Με τo όριο αυτό, που σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες και τις εκτιμήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αναμένεται να υιοθετηθεί ως κριτήριο βιωσιμότητας, το πρόβλημα ξεκινά από το 2019 όταν τα τοκοχρεωλύσια θα είναι 20,5 δις. ευρώ, ενώ το όριο του 8%, σημαίνει δαπάνη ως 15 δις. ευρώ περίπου, έλεγε στο newsit.gr αρμόδιος κυβερνητικός παράγοντας.
Βεβαίως, και το 2017 παρουσιάζεται μία υπέρβαση, αλλά αυτή είναι της τάξης των 800 εκατομμυρίων ευρώ, αφού τα τοκοχρεωλύσια σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΔΔΗΧ θα είναι 15,8 δις. ευρώ.
Από το 2021 αρχίζει ένα τετράχρονος γολγοθάς με τις δαπάνες εξυπηρέτησης των ομολόγων να ξεπερνά κατά πολύ το 8% του ΑΕΠ και μάλιστα το 2022 να φτάνει στο θεόρατο ποσό των 33,36 δις. ευρώ, που σημαίνει 18,5% περίπου του σημερινού ΑΕΠ, ενώ το 2023 πέφτει ελαφρώς στα 28,7 δις. και το 2024 στα 24,5 δις., δηλαδή σε ποσοστά σχεδόν διπλάσια από το όριο του 8%.
Σε αυτή την τετραετία εντοπίζεται το μεγάλο βουνό το οποίο θέλει οπωσδήποτε ρύθμιση λένε αρμόδιοι παράγοντες. Οι ίδιοι προσθέτουν πως επιδίωξη της ελληνικής κυβέρνησης θα είναι μεγαλύτερη ελάφρυνση του κόστους εξυπηρέτησης, ώστε να εξοικονομηθούν κονδύλια για επενδύσεις που τόσο ανάγκη έχει η χειμαζόμενη ελληνική οικονομία.
Το εναρκτήριο λάκτισμα της συζήτησης, έστω και ανεπίσημα θα δοθεί από τις 15 ως τις 17 Απριλίου στην Ουάσιγκτον, όπου αναμένεται να εξεταστούν τα σενάρια που επεξεργάστηκε το ΔΝΤ και ο ESM, ενώ δεν αποκλείεται να μπουν στο τραπέζι και οι τρεις παραλλαγές που έχει εκπονήσει η ελληνική κυβέρνηση.
Πάντως, η θέση που εξέφρασε την περασμένη εβδομάδα ο Γιώργος Σταθάκης στο Βερολίνο για βιώσιμο χρέος ως το 2022, ανοίγει παράθυρο για συμβιβασμούς και την εξεύρεση φόρμουλας που θα επιτρέψει να συμμετάσχει το ΔΝΤ στο μνημόνιο και να ικανοποιηθεί η θέση του Σόιμπλε μέσω μιας σχετικά ήπιας, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, ρύθμισης του χρέους.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163