Την πιο ασθενή ανάπτυξη θα έχει η ευρωζώνη το 2024 συγκριτικά με τους ανταγωνιστές της, σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ.
Όπως αναφέρει ο ΟΟΣΑ, η αύξηση του ΑΕΠ στις ΗΠΑ προβλέπεται να επιβραδυνθεί από τον πρόσφατο ταχύ ρυθμό της, αλλά να αμβλυνθεί από τη χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής, με την ανάπτυξη να προβλέπεται στο 2,6% το 2024 και στο 1,6% το 2025.
Στην ευρωζώνη, η ανάπτυξη προβλέπεται να διαμορφωθεί σε 0,7% το 2024, πριν επιταχυνθεί σε 1,3% το 2025, με τη δραστηριότητα να υποστηρίζεται από την ανάκαμψη των πραγματικών εισοδημάτων και τη βελτίωση της διαθεσιμότητας πιστώσεων.
Η ανάπτυξη της Κίνας αναμένεται να υποχωρήσει στο 4,9% το 2024 και στο 4,5% το 2025, με την τόνωση της πολιτικής να αντισταθμίζεται από την υποτονική καταναλωτική ζήτηση και τη συνεχιζόμενη βαθιά διόρθωση στον τομέα των ακινήτων.
«Η παγκόσμια οικονομία αρχίζει να γυρίζει σελίδα, με μείωση του πληθωρισμού και ισχυρή ανάπτυξη του εμπορίου. Στο 3,2%, αναμένουμε ότι η παγκόσμια ανάπτυξη θα παραμείνει ανθεκτική τόσο το 2024 όσο και το 2025», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΟΣΑ Ματίας Κόρμαν.
«Η μείωση του πληθωρισμού παρέχει περιθώριο για χαλάρωση των επιτοκίων, αν και η νομισματική πολιτική θα πρέπει να παραμείνει συνετή έως ότου ο πληθωρισμός επιστρέψει στους στόχους των κεντρικών τραπεζών. Απαιτείται αποφασιστική πολιτική δράση για την αποκατάσταση του δημοσιονομικού χώρου με τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δαπανών, την ανακατανομή των δαπανών σε τομείς που υποστηρίζουν καλύτερα τις ευκαιρίες και την ανάπτυξη και τη βελτιστοποίηση των φορολογικών εσόδων.
Για να βελτιώσουμε τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης, πρέπει να αναζωογονήσουμε τον ρυθμό των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, μεταξύ άλλων μέσω πολιτικών υπέρ του ανταγωνισμού, για παράδειγμα με τη μείωση των ρυθμιστικών φραγμών στους τομείς των υπηρεσιών και των δικτύων».
Οι προοπτικές υπογραμμίζουν μια σειρά από κινδύνους. Ο αντίκτυπος της αυστηρής νομισματικής πολιτικής στη ζήτηση θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος από τον αναμενόμενο και οι αποκλίσεις από την αναμενόμενη ομαλή πορεία αποπληθωρισμού θα μπορούσαν να προκαλέσουν διαταραχές στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Οι συνεχιζόμενες γεωπολιτικές και εμπορικές εντάσεις, μεταξύ άλλων από τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις εξελισσόμενες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή, κινδυνεύουν να ανεβάσουν εκ νέου τον πληθωρισμό και να επιβαρύνουν την παγκόσμια δραστηριότητα. Από την άλλη πλευρά, η αύξηση των πραγματικών μισθών θα μπορούσε να δώσει ισχυρότερη ώθηση στην καταναλωτική εμπιστοσύνη και τις δαπάνες και η περαιτέρω αδυναμία των παγκόσμιων τιμών του πετρελαίου θα επιτάχυνε τον αποπληθωρισμό.
Καθώς ο πληθωρισμός μετριάζεται και οι πιέσεις στην αγορά εργασίας χαλαρώνουν περαιτέρω, οι μειώσεις των επιτοκίων της νομισματικής πολιτικής θα πρέπει να συνεχιστούν, αν και ο χρόνος και η έκταση των μειώσεων θα πρέπει να εξαρτώνται από τα δεδομένα και να κρίνονται προσεκτικά, ώστε να διασφαλιστεί η διαρκής συγκράτηση των πληθωριστικών πιέσεων.
Σύμφωνα με την έκθεση, με τα ποσοστά του δημόσιου χρέους αυξημένα, η ανασυγκρότηση του δημοσιονομικού χώρου είναι το κλειδί για να μπορέσει να αντιδράσει σε μελλοντικούς κλυδωνισμούς και μελλοντικές πιέσεις στις δαπάνες, μεταξύ άλλων από τη γήρανση του πληθυσμού και τις αναγκαίες επενδύσεις στον ψηφιακό μετασχηματισμό και την κλιματική μετάβαση.
Σημειώνεται πως η δημοσιονομική πολιτική πρέπει να επικεντρωθεί στη συγκράτηση της αύξησης των δαπανών και στη βελτιστοποίηση των εσόδων, ενώ αξιόπιστες μεσοπρόθεσμες πορείες προσαρμογής θα συμβάλουν στη σταθεροποίηση των χρεών.