Παράδοξα πράγματα συμβαίνουν τελευταία με τις Κεντρικές Τράπεζες. Φυσικό ήταν όσο ο πληθωρισμός ανέβαινε τόσο οι κεντρικοί τραπεζίτες όσο και οι «επενδυτές» ή οι αποταμιευτές, να αρχίσουν να προσέχουν λίγο περισσότερο τον «χρυσό» σαν καταφύγιο απέναντι στην διαρκή απαξίωση των νομισμάτων.
Και πράγματι όσο ο πληθωρισμός ανέβαινε οι κεντρικές τράπεζες των αναπτυσσόμενων χωρών ειδικά είχαν αρχίσει να αυξάνουν τις αγορές χρυσού για να στηρίξουν τα νομίσματά τους, ενώ εκείνες των ανεπτυγμένων κρατούσαν στάση προσεκτικής αδιαφορίας.
Ο πληθωρισμός έπεσε, αλλά οι αγορές χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες, αναπτυσσόμενων και ανεπτυγμένων, αυτή την φορά συνεχίζουν να αυξάνουν.
Οι αγορές φυσικού χρυσού αυξάνονται όπου τον βρίσκουν διαθέσιμο και μειώνονται οι πωλήσεις. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η τιμή του (σε δολάρια) έχει φτάσει στα ύψη και παραμένει εκεί με ανοδικές τάσεις.
Το ακόμα πιο παράδοξο είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν ενώ τόσο η Fed, η αμερικανική Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα, όσο και ΕΚΤ, ετοιμάζονται χωρίς τυμπανοκρουσίες για την εισαγωγή του κρυπτο-δολαρίου και του κρυπτο-ευρώ.
Πριν κλείσει το 2024 τόσο η Fed όσο και η ΕΚΤ πρόκειται να ολοκληρώσουν τις σχετικές προετοιμασίες και να πάρουν απόφαση για το τι και πως θα κυκλοφορήσει το δικός τους κρυπτο-νόμισμα. Συνδεδεμένο με το φυσικό δολάριο και ευρώ, όπως έχουν στο μεταξύ εξηγήσει σε δημόσιες παρουσιάσεις που έχουν μεσολαβήσει. Οι κινέζοι ήδη έχουν θέσει σε πειραματική κυκλοφορία το δικό τους κρυπτο-γουάν σε μία περιοχή της χώρας και μελετούν τις αντιδράσεις των χρηστών και της τοπικής αγοράς.
Γιατί λοιπόν αγοράζουν χρυσό; Και γιατί ο χρυσός συνεχίζει να αυξάνει την τιμή του τόσο σε δολάρια όσο και σε ευρώ;
Αν τα νομίσματα αυτά, τα ισχυρότερα στην παγκόσμια οικονομία συμβολίζουν και αντικρίζουν με πραγματικούς όρους αξίας τον ρόλο τους στις συναλλαγές προϊόντων και υπηρεσιών, γιατί οι κεντρικοί τραπεζίτες επιμένουν να συσσωρεύουν στα θησαυροφυλάκιά τους χρυσό σε φυσική μορφή;
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες που έχουν αρχίσει και επιμένουν στην διαδικασία αυτή από πολύ νωρίτερα και συνεχίζουν με μεγαλύτερη ένταση, είναι αυτές που σήμερα εντοπίζονται στις χώρες που αποτελούν την διευρυνόμενη ομάδα των BRICS. Αυτή που σε νομισματικό επίπεδο έχει αρχίσει να αντικαθιστά σταδιακά σε μεγάλο μέρος των διασυνοριακών συναλλαγών των χωρών μελών της το δολάριο με τα εθνικά τους νομίσματα.
Αλλά αυτό θα μπορούσε να εξηγηθεί κατ’ αρχήν – η αυξημένη δηλαδή αγορά χρυσού από αυτές – από το γεγονός ότι ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος άφησε τις ΗΠΑ και στην συνέχεια ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες (Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία) να έχουν συγκεντρώσει τις μεγαλύτερες ποσότητες χρυσού στα θησαυροφυλάκιά τους, ιδιαίτερα μέχρι το 1971.
Σήμερα όμως όπως αποδεικνύουν τα τελευταία στοιχεία από τις κινήσεις των Κεντρικών Τραπεζών οι αγορές χρυσού έχουν αυξηθεί και από τις Κεντρικές Τράπεζες των αναπτυγμένων οικονομιών και όχι μόνο των BRICS, κ.λ.π.
Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η «σύμπτωση» ότι οι αγορές αυτές αυξήθηκαν λίγο πριν την αναστροφή της νομισματικής πολιτικής της Ιαπωνίας (αύξηση επιτοκίων) και την χρηματιστηριακή κατάρρευση που ακολούθησε στις αρχές του Αυγούστου. Και συνεχίζονται…
Σε ποιο περιβάλλον συμβαίνουν όλα αυτά τα περίεργα; Σε ένα διεθνές περιβάλλον που η προφανής πλέον οικονομική επιβράδυνση σε συνδυασμό με γεωπολιτικές αναταραχές μείζονος κλίμακας, υποχρεώνουν τις κεντρικές τράπεζες να κάνουν στροφή 180 μοιρών και να αρχίσουν και πάλι να μειώνουν το επιτοκιακό κόστος του χρήματος. Να το κάνουν δηλαδή «πιο φθηνό» αλλά όχι ακόμα απαραίτητα πιο εύκολα διαθέσιμο (QE).
Αυτή η «στροφή» λίγο πολύ ισοδυναμεί με σταθερή τάση διολίσθησης της ονομαστικής και πραγματικής αξίας των νομισμάτων έναντι του χρυσού. Και αυτό συμβαίνει όσο και αν η ανοδική τάση της τιμολόγησης του χρυσού χειραγωγείται αρνητικά από τα δύο χρηματιστήρια σε Λονδίνο και Νέα Υόρκη.
Γι’ αυτό άλλωστε η ΤτΕ συνεχίζει εδώ και καιρό να πουλάει τις χρυσές λίρες Αγγλίας πάνω από 100 ευρώ ακριβότερα από όσο τις αγοράζει…
Με άλλα λόγια, οι Κεντρικές Τράπεζες ετοιμάζονται για ένα … βαρύ νομισματικό χειμώνα, συσσωρεύοντας – μεταξύ άλλων – χρυσό στα θησαυροφυλάκιά τους οποιοδήποτε και αν είναι το όνομα του νομίσματος ισχυρού ή αδύναμου, που έχουν υπό την «φύλαξή» τους.
Γυρίζουμε θα αναρωτηθεί κανείς στην εποχή της εγγύησης του χρυσού για τα νομίσματα; Ασφαλώς όχι.
Κάτι τέτοιο είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο καθώς οι ποσότητες νομίσματος που έχουν κυκλοφορήσει, ειδικά μετά το 1981, με βάση το δολάριο είναι τόσο… εφιαλτικά ανεξέλεγκτες που μια τέτοια «επιστροφή» είναι πλέον αδύνατη.
Ο καθένας όμως προσπαθεί να στήσει αναχώματα για το τσουνάμι που έρχεται. Και ο χρυσός από τότε που υπάρχει το «χρήμα» είναι ασφαλές υλικό. Όσο μπορεί και όσο του το επιτρέπουν οι δυνάμεις του…