Αν μέχρι τη Δευτέρα η ενδεχόμενη συναίνεση των πολιτικών κομμάτων στο χώρο της οικονομίας θα μπορούσε να έχει ως αντικείμενο το χρέος, τη διαπραγμάτευση με την τρόικα και την αποτροπή των εγκληματικών περικοπών που θέλει να επιβάλει και το σχέδιο ανασυγκρότησης της οικονομίας, τώρα προστέθηκε και η προστασία των επιτευγμάτων της οικονομίας.
Υστερα από την έκθεση της Κομισιόν το πολιτικό προσωπικό έχει υποχρέωση αν όχι να βελτιώσει, τουλάχιστον να διασφαλίσει την πορεία της οικονομίας που σημαίνει έξοδο από την κρίση και δυναμική ανάπτυξη.
Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά και κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για τρικ με σκοπό την πολιτική εκμετάλλευση. Η Κομισιόν βλέπει ανάπτυξη 0,6% φέτος, 2,9% το 2014 και 3,7% το 2015, καθώς και μείωση της ανεργίας και αύξηση των επενδύσεων.
Το καθήκον των πολιτικών κομμάτων είναι τώρα είναι η διασφάλιση και αν είναι δυνατόν (κατά την εκτίμησή μας είναι αν προωθηθούν πραγματικές μεταρρυθμίσεις, παταχθεί η γραφειοκρατία σε όλα τα επίπεδα του Δημοσίου, αλλάξει η φορολογία και προπαντός σχεδιαστεί και εφαρμοστεί ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανασυγκρότησης και ανάπτυξης) η βελτίωση των επιδόσεων της οικονομίας.
Θα μπορούσε αυτός ο στόχος να είναι η αιχμή του δόρατος μιας συναινετικής διαδικασίας. Είναι πατριωτικό καθήκον, αλλά δυστυχώς ακόμα και τώρα είναι πολύ δύσκολο ως ανέφικτο τα κόμματα να υπερβούν τις μικροκομματικές σκοπιμότητες και να καθίσουν στο τραπέζι να βρουν λύσεις.
Είναι απίστευτα δύσκολο να διασφαλίσουν τη σταθερότητα που τόσο απαραίτητη προϋπόθεση είναι για τις επενδύσεις και την καλή λειτουργία της οικονομίας. Βλέπετε πιστεύουν ότι στα θολά νερά της αστάθειας και του φόβου μπορούν να πλήξουν τον αντίπαλο και να αλιεύσουν ψήφους.
Προτιμούν να γκρεμίσουν κάτι που δημιουργήθηκε αν πρόκειται να πλήξουν τους απέναντι, παρά να κτίσουν μαζί.
Ο διχασμός του πολιτικού συστήματος είναι εγγενής πάθηση του νεοελληνικού κράτους. Ερχεται από τις πρώτες μέρες της επανάστασης και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ευτυχώς με χαμηλότερη ένταση, αλλά δυστυχώς με δυσάρεστα αποτελέσματα για τους πολίτες και τη χώρα.
Αλλά τα κόμματα δεν πρέπει να ξεχνούν, να αγνοούν ή να προσπερνούν τα ευρήματα των ερευνών που δείχνουν πως τα οικονομικά τους προγράμματα (ας τα αποκαλέσουμε έτσι, γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν ολοκληρωμένα προγράμματα αλλά συρραφή προτάσεων) έχουν πολύ χαμηλή αποδοχή ή καλύτερα δεν γίνονται αποδεκτά από το λαό ο οποίος δυσπιστεί,. Τα ποσοστά που συγκεντρώνουν δείχνουν πως η αποδοχή περιορίζεται στο κομματικό ακροατήριο.
Κύριοι καταλάβετέ το. Οι προτάσεις σας δεν πείθουν. Οι δήθεν φιλολαϊκές φωτοβολίδες δεν ξεγελούν κανένα κύριε Δένδια. Κι΄ αυτή ακριβώς η διάσταση καθιστά ακόμα περισσότερο επιτακτική τη συναίνεση.
Τέλος, να μην ξεχνάτε τυχόν οπισθοδρόμηση και επιστροφή στο 2012 θα την πληρώσει πανάκριβα ο υπεύθυνος ή για να είμαστε πιο ακριβείς ο… ένοχος.