Θα το επαναλάβουμε άλλη μία φορά. Παρότι, δυστυχώς, για τους Έλληνες πολιτικούς η επανάληψη δεν είναι μήτηρ μαθήσεως. Η κυβέρνηση η οποιαδήποτε κυβέρνηση στην Ελλάδα στο ορατό μέλλον έχει μόνο ένα τρόπο να κινητοποιήσει κεφάλαια.
Αν μέχρι πρότινος η χώρα μας μπορούσε να προσελκύσει πολλά κεφάλαια από το εξωτερικό που ενδιαφέρονταν να επενδύσουν στο real estate ή σε άλλες οικονομικές δραστηριότητες, τώρα ο δρόμος αυτός ήδη έκλεισε και μάλιστα ερμητικά. Η ερώτηση σε στέλεχος του ιδιωτικού τομέα που δραστηριοποιείται στην προσέλκυση επενδύσεων, για το μέγεθος του ενδιαφέροντος των ξένων η απάντηση ήταν μονολεκτική: “Μηδενικό”.
Δυστυχώς οι πολιτικοί (της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης) με τη συμπεριφορά τους κατάφεραν αυτό που φοβόμασταν και το λέγαμε. Να κάνουν μεγάλη ζημιά στην οικονομία. Τώρα δεν απομένει παρά ένας δρόμος. Τα χρήματα της “μαύρης οικονομίας” και η φοροδιαφυγή. Η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση έχει δύο μεθόδους να κινητοποιήσει το “μαύρο χρήμα”.
Ο ένας είναι οι αυστηροί έλεγχοι, οι σαρωτικοί έλεγχοι των φορολογουμένων που είναι στις λίστες, των ατόμων με μεγάλο πλούτο, των οφσόρ εταιρειών, των επαγγελματικών κατηγοριών που είναι οι πιο επικίνδυνες για φοροδιαφυγή.
Το όφελος θα είναι η είσπραξη μεγάλων ποσών, αφού σύμφωνα με τις μελέτες των τραπεζών η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή αυξήθηκαν στα χρόνια της κρίσης, οι φοροελαφρύνσεις και συνακόλουθα η ενίσχυση της ανάπτυξης, αλλά και μία ηθική ικανοποίηση των πολιτών η οποία μπορεί να μετατραπεί σε επιβράβευση της κυβέρνησης αν το χειριστεί σωστά επικοινωνιακά.
Ο δεύτερος τρόπος είναι να βρεθεί φόρμουλα να επενδυθούν τα κεφάλαια αυτά ώστε να πάρει μπρος η οικονομία, να παράξει πλούτο, να μειωθεί η ανεργία και να οδηγηθούμε σε αρκετά ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης. Βεβαίως υπάρχει το ηθικό μειονέκτημα. Οι φοροφυγάδες θα ξεπλύνουν το “μαύρο χρήμα” κι΄ αυτό ασφαλώς δεν αρέσει σε όσους σήκωναν και σηκώνουν τα βάρη της κρίσης.
Όμως, αν αυτός είναι ο προσφορότερος τρόπος η κυβέρνηση δεν πρέπει να διστάσει. Στο κάτω-κάτω της γραφής όσες φορές η οικονομία μπλέχτηκε με την ηθική δεν είδαμε και τίποτα καλό. Η τελευταία φορά ήταν η ιστορία των διαπλεκόμενων του Κώστα Καραμανλή η οποία ανεξαρτήτως προθέσεων κατέληξε εν τέλει σε άλλοθι για να κυνηγηθούν επιχειρηματίες που δεν ήταν αρεστοί και να πάρουν τις δουλειές του Δημοσίου οι άλλοι. Για να μη θυμίσουμε τη ρήση του Βεσπασιανού για τη μυρωδιά του χρήματος.
Αλλά επειδή είμαστε ρεαλιστές, θα πούμε πως δυστυχώς στο ορατό μέλλον δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Οπότε η οικονομία θα διολισθαίνει σταδιακά και θα χάσει τη δυναμική που είχε αρχίσει να αναπτύσσει.
Δυστυχώς ο εκλογικός κύκλος για άλλη μία φορά θα προκαλέσει βλάβη στην οικονομία. Το μόνο που μπορούμε να
κάνουν είναι να ελπίζουμε η βλάβη να μην είναι ανεπανόρθωτη.