Διαβάστε όλο το άρθρο περί πολιτικής και ποδοσφαίρου που έχει ως τίτλο : Mαθήματα ευρωπαϊκής πολιτικής από το Euro 2012
”Οποιος Ευρωπαίος πολιτικός θέλει να εμπνευστεί μια εκστρατεία δημοσίων σχέσεων για την καταπονημένη Ευρωπη, θα πρέπει να ανοίξει σήμερα την τηλεόρασή του. Το Euro 2012, το ποδοσφαιρικό κύπελλο που ξεκινάει με την Πολωνία εναντίον της Ελλάδας στην Βαρσοβία, προσφέρει μια οπτασία της τέλειας Ευρώπης.
Σε άλλες σφαίρες, οι Ευρωπαίοι γίνονται όλο πιο αδύναμοι και αποξενωμένοι. Προσπαθούν να αντέξουν το κόστος ξένων πολέμων. Έξι από τις επτά μεγαλυτερες οικονομίες του πλανήτη βάση αγοραστικής δυνατότητας βρίσκονται εκτός της ΕΕ και η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί εκτός γηπέδου του ευρώ μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.
Όμως στο ποδόσφαιρο, η Ευρώπη συνεχίζει να κυριαρχεί.
Και οι τρεις χώρες που ανέβηκαν στο βάθρο και στα δύο τελευταία Μουντιάλ, ήταν μέλη της ευρωζώνης. Στην «μπάλα», σε αντίθεση με την οικονομία, οι περιφερειακές ευρωπαϊκές χώρες έχουν προφτάσει τον πυρήνα. Επί δεκαετίες, τα ποδοσφαιρικά τρόπαια πήγαιναν κατά κύριο λόγο στα ιδρυτικά μέλη της ΕΕ: Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ολλανδία. Οι χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας είχαν δυσλειτουργικά ιθαγενή στυλ παιξίματος: Οι Βρετανοί κλότσαγαν κι έτρεχαν, οι Έλληνες έκαναν όλο ντρίπλες και οι Ισπανοί φημίζονταν για τις ξέφρενες αλλά απερίσκεπτες επιθέσεις τους.
Σταδιακά όμως οι χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας εισήγαγαν τεχνογνωσία από τον πυρήνα. Πολλές περιφερειακές χώρες, ακόμη και η Αγγλία, προσέλαβαν προπονητές από χώρες του κέντρου. Το 2004 η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα της περιφέρειας σε δεκαετίες που σήκωσε το κύπελλο, με προπονητή τον Γερμανό Otto Rehhagel. Ο πρώτος σκόρερ Αγγελος Χαριστέας δήλωνε περήφανα: Έχουμε Γερμανό προπονητή και παίζουμε σαν γερμανική ομάδα.
Οι καταπονημένοι από την κρίση Ισπανοί έχουν κυριαρχήσει στα παγκόσμια και τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, παίζοντας ολλανδικής έμπνευσης παθητικό παιχνίδι.
Η μετάδοση γνώσης από τον πυρήνα στην περιφέρεια συνεχίζεται στο Euro 2012: Η Ιρλανδία έχει Ιταλό προπονητή, η Ρωσία Ολλανδό, ενώ η Αγγλία διάλεξε τις δεκαετίες ηπειρωτικής πείρας του Roy Hodgson. Όμως η μετάδοση γνώσης μεταδίδεται τώρα και από την περιφέρεια στον πυρήνα: Οι Γερμανοί έχουν μάθει από τους Ισπανούς. Και αυτό σπάνια συμβαίνει στην οικονομική διαχείριση.
Οι ποδοσφαιριστές είναι κι αυτοί πρότυπα Ευρωπαίων. Πολλοί παίζουν σε ομάδες εκτός της πατρίδας τους, γιατί το ποδόσφαιρο είναι σχεδόν ο μόνος κλάδος στην Ευρώπη που πετυχαίνει την εργασιακή κινητικότητα την οποία χρειάζεται η Ευρώπη.
Ο Olli Rehn, ο ανώτατος οικονομικός Επίτροπος της ΕΕ, που στις πιο ήρεμες εποχές ήταν πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Φινλανδίας, θα πρέπει να παρακολουθεί με ζήλια. Οι Ευρωπαίοι ποδοσφαιριστές είναι παγκόσμιας κλάσης, καλοπληρωμένοι και απολαμβάνουν αρμονικές εργασιακές σχέσεις, χωρίς τις απεργίες που πλήττουν το αμερικανικό άθλημα. Πολλοί είναι ευχαριστημένοι γιοί μεταναστών: Στο ποδόσφαιρο τουλάχιστον, η γερμανική πολύ-πολιτισμικότητα αποδίδει.
Οι οπαδοί των διαφόρων ευρωπαϊκών κρατών όλο και πιο πολλοί εναρμονίζονται. Στην δεκαετία του ’80 πολλοί αντιμετώπιζαν τους αγώνες εναντίον της Γερμανίας ως αποτυπώματα περασμένων πολέμων, αλλά όχι πλεον. Όταν η Ολλανδία συναντήσει την Γερμανία στο Χάρκοβο την επόμενη Τετάρτη, θα υπάρχει περισσότερος έρωτας παρά πόλεμος. Και ο αγγλικός χουλιγκανισμός δείχνει να έχει εξαφανιστεί.
Γι’ αυτό και όλος ο πλανήτης παρακολουθεί την ευρωπαϊκή αναμέτρηση. Ο Kevin Alavy, επικεφαλής της futures sport + entertainment agency, που παρακολουθεί τις τηλεθεάσεις στο ποδόσφαιρο, αναφέρει ότι «η παγκόσμια ανάπτυξη της τηλεθέασης από το Euro 2004 στο Euro 2008 καθοδηγήθηκε από μη ευρωπαϊκές αγορές. Μεγάλη ανάπτυξη παρατηρήθηκε στην Κίνα, τις ΗΠΑ, την Βραζιλία, τη Νότιο Αφρική και το Μεξικό. Αυτή η τάση αναμένεται να συνεχιστεί και φέτος.»
Όμως, ακόμη και στο ποδόσφαιρο, υπάρχουν οιωνοί της αποκαθήλωσης της δυτικής Ευρώπης, που μάλλον θα περιμένει δεκαετίες πριν φιλοξενήσει Παγκόσμιο Κύπελλο.
Τώρα, το ευρωπαϊκό κύπελλο πήγε ανατολικά για πρώτη φορά από το 1976. Η μια οικοδέσποινα χώρα, η Πολωνία, είναι η διαφήμιση της χαρούμενης ευρωπαϊκής διεύρυνσης. Όμως η άλλη οικοδέσποινα, η Ουκρανία, σίγουρα δεν είναι. Η Γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel έχει χαρακτηρίσει την Ουκρανία «δικτατορική». Οι κυβερνήσεις της Βρετανίας και της Γαλλίας μποϋκοτάρουν τους αγώνες που θα διεξαχθούν εκεί.
Ο Γερμανός προπονητής Philipp Lahm είπε: «Αν η Γερμανία φτάσει στους τελικούς στο Κίεβο και ο [Ουκρανός] Πρόεδρος Viktor Yanukovich σταθεί μπροστά μου, αμφιβάλω πολύ ότι θα του σφίξω το χέρι. Η πολιτική κατάσταση στην Ουκρανία δεν ανταποκρίνεται καθόλου στις απόψεις μου για την δημοκρατία και την ελευθερία έκφρασης.» Μια περιοχή που έχει χάσει την δύναμη και την οικονομική της ισχύ, καταλήγει να προσφεύγει σε άκαρπη ηθικολογία.
Οι Ευρωπαίοι καλά θα κάνουν να απολαύσουν την ποδοσφαιρική υπεροχή τους, όσο την έχουν. Πολλές χώρες από τις ΗΠΑ μέχρι την Ιαπωνία αντιγράφουν την ευρωπαϊκή τεχνογνωσία. Ομάδες από την Ρωσία, την Κίνα και τον Αραβικό Κόλπο προσφέρουν ήδη υψηλότερες αμοιβές. Ίσως και στο ποδόσφαιρο, η Ευρώπη να πέσει θύμα του ανταγωνισμού”.
Πηγή Euro2day
Διαβάστε επίσης :
