Σταματήστε επιτέλους αυτό το βρώμικο «πόλεμο» με τη χρεοκοπία. Καταστρέφετε τη χώρα μέρα τη μέρα. Οι φωνές της λογικής, στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας, έχουν κυριολεκτικά θαφτεί κάτω από τον ορυμαγδό των τρομολαγνικών δημοσιευμάτων και του κλίματος τρομοϋστερίας
Κυβέρνηση και πιστωτές συντηρούν τον βρώμικο «πόλεμο» όταν επιλέγουν να κρατούν στο σκοτάδι τα τεκταινόμενα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να παίζουν ένα σκληρό, αλλά ύπουλο για την οικονομία επικοινωνιακό παιχνίδι με την ανταλλαγή δηλώσεων, απειλών και λεκτικών επιθέσεων.
Ακουσα τον κύριο Φλαμπουράρη να δηλώνει να πάμε σε δημοψήφισμα αν οι πιστωτές επιμένουν στις θέσεις τους σε θέματα που η ελληνική κυβέρνηση έχει «κόκκινες» γραμμές.
Πολύ ωραία. Ποιο θα είναι το ερώτημα κύριε Φλαμπουράρη δεν μας είπατε. Αν είναι εντός ή εκτός ευρώ η απάντηση του ελληνικού λαού είναι γνωστή και δεν πρόκειται να ανατραπεί η πλειοψηφία σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αρα το δημοψήφισμα είναι αχρείαστο.
Εξάλλου οι Ελληνες δεν είναι τόσο βλάκες να επιλέξουν άλλη μία καταστροφή σαν εκείνη που έφεραν τα μνημόνια. Δεν την αντέχουν, ούτε η οικονομία, ούτε η κοινωνία, ούτε η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Αυτό το τελευταίο θα παρακαλούσα να ληφθεί ιδιαίτερα σοβαρά υπόψη.
Αν αφορά στις «κόκκινες» γραμμές και οι πολίτες ψηφίσουν υπέρ της διατήρησης, αλλά οι πιστωτές παραμείνουν αμετακίνητοι ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Πιστεύετε ότι ο «βρώμικος» πόλεμος φθοράς θα σταματήσει ή θα είναι χωρίς συνέπειες; Ασφαλώς όχι.
Εσείς το γνωρίζετε πολύ καλά και οι πολίτες το υποψιάζονται πως το ουσιαστικό, το κεντρικό το μεγάλο διακύβευμα στις διαπραγματεύσεις δεν είναι το ασφαλιστικό, ούτε το εργασιακό, αλλά η κυβέρνηση Τσίπρα.
Δεν πιστεύω να είναι κανείς τόσο αφελής ώστε να πιστεύει πλέον ότι οι επικουρικές συντάξεις ή ομαδικές απολύσεις είναι λόγος για ένα Grexit. Ιδίως τώρα που Ευρωπαίοι πολιτικοί, όπως η κυρία Μογκερίνι, αποφάνθηκε πως αυτή η εξέλιξη θα οδηγήσει στην κατάρρευση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Και αυτό το γνωρίζουν όλοι οι νουνεχείς Ευρωπαίοι πολιτικοί.
Δεν είναι τόσο η αποχώρηση της Ελλάδας αυτή καθεαυτή και οι οικονομικές συνέπειες που θα ανοίξει την πόρτα της κόλασης για την Ευρώπη, αλλά σε αυτό πρέπει να προστεθεί η καταρράκωση της εμπιστοσύνης προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, γιατί θα αποδειχθεί πως ο πυλώνας της απαγόρευσης της αποχώρησης από το ευρώ κατέρρευσε, καθώς και η αδυναμία της Ευρώπης στη διαχείριση ενός προβλήματος σχετικά μικρής οικονομικής εμβέλειας. Όλα αυτά σε συνδυασμό με το οικονομικό σοκ, τον πανικό των αγορών, θα προκαλέσουν καταστάσεις που είναι πάρα πολύ πιθανό να μην μπορέσουν να διαχειριστούν οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί και οι χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Το γνωρίζουν η Μέρκελ, ο Ολάντ και λοιποί Ευρωπαίοι ηγέτες και ας κάνουν δηλώσεις σιγουριάς και αυτάρεσκης ηρεμίας απέναντι σε ένα Grexit. Το γνωρίζει και ο Τσίπρας και γι΄ αυτό το μπρα-ντε-φερ στις διαπραγματεύσεις έχει πάρει τέτοια σκληρή και ανηλεή διάσταση.
Μόνο που προς το παρόν τις συνέπειες τις πληρώνει η ελληνική οικονομία και η κυβέρνηση καλά θα κάνει να αλλάξει στάση.
Κατά πρώτο λόγο να σταματήσει να συμμετέχει στο υπόγειο επικοινωνιακό παιχνίδι γιατί είναι χαμένη από χέρι, να τα βγάλει όλα στο φως και να πληροφορήσει τον ελληνικό λαό για την πορεία των διαπραγματεύσεων. Να γίνει η λεπτομερής ενημέρωση κανόνας ύστερα από κάθε φάση της διαπραγμάτευσης σε οποιοδήποτε πεδίο.
Να πάρει πρωτοβουλίες για να σφυρηλατήσει με ειλικρίνεια και χωρίς πυροτεχνήματα, ένα εθνικό εσωτερικό μέτωπο με στόχο να αποτραπούν οι πολιτικές λιτότητας και μνημονιακού τύπου που θα στείλουν τη χώρα ξανά στην κρίση.
Η ώρα των κρίσιμων αποφάσεων φτάνει. Τα δημοψηφίσματα και οι εκλογές δεν είναι η λύση σε καμία περίπτωση. Η απάντηση στους πιστωτές βρίσκεται σε μία ειλικρινή εθνική συνεννόηση στη βάση ενός μίνιμουμ εθνικού προγράμματος.
Επίσης η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να βρει εναλλακτικές πηγές ρευστότητας, όποιες κι΄ αν είναι αυτές ώστε να αντέξει η χώρα στο διαπραγματευτικό μαραθώνιο και τον ¨πόλεμο¨ φθοράς. Να είναι δηλαδή έτοιμη για ¨πόλεμο¨ διαρκείας, τουλάχιστον ως τις ισπανικές εκλογές.
Αν δεν γίνουν όλα τα προαναφερόμενα θα υποχρεωθεί να αφήσει στην άκρη τον έντιμο συμβιβασμό και να αποδεχθεί μέτρα που την ίδια θα πλήξουν πολιτικά και τη χώρα οικονομικά. Γιατί οι προτάσεις των δανειστών είναι απαράδεκτες από οικονομική άποψη.