Πως χάθηκε η μπάλα μεταξύ ΔΣΑ και Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς
Όσα τραγελαφικά συμβαίνουν πέντε χρόνια τώρα με την δίκη της Folli Follie, τα οποία επανήλθαν στην επικαιρότητα με αφορμή την έκρηξη της Προέδρου του δικαστηρίου για τη νέα αναβολή στην υπόθεση λόγω της αποχής των δικηγόρων, έρχονται να φωτίσουν εκ νέου και την ανάγκη ουσιαστικής ρυθμιστικής εποπτείας της χρηματιστηριακής αγοράς. Η στήλη εχθές καυτηρίασε τις ευθύνες των λειτουργών της δικαιοσύνης, ειδικά μετά τη στάση Βερβεσού – ΔΣΑ στην υπόθεση, αλλά και τις διαχρονικές ευθύνες της Πολιτείας για την εμπέδωση της αίσθησης ατιμωρησίας που διατρέχει την κοινωνία.
Με αφορμή, όμως, την εμπλοκή στην υπόθεση και της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, οφείλουμε να φωτίσουμε και τις ευθύνες της Αρχής στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της για την εποπτεία της χρηματιστηριακής αγοράς. Προφανώς η κ. Λαζαράκου δεν ήταν επικεφαλής της Επιτροπής όταν ξεσπούσε το σκάνδαλο Folli Follie, είναι όμως χρόνια πλέον σε αυτή τη θέση και θα μας επιτρέψει ένα σχόλιο για τη στάση της Επιτροπής στο θέμα. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς προχώρησε εχθές σε επίσημη ανακοίνωση προκειμένου να διευκρινίσει ότι εκείνη είχε ζητήσει από τον ΔΣΑ να δοθεί άδεια στους δικηγόρους να παραστούν στη δίκη κι ότι έλαβε εγγράφως αρνητική απάντηση. Από την πλευρά μας, θα θέλαμε να σημειώσουμε όμως ότι η ανακοίνωση ήρθε μάλλον αργά, έγινε μόνο αφού η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς μπήκε στο κάδρο των πιθανών ευθυνών για το νέο φιάσκο με την αναβολή της δίκης και δεν προσθέτει κάτι ουσιαστικό στην υπόθεση, παρά μόνο επιδιώκει να δείξει ότι η Επιτροπή έκανε αυτό που – κατά τη γνώμη της – όφειλε.
Η ταπεινή άποψη της στήλης είναι ότι η αρνητική απάντηση του ΔΣΑ έπρεπε εγκαίρως να καταγγελθεί από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ευθύνη της οποίας είναι να διασώσει την λίγη εναπομείνασα τιμή της αγοράς που εποπτεύει κι όχι απλά την δική της φήμη. Κι η ταχύτατη απόδοση ευθυνών για το σκάνδαλο της Folli Follie θα πρέπει να αποτελεί μείζονα προτεραιότητα και για την Δικαιοσύνη και για την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και για την κυβέρνηση, ειδικά σε μια εποχή που η χώρα επενδύει πολλά στην προσέλκυση επενδύσεων. Σε κάθε περίπτωση, δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι η κ. Λαζαράκου δεν θέλησε να μπλέξει με τον συνάδελφό της δικηγόρο κ. Βερβεσό, ο οποίος δεν θα το είχε σε τίποτα να την περάσει και από πειθαρχικό συμβούλιο αν προχωρούσε σε καταγγελία της στάσης του ΔΣΑ.
Η πραγματική διάσταση του deal ΔΕΗ – Intrakat
Στην επιχειρηματική επικαιρότητα, το deal ανάμεσα στη ΔΕΗ και την ΙΝΤΡΑΚΑΤ στο χώρο των ΑΠΕ ήρθε να επιβεβαιώσει όσα ακούγονταν το τελευταίο διάστημα για πιθανή πώληση αιολικών πάρκων από την κατασκευαστική εταιρεία. Από τις μάλλον χαλαρές διαψεύσεις για όσα κυκλοφορούσαν κατά καιρούς για τις επαφές που είχε ο επικεφαλής του Τομέα Ενέργειας της ΙΝΤΡΑΚΑΤ Λουκάς Λαζαράκης με στόχο την πώληση μέρους του χαρτοφυλακίου των έργων ΑΠΕ της εταιρείας και από τις πρόσφατες αναφορές του ισχυρού άνδρα της εταιρείας Αλέξανδρου Εξάρχου για επικείμενο σημαντικό deal που θα ανακοινωθεί πριν το τέλος του έτους, αποδείχθηκε εν τέλει ότι δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά. Τι δείχνει η αποκωδικοποίηση της συμφωνίας; Ότι ουσιαστικά μιλάμε για πώληση έξι αιολικών πάρκων (ενός σε λειτουργία, ενός κοντά στην έναρξη λειτουργίας και τεσσάρων σε φάση ανάπτυξης) από την ΙΝΤΡΑΚΑΤ στη ΔΕΗ Ανανεώσιμες. Αυτό είναι το άμεσο κι ουσιαστικό κομμάτι του deal και επί αυτού του σκέλους της συμφωνίας θα έχει ενδιαφέρον να μάθουμε τα βασικά χαρακτηριστικά και κυρίως το τίμημα της αγοραπωλησίας των συγκεκριμένων αιολικών πάρκων. Το υπόλοιπο μέρος της συμφωνίας που αφορά την συμμετοχή με 49% της ΔΕΗ Ανανεώσιμες σε χαρτοφυλάκιο αδειών της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, είναι προφανές ότι αφορά το απώτερο μέλλον καθώς μιλάμε για άδειες σε διάφορα στάδια ωρίμανσης, που είναι άγνωστο ακόμα πότε και πώς θα οδηγήσουν στην υλοποίηση συγκεκριμένων έργων. Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για μία πολύ σημαντική συμφωνία, η οποία είναι εύλογο ότι δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί χωρίς τις ευλογίες της κυβέρνησης.
Οι τέσσερις κίνδυνοι που βλέπει ο Γ. Στουρνάρας
Εχουν σημασία οι τέσσερις σημαντικότεροι κίνδυνοι για την οικονομία, όπως τους ξεχώρισε η Τράπεζα της Ελλάδας στην χθεσινή ενδιάμεση έκθεση για τη νομισματική πολιτική. Πρώτο – πρώτο φιγουράρει το ενδεχόμενο επιδείνωσης της γεωπολιτικής κρίσης στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή και οι συνεπαγόμενες επιπτώσεις στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον. Στη δεύτερη θέση βρίσκεται ο «χαμηλότερος του αναμενομένου ρυθμός απορρόφησης και αξιοποίησης των κονδυλίων του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας», κίνδυνος που είναι πλέον υπαρκτός και σφόδρα πιθανός! Στην τρίτη θέση, η καθυστέρηση υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων, που θα επιβράδυνε τη διαδικασία ενίσχυσης της παραγωγικότητας της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, και στην τέταρτη η επανάληψη των ακραίων καιρικών φαινομένων που οδήγησαν στις τεράστιες καταστροφές του 2023. Για κάποιους κινδύνους δε μπορούμε να κάνουμε και πολλά. Μπορούμε, όμως, να κάνουμε κάτι για τις μεταρρυθμίσεις και την επιτάχυνση επενδύσεων.
Δημόσιο, ο ασθενής που ξεχάστηκε στην εντατική!
Πολιτικοί, αναλυτές, δημοσιογράφοι και δημοσιολογούντες αναζητούν τις αιτίες για την αδυναμία επιτάχυνσης μεγάλων έργων ή επενδύσεων με ή χωρίς κοινοτικά κονδύλια. Η πολυνομία, η αργόσυρτη Δικαιοσύνη, τα μικρά ή μεγάλα συμφέροντα επισημαίνονται ως κυριότερα προβλήματα. Όμως ελάχιστοι ασχολούνται με τον μεγάλο ασθενή που έπειτα από μια δεκαετία σκληρής θεραπείας ξεχάστηκε στην εντατική! Πρόκειται για το δημόσιο με το γερασμένο προσωπικό, τα τεράστια κενά σε εξειδικευμένα στελέχη, τις απαρχαιωμένες δομές και τα πανάρχαια τεχνολογικά συστήματα. Αυτό το δημόσιο κλήθηκε να απορροφήσει κονδύλια πολλαπλάσια από αυτά που είχε συνηθίσει να απορροφά τις τελευταίες δεκαετίες, όταν ήταν και σε καλύτερη κατάσταση. Και φυσικά αδυνατεί! Οι αυξήσεις μισθών στους δημοσίους υπαλλήλους, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, είναι ένα βήμα. Δεν αρκεί. Τόσο οι άνθρωποι της αγοράς, όσο και κρατικοί λειτουργοί επισημαίνουν πως χωρίς σοβαρή ενίσχυση σε στελέχη με γνώση, σοβαρά κίνητρα για την προώθηση διαγωνισμών και προγραμμάτων και ουσιαστική αναβάθμιση υποδομών, ο κρατικός μηχανισμός θα παραμείνει καχεκτικός. Έτσι θα αυξηθεί γεωμετρικά, αφού τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, ο κίνδυνος απώλειας πολύτιμων κοινοτικών πόρων.
Η H.I.G. Capital, ο Καλλίνικος στο τετράγωνο και τα εμπορευματικά κέντρα
Τελικά πόσα εμπορευματικά κέντρα σηκώνει το Λεκανοπέδιο; Το εμπορευματικό των ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ και Goldair του Καλλίνικου Καλλίνικου στο οικόπεδο του ΟΣΕ στο Θριάσιο; Το εμπορευματικό που θέλει να φτιάξει ο Κώστας Μπήτρος της αμερικανικής H.I.G. Capital στο πρώην εργοστάσιο της Χαλυβουργίας Ελλάδος στον Ασπρόπυργο; Τα 150.000 τετραγωνικά νέων στεγασμένων χώρων στο τεράστιο ακίνητο της ΠΑΕΓΑΕ πάλι στο Θριάσιο; Το συγκρότημα που θέλει να φτιάξει το ΤΑΙΠΕΔ με ΣΔΙΤ στη Φυλή, στο οικόπεδο του πρώην ΟΔΔΥ για να μετεγκατασταθούν οι μεταφορείς του Ελαιώνα; Πρόκειται για εκατοντάδες χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα νέων αποθηκευτικών χώρων. Προς το παρόν πρέπει να βρεθούν επιδοτήσεις και εργολάβοι! Αργότερα βλέπουμε.
Η έμμονη ιδέα με τον ΟΛΘ
Στο μεταξύ όπου βρεθεί και όπου σταθεί ο Κώστας Μπήτρος υποστηρίζει πως μετά τις εξαγορές που έκανε η H.I.G. Capital στα logistics όπως η ιστορική Μακιός με τα ψυγεία και η Ορφέας Βεϊνόγλου θέλει να αγοράσει τον ΟΛΘ του Ιβάν Σαββίδη. Και αναγκάζεται ο πρόεδρος του οργανισμού Θανάσης Λιάγκος να λέει, επίσης όπου σταθεί και όπου βρεθεί, πως «δεν πουλάμε»! Για να πείσει ακόμα και τους πλέον κακόπιστους πως «δεν πουλάει ο Ιβάν», η διοίκηση του ΟΛΘ έκανε και μια επιθετική κίνηση με γαλαντόμα προσφορά για τον Οργανισμό Λιμένος Βόλου. Τελικά όλη αυτή την αναταραχή την πλήρωσε η Goldair και ο Καλλίνικος Καλλίνικος που ήταν σχεδόν σίγουρος πως θα κερδίσει το διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ για το 67% του Οργανισμού Λιμένα Βόλου. Και βρέθηκε δεύτερος με διαφορά. Τώρα περιμένουμε τις προσφυγές…
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163