, είναι και οικονομικά. Πρώτον γιατί μπορούν να πληρώσουν και δεύτερον γιατί οι φοροφυγάδες θα καταβάλουν ένα μέρος των χρημάτων που έχουν στο σεντούκι και επομένως δεν θα λείψουν από την αγορά.
Αντιθέτως ότι αφαιρείται από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, αφαιρείται και από την αγορά με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η ανάκαμψη.
Εξάλλου δεν είναι καθόλου συνετό να βαδίζουμε στον ίδιο φορολογικό δρόμο όταν απαιτούμε μεταρρυθμίσεις στη φορολογία.
Απαιτούνται εδώ και τώρα ανατροπές. Μόνο έτσι μπορεί να κερδηθεί το στοίχημα της οικονομίας και της πολιτικής.