Αναμφίβολα χθες Δευτέρα αργία λόγω του Πάσχα των καθολικών, δύο ήταν οι ειδήσεις που κέρδισαν την διεθνή προσοχή.
Η μία «είδηση» ήταν η καθαρή ήττα του Ερντογάν στις δημοτικές εκλογές της Τουρκίας.
Χωρίς αμφιβολία αυτό το αποτέλεσμα δεν έχει να κάνει μόνο με τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην χώρα, αλλά και – κυρίως – με το πως θα επηρεασθεί η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή.
Μια περιοχή που βρίσκονται σε εξέλιξη οι δύο σημαντικότεροι διεθνούς σημασίας πόλεμοι στις μέρες μας, στην Ουκρανία και την Γάζα.
Η δεύτερη «είδηση» ήταν η εκτός ελέγχου εκτίναξη της τιμής του χρυσού διεθνώς και της χρυσής λίρας στην αγορά της Τράπεζας της Ελλάδος.
Ξεπέρασε κάθε ιστορικό προηγούμενο με πάνω από 2262 δολ. η ουγκιά, και με την ΤτΕ να αγοράζει την χρυσή λίρα στα 475,9 Ευρώ και να την πουλάει στα 573,4 Ευρώ.
Τιμές πρωτόγνωρες για τα ελληνικά δεδομένα μετά την είσοδο στην ΟΝΕ.
Για τα αποτελέσματα στην Τουρκία άλλοι θα σχολιάσουν με περισσότερη γνώση και ακρίβεια τα μέλλοντα να συμβούν στην γειτονική χώρα, στην ευρύτερη περιοχή και στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις.
Για τον χρυσό όμως τα Οικονοκλαστικά ίσως έχουν λόγο να επαναλάβουν – για πολλοστή φορά – ότι αυτό που αλλάζει και ακριβαίνει δεν είναι ο χρυσός.
Αυτό που αλλάζει είναι η διολίσθηση της πραγματικής «αξίας» των νομισμάτων με τα οποία τιμολογείται ο χρυσός. Αυτές τις ημέρες ήμαστε «μάρτυρες» μιας σχεδόν οριζόντιας υποτίμησης των νομισμάτων, του δολαρίου και όλων όσων συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αυτό.
Να τα δούμε όμως με την σειρά.
Η δολαριακή ανατίμηση του χρυσού αποδίδεται στα ΜΜΕ σε γενικές γραμμές στο γεγονός ότι λόγω της εξέλιξης των στοιχείων του πληθωρισμού «απελευθερώνεται» η Fed – και οι άλλες κεντρικές τράπεζες – στο να αρχίσουν ίσως από τα μέσα του Ιούνη, να μειώνουν τα επιτόκια.
Πράγματι αυτό είναι ένας λόγος, γιατί η μείωση των επιτοκίων ισοδυναμεί με νομισματική χαλάρωση και διευκόλυνση της πρόσβασης στο δολάριο, του οποίου η τροφοδοσία στις αγορές εξαρτάται από την Fed και το αμερικάνικο δημόσιο χρέος.
Το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται (επικίνδυνα) ραγδαία, οπότε αν η Fed μειώσει και τα επιτόκια που είναι στο 5% – 5,5%, το δολάριο θα είναι και περισσότερο προσβάσιμο και φθηνότερο.
Όμως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η ανατίμηση του χρυσού (κατά 9% μόνο μέσα σε τρεις μήνες) έγινε ενόσω το δολάριο ήταν και λιγότερο διαθέσιμο (tapering) και σε πρωτοφανή υψηλά επιτόκια…
Η αλήθεια είναι ότι – όπως και την δεκαετία του 70’ – η ραγδαία ανατίμηση του χρυσού δεν έχει να κάνει μόνο με την καθ’ εαυτώ υποτίμηση/διολίσθηση του δολαρίου, αλλά με την αυξανόμενη γεωπολιτική αβεβαιότητα και την απειλή επέκτασης του πολέμου.
Κάτι δηλαδή που στις μέρες μας πλέον, πέρα από τις βόμβες που σκάνε στην Γάζα και την Ουκρανία, τροφοδοτείται από την καθαρή και δημόσια πλέον «ετοιμασία» της Ευρώπης για πολεμική σύγκρουση προφανώς με την Ρωσία.
Με άλλα λόγια οι δηλώσεις Μακρόν, οι δηλώσεις της κας Φον Ντερ Λάιεν, η ραγδαία αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών στην κεντρική κυρίως Ε.Ε. και η αλλαγή γραμμής της Ε.Ε. από την προτεραιότητα στροφής στην «πράσινη μετάβαση», στον «εξοπλισμό» και στην «άμυνα», στρέφουν τις ελεύθερες δυνάμεις της αγοράς προς τις πραγματικές και έξω από τον έλεγχο των θεσμών, «αξίες», ήτοι τον «χρυσό» σε φυσική μορφή…
Αυτή η δυναμική που τροφοδοτείται επίσης από τις αυξανόμενες αγορές φυσικού χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες – λόγω της νομισματικής αβεβαιότητας – τα δύο τελευταία χρόνια, οδηγούν στην ανατίμηση του χρυσού, ή για να ήμαστε περισσότερο ακριβείς, στην υποτίμηση των μέσων με τα οποία τιμολογείται ο χρυσός, ήτοι τα βασικά νομίσματα στην διεθνή αγορά χρήματος.
Εξ ού και η παρατήρηση της σχεδόν οριζόντιας «ανατίμησής» του σε όλα τα βασικά νομίσματα τις τελευταίες ημέρες…
Βέβαια το γεγονός ότι χθες ήταν αργία των καθολικών, ίσως να έχει εντείνει την ανοδική τάση των τελευταίων ημερών.
Γεγονός που σημαίνει ότι σήμερα και τα επόμενα 24ωρα ίσως να γίνουν κάποιες διορθωτικές προσαρμογές προς τα κάτω.
Αλλά αυτό θα είναι προσωρινό, με την ανοδική τάση να «μετράει» πλέον την αυξανόμενη απειλή του πολέμου.