Η κυβερνητική ενόχληση για VINCI – Μυτιληναίο και οι τριβές στο εσωτερικό της κοινοπραξίας
Κάτι περισσότερο από εμφανής είναι η ενόχληση στην κυβέρνηση για την επιλογή του σχήματος VINCI – Μυτιληναίος να προχωρήσει σε προσφυγή για την Αττική Οδό στο ΣτΕ, καθώς η ενέργεια αυτή έρχεται σε αντίθεση με την εκπεφρασμένη στο ανώτατο δυνατό επίπεδο κυβερνητική επιθυμία για στοιχειώδη «ειρήνη» στον χώρο των υποδομών προκειμένου να προχωρούν γρήγορα και δίχως αχρείαστες κόντρες πολύτιμα έργα κι επενδύσεις που χρειάζεται η χώρα.
Πέρα από την προφανή δυσαρέσκεια για την αδιαφορία (και χρησιμοποιούμε ήπια έκφραση) απέναντι στην κυβερνητική επιθυμία, στο Μέγαρο Μαξίμου και στο υπουργείο Υποδομών ανησυχούν ότι η ελληνογαλλική στάση ενδέχεται να προκαλέσει τσουνάμι προβλημάτων σε σειρά κρίσιμων διαγωνισμών που εκκρεμούν και κυρίως στον ΒΟΑΚ, που είναι κομβικό έργο για την κυβέρνηση. Η ενόχληση μάλλον έχει γίνει αντιληπτή από τον όμιλο Μυτιληναίου, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη μία σαφής προσπάθεια να φανεί ότι δήθεν τις αποφάσεις τις λαμβάνει η VINCI, ενώ γνωρίζουν κι οι πέτρες ότι οι αποφάσεις στις κοινοπραξίες λαμβάνονται από κοινού και ότι χωρίς τη στήριξη του ελληνικού Ομίλου, οι Γάλλοι μόνοι τους δεν θα μπορούσαν να το συνεχίσουν.
Σε ό,τι αφορά δε τους Γάλλους της VINCI, είναι γνωστή η πάγια αποικιοκρατική τους στάση απέναντι στη χώρα. Δυστυχώς, έχουν αποδείξει σε ουκ ολίγες περιπτώσεις ότι ενδιαφέρονται μόνο για τα κέρδη κι όχι για την παραγωγή έργου. Συστηματικά ζητούν αναβολές σε μεγάλους διαγωνισμούς, κατεβαίνουν τελικά σε ελάχιστους από αυτούς, σε αυτούς που τελικά κατεβαίνουν τις περισσότερες φορές προσφέρουν εξευτελιστικά τιμήματα (όπως π.χ στην Εγνατία Οδό), επιχειρούν να μπλοκάρουν με προσφυγές τους διαγωνισμούς που χάνουν, ενώ ακόμα και σε έργα που θέλουν να εμφανίζονται ως leaders αφήνουν πάντα τους Έλληνες να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα έργα στην Πατρών – Πύργου, όπου η ηγέτιδα θέση της VINCI στην Ολυμπία Οδό περιορίζεται αποκλειστικά στην είσπραξη διοδίων και αποζημιώσεων κι όλο το ρίσκο της υλοποίησης του κατασκευαστικού αντικειμένου και της έγκαιρης παράδοσης του έργου έχει πέσει στα κεφάλια των ελληνικών κατασκευαστικών εταιρειών (ΑΒΑΞ, ΑΚΤΩΡ, ΤΕΡΝΑ) που είναι μέτοχοι μειοψηφίας στην παραχώρηση.
Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι στελέχη της γαλλικής VINCI δεν έκρυβαν την ενόχλησή τους για το ότι ο Έλληνας εταίρος τους, ο Όμιλος Μυτιληναίος, επιχειρεί να εμφανίσει αυτούς ως τους κακούς της ιστορίας που δήθεν λαμβάνουν μόνοι τους τις αποφάσεις.
Στον αέρα η ολοκλήρωση της σιδηροδρομικής σύνδεσης Λάρισας – Βόλου
Με αποχώρηση από την εργολαβία ηλεκτροκίνησης και σηματοδότησης του σιδηροδρομικού τμήματος Λάρισα – Βόλος απειλεί σύμφωνα με απόλυτα ασφαλείς πληροφορίες η Intrakat, μπροστά στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί με το έργο. Από ό,τι φαίνεται η εταιρεία είναι αδύνατο να βγάλει άκρη με το λαβύρινθο σχέσεων, μετάθεσης ευθυνών και απουσίας χρηματοδότησης μεταξύ ΟΣΕ και ΕΡΓΟΣΕ. Υπενθυμίζεται ότι η κατασκευαστική εταιρεία της τριανδρίας Μπάκου – Καϋμενάκη – Εξάρχου είχε υπογράψει σύμβαση 82,89 εκατ. ευρώ τον Μάιο του 2022 για την εγκατάσταση συστημάτων ηλεκτροκίνησης και σηματοδότησης. Το έργο είχε ούτως ή άλλως καθυστερήσει αλλά ήρθε η θεομηνία Daniel για να δώσει τη χαριστική βολή. Τμήμα του σιδηροδρομικού δικτύου καταστράφηκε και μέχρι σήμερα ο ΟΣΕ δεν έχει βρει ούτε τα λεφτά, ούτε το χρόνο για να προχωρήσει στην αποκατάσταση, ώστε στη συνέχεια να μπει ηλεκτροκίνηση και σήμανση. Κι από την πλευρά της Ιντρακάτ, φαίνεται ότι οι άνθρωποι σηκώνουν πλέον τα χέρια….
Τρίζει η καρέκλα του Χρ. Τσίτουρα
Ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω κάνει η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ), που δεν έχει ακόμα καταφέρει να λειτουργήσει πλήρως, αν και η σύστασή της είχε νομοθετηθεί ήδη επί των ημερών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνος ο νόμος χρειάστηκε βέβαια να αλλάξει από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ γιατί είχε αντιδράσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αυτές τις ημέρες, πάντως, είναι στην Αθήνα οι ελεγκτές της Διεθνούς Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας και από τις αποφάσεις τους θα κριθεί η τύχη του προέδρου της ΑΠΑ Χρήστου Τσίτουρα. Ο Χρ. Τσίτουρας είχε τοποθετηθεί από την κυβέρνηση στην κρίσιμη θέση, αλλά οι επιδόσεις της ΑΠΑ επί των ημερών του προβληματίζουν.
Οι αντιδράσεις για την αλλαγή σκυτάλης στην Επιτροπή Ανταγωνισμού
Είναι κοινό μυστικό ότι ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού Ιωάννης Λιανός, αν και κυβερνητική επιλογή για την αντικατάσταση της Βασιλικής Θάνου, ουδέποτε βρήκε κοινό βηματισμό και πεδίο ουσιαστικής συνεννόησης με την κυβέρνηση. Αντιθέτως, ουκ ολίγες φορές τόσο ο ίδιος όσο κι υπουργοί της κυβέρνησης με επίσημες δηλώσεις τους άφηναν ξεκάθαρα αιχμές η μία πλευρά για την άλλη. Αυτό, βέβαια, δείχνει ότι η κυβέρνηση κινήθηκε θεσμικά κι έκανε μια επιλογή βασισμένη αποκλειστικά στο βιογραφικό του Ιωάννη Λιανού. Ωστόσο, δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια ιδιαίτερη στενοχώρια για το επικείμενο τέλος της συνύπαρξης. Θεσμικά κινείται, πάντως, η κυβέρνηση και σε σχέση με την πρότασή της για τη νέα Πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, με την επιλογή της πρώην Προέδρου του ΣτΕ κ. Μαίρης Σαρπ. Η εξαίρετη δικαστικός χαίρει μεγάλης εκτίμησης στο χώρο και η στήλη τής εύχεται κάθε επιτυχία στο ομολογουμένως πολύ κρίσιμο και δύσκολο έργο της σε μια εποχή που η εύρυθμη λειτουργία του ανταγωνισμού είναι εξαιρετικά σημαντική για την προστασία των καταναλωτών απέναντι στο κύμα ακρίβειας που σαρώνει τις αγορές. Στην κυβέρνηση εκτιμούν ότι στο πρόσωπο της κ. Σαρπ θα βρουν έναν σύμμαχο στην προσπάθεια να μπει τάξη στην αγορά με παρεμβάσεις ουσίας, ενώ πληροφορίες που αναφέρουν ότι και στο εσωτερικό της Επιτροπής Ανταγωνισμού πνέει ένας διαφορετικός άνεμος ελέγχονται ως κακεντρεχείς.
Μέσα στο 2024 ο στρατηγικός επενδυτής στις Ελληνικές Αλυκές
Η πώληση πλειοψηφικού ή αρκετά σημαντικού ποσοστού (από το 80% που ελέγχει σήμερα) στις Ελληνικές Αλυκές, αποτελεί προτεραιότητα για τη διοίκηση του Υπερταμείου (ΕΕΣΥΠ). Η ΕΕΣΥΠ εξαγόρασε φέτος το 25% που είχε στις Ελληνικές Αλυκές η οικογένεια Καλαμαράκη της Kalas Group και πλέον έχει συνεταίρους μερικούς δήμους που μοιράζονται το 20%. Η Ελληνικές Αλυκές ΑΕ λειτουργεί τις αλυκές Μεσολογγίου, Κίτρους, Καλλονής, Πολιχνίτου, Αγγελοχωρίου, Νέας Κεσσάνης και Μέσης. Ο Γρηγόρης Δ. Δημητριάδης της ΕΕΣΥΠ θέλει να κάνει μέσα στη νέα χρονιά δύο – τρεις σημαντικές κινήσεις, όπως με την παραχώρηση του αεροδρομίου Καλαμάτας και την Ελληνικές Αλυκές, προκειμένου να δείξει πως η εταιρεία θα αρχίσει να λειτουργεί ως πραγματικό κρατικό επενδυτικό fund.
Το σοκ στην αγορά ακινήτων από την κατάργηση των μετρητών
Όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός επιλέγει να κάνει ειδική αναφορά στο θέμα της κατάργησης των μετρητών στην αγορά ακινήτων, τότε μάλλον τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι οι αγοραπωλησίες ακινήτων υπήρξαν για δεκαετίες προνομιακός χώρος φορολογικών ελιγμών (για να το πούμε κομψά). Εικονικά τιμήματα, μετρητά για τα οποία δεν υπήρχε κανείς έλεγχος, απουσία ελέγχου πόθεν έσχες στην οικοδομή ελέω οικονομικής κρίσης συνέθεταν ένα πραγματικό φορολογικό παράδεισο. Ο βαθμός προσαρμογής της αγοράς στα νέα δεδομένα θα καθορίσει και το αν το μέτρο θα επιφέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα στην πάταξη της φοροδιαφυγής, δηλαδή στην αύξηση των φορολογικών εσόδων για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, σε μια εποχή αυξημένου ενδιαφέροντος για την αγορά ακινήτων. Το θέμα βέβαια παραμένει, καθώς οι μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ αντικειμενικών και πραγματικών αξιών αφήνουν περιθώρια για ελιγμούς και συνεννοήσεις. Παράλληλα, όμως, έχουμε και μία παρατήρηση. Καλό θα ήταν ο αρμόδιος υπουργός Κωστής Χατζηδάκης να δει – έστω σε δεύτερο χρόνο – κι αφού δοκιμαστεί το μέτρο στην πράξη το θέμα με την πολύ μεγάλη άμεση κι έμμεση φορολογική επιβάρυνση της ακίνητης περιουσίας. Δεκάδες άμεσοι κι έμμεσοι φόροι συχνά οδηγούν σε μερική δήμευση περιουσίας. Άρα, καθίσταται κατά τη γνώμη μας, καθοριστική η ανάγκη για μία συνολική αναθεώρηση της φορολογικής πολιτικής στα ακίνητα.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163