Πρεμιέρα διπολισμού;
Μετά την τελευταία διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και την δημιουργία του Κινήματος Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη, το ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον δημοσκοπικά φλερτάρει με το 20% και το χωρίζουν 8-10 μονάδες από την σταθερά πρώτη ΝΔ. Πολλοί άρχισαν να συζητούν για έναν νέο δίπολο. Είναι πολύ νωρίς ακόμη όμως. Τέτοιες ανακατατάξεις κρίνονται στην πράξη και δοκιμάζονται στο χρόνο. Μέχρι τις εκλογές του 2027 είναι μακρύς ο δρόμος. Με βάση τα σημερινά δεδομένα πάντως ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο οποίος στις 12 το μεσημέρι προσέρχεται στο γραφείο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή για το πρώτο τους τετ α τετ. Καλό είναι αυτό για το πολιτικό σύστημα που σήμερα είναι κατακερματισμένο. Θετικό είναι επίσης ότι την πρωτοβουλία για την συνάντηση πήρε ο Ανδρουλάκης ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση που του απηύθυνε ο πρωθυπουργός όταν κέρδισε ξανά την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ στις εσωκομματικές εκλογές. Δεν γίνεται να μην συζητούν οι πολιτικοί αρχηγοί των δύο μεγαλύτερων κομμάτων.
Βαριά ατζέντα
Η συνάντηση αν και είναι θεσμική έχει βαριά ατζέντα και από τις δύο πλευρές. Ο στόχος του πρωθυπουργού είναι η αναζήτηση συναινέσεων στα μεγάλα θέματα. Ο πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα αναζητήσει την συναίνεση στην Συνταγματική αναθεώρηση και ιδιαίτερα στην εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης (να μην αποφασίζεται από το υπουργικό συμβούλιο). Θα προτείνει επίσης εθνική στρατηγική για το μείζον θέμα του δημογραφικού με πολιτικές και μέτρα που θα αποφασίζονται συναινετικά και δεν θα αλλάζουν από κυβέρνηση σε κυβέρνηση.
Αγκάθια
Ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν θα συζητήσουν για πρόσωπα που αφορούν την Προεδρία της Δημοκρατίας. Δύσκολα θα ανοίξουν τα χαρτιά τους και σε ό,τι αφορά στον εκλογικό νόμο την αλλαγή του οποίου απέρριψε κατηγορηματικά για πολλοστή φορά και από τη Θεσσαλονίκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει ένα πρόβλημα. Υπάρχει ταυτόχρονα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το Κίνημα αλλαγής (με διαφορετικά ΑΦΜ) που εμφανίζονται ως συνασπισμός, ο οποίος όμως αν πρώτος στις εκλογές δεν δικαιούται το μπόνους των εδρών με βάση το σημερινό εκλογικό νόμο.
«Δεν πηγαίνει ο Νίκος στον Κυριάκο»
Επειδή συχνά ακούγεται το ερώτημα εάν ο Νίκος Ανδρουλάκης θα ρωτήσει τον πρωθυπουργό ποιος και γιατί τον παρακολουθούσε στις υποκλοπές, το NEWSIT το έθεσε στην Χαριλάου Τρικούπη και η απάντηση ήταν κατηγορηματική. «Δεν πηγαίνει ο Νίκος στον Κυριάκο, αλλά ο πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στον πρωθυπουργό οπότε τα θέματα που θα θέσει δεν θα είναι επί προσωπικού αλλά εθνικού ενδιαφέροντος» τόνισε σύμβουλος του. Όσον αφορά στις υποκλοπές όλες τις πρωτοβουλίες που έπρεπε να πάρει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και σε θεσμικό και σε νομικό επίπεδο τις πήρε, έχουν απτά αποτελέσματα και το θέμα των υποκλοπών θα τεθεί μέσα στο γενικότερο πλαίσιο του κράτους δικαίου.»
Πλησιάζει η ώρα;
Σαράντα λεπτά κράτησε η συνάντηση του Βρετανού πρωθυπουργού με τον Έλληνα ομόλογο του στην στολισμένη χριστουγεννιάτικα Ντάουνινγκ Στριτ του ηλιόλουστου Λονδίνου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έφτασε φορώντας μόνο το κουστούμι μου – γενικώς του αρέσει το κρύο- και ο Κιρ Στάρμερ τον υποδέχθηκε χαμογελαστός μπροστά στο νούμερο 10, με τις δεκάδες τηλεοπτικές κάμερες να είναι στημένες στο απέναντι πεζοδρόμιο.
Βρετανικό πρέσινγκ
Οι Βρετανοί δημοσιογράφοι και όχι οι Έλληνες φώναζαν δυνατά τις ερωτήσεις για να τους ακούσουν οι ηγέτες: «Είναι η ώρα να επιστραφούν τα Ελγίνεια μάρμαρα κ. Μητσοτάκη;», «Θα επιστραφούν όλα τα Ελγίνεια μάρμαρα Σερ Κιρ Στάρμερ; Θα χάσετε τα μάρμαρα;», «Θέλετε πίσω τα μάρμαρα κ. Μητσοτάκη;». Δεν είναι τυχαίο ότι ο Guardian επικαλέστηκε «πολύ προχωρημένες συζητήσεις για την επιστροφή των Γλυπτών στην Αθήνα». Ο Γιώργος Γεραπετρίτης έκανε μυστικές αποστολές στο Λονδίνο ενώ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έκανε μυστικές επαφές παρά τις διαψεύσεις.
Τετ α τετ
Το θέμα των γλυπτών συζητήθηκε μεταξύ Στάρμερ και Μητσοτάκη στο 10λεπτο τετ α τετ που είχαν πριν τις διευρυμένες συνομιλίες. Κλείστηκαν στο γραφείο του πρωθυπουργού. Έξω στο σαλόνι ήταν η ελληνική αποστολή την οποία αποτελούσαν ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, ο επικεφαλής του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού Άλεξ Πατέλης, ο διπλωματικός του σύμβουλος Μίλτων Νικολαίδης, η ειδική σύμβουλος διεθνούς πολιτικής και δημόσιας διπλωματίας του πρωθυπουργού Αριστοτελία Πελώνη και ο πρέσβης της Ελλάδας στο Λονδίνο Γιάννης Τσαούσης. Επίσημες πηγές ανέφεραν ότι το ζήτημα των γλυπτών ετέθη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην κατά ίδιας συνάντηση. «Άλλωστε, είναι ένα διαρκές αίτημα που η Ελλάδα συζητεί με το Βρετανικό Μουσείο» τόνισαν οι πηγές. «Χαιρετίζουμε το γεγονός ότι η βρετανική κυβέρνηση δεν θα σταθεί εμπόδιο εφόσον υπάρξει συμφωνία με το Βρετανικό Μουσείο.»
Σε συνεννόηση
Σε τέτοιες υψηλές συναντήσεις καμία πλευρά δεν βγάζει ανακοινώσεις – πολύ περισσότερο που τα γλυπτά του Παρθενώνα είναι ένα πολύ λεπτό θέμα – χωρίς να έχει υπάρξει συνεννόηση. Ο Μητσοτάκης πήρε το πορτοκαλί φως για τα γλυπτά. Ο Στάρμερ δεν δεσμεύτηκε ότι θα του τα δώσει. Ξεκαθάρισε ότι ο νόμος του ´63 περί ιδιοκτησίας δεν αλλάζει, αλλά εάν η ελληνική κυβέρνηση βρει έναν τρόπο σε συνεργασία με το Βρετανικό Μουσείο «δεν θα μπει εμπόδιο». Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό βήμα. Το κλίμα είναι θετικό. Δεν εκλάπησαν απλώς τα γλυπτά, αλλά ακρωτηριάστηκε ο Παρθενώνας και αυτό το παγκόσμιο μνημείο θα πρέπει να μπορεί να το θαυμάσει ο κόσμος σε όλο του το μεγαλείο.
Από την Άνοιξη
Μια κομβική στιγμή είναι η Άνοιξη του 2025. Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του Βρετανικού Μουσείου – εκτός απροόπτου- τότε θα αρχίσει μια γενική ανακαίνιση διότι πολλές κατασκευαστικές φθορές είναι εμφανείς και ήδη δημιουργούν αρνητική εικόνα στους επισκέπτες που έρχονται από όλον τον κόσμο και υπάρχουν διαμαρτυρίες και για την ασφαλή φύλαξη των έργων τέχνης. Τότε πιθανόν να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την απόσπαση των γλυπτών. Η νομική φόρμουλα θα αφορά ανταλλαγή αρχαιοτήτων και δεν θα αναφέρει τη λέξη ιδιοκτησία που θα ήθελαν οι Βρετανοί αλλά ούτε και ότι η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει ξένη κυριότητα.
Πετάει για ΗΠΑ ο Κασσελάκης
Για τις Ηνωμένες Πολιτείες πετάει σήμερα ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας Στέφανος Κασελάκης με τον σύζυγό του Tαϊλερ Μάκμπεθ. Θα μείνει περίπου μία εβδομάδα. Έχει προγραμματισμένα ραντεβού με προσωπικότητες και επιχειρηματίες της ελληνικής ομογένειας αλλά και με πολιτικούς του Δημοκρατικού κόμματος το οποίο μπορεί να έχασε τις εκλογές και ο Μπάιντεν να παραδίδει στον Τραμπ, αλλά ο ίδιος είχε δηλώσει σε παλιότερη συνέντευξή του ότι θα ήθελε να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα δημοκρατικό κόμμα. Δεν το έκανε και όπως φαίνεται θα το επιχειρήσει με το δικό του, το οποίο ιδεολογικά εκτείνεται πιο αριστερά από την αριστερά και πιο δεξιά από την κεντροαριστερά, όπως είπε.
Με θέα την Ακρόπολη
Χθες το βράδυ έκανε και κάποιες τελευταίες συναντήσεις με στενούς του συνεργάτες όπως είναι και ο διευθυντής του γραφείου του ο Μανώλης Καπνισάκης. Εκτός από τα γραφεία του Ταύρου τα οποία διεκδικεί για μίσθωμα πενταετίας όπως πληροφορήθηκε το newsIT, έχει ένα ακόμη μυστικό «στρατηγείο». Το ξενοδοχείο Athens Iris στη Συγγρού με την θαυμάσια θέα στην Ακρόπολη αλλά και τον Λυκαβηττό. Στα 100 μέτρα από εκεί είναι το διαμέρισμα του πατέρα του Θόδωρου Κασσελάκη.
Στις ΗΠΑ και ο Παπασταύρου
Στην Ουάσινγκτον και τη Νέα Υόρκη θα βρεθεί το επόμενο πενθήμερο και ο πρώην υπουργός Επικρατείας, Σταύρος Παπασταύρου. Πριν την πολιτική δραστηριοποιείτο επαγγελματικά στην Ουάσιγκτον και έχει κρατήσει διαχρονικές σχέσεις, τόσο με την Ελληνοαμερικάνικη κοινότητα, όσο και με τους Ρεπουμπλικάνους. Έρχεται αλλαγή σκυτάλης στον Λευκό Οίκο. Το πρόγραμμα του έχει σειρά επαφών με εκπροσώπους των Ρεπουμπλικάνων και των Ελληνοαμερικάνων και θα συμμετάσχει σε Συνέδριο που διοργανώνει η Παγκόσμια Οργάνωση Κεντροδεξιάς. Περισσότερο με ταξίδι πολιτικού ενδιαφέροντος μοιάζει. Λέτε ο Παπασταύρου να προθερμαίνεται για επιστροφή στο Μαξίμου όταν γίνει ο ανασχηματισμός; Πάντως με τον Κυριάκο Μητσοτάκη συνεχίζουν να έχουν σχέσεις…
Μείωση ΦΠΑ ή κατάργηση ΕΝΦΙΑ;
Ένα ενδιαφέρον δίλημμα έθεσε εμμέσως χθες ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κωστής Χατζηδάκης, μιλώντας στο OPEN, δίνοντας και τη δική του απάντηση. Ο κος Χατζηδάκης δήλωσε πως «για να καταλάβετε τι είναι 2 μονάδες ΦΠΑ, είναι παραπάνω από το να καταργήσω ολόκληρο τον ΕΝΦΙΑ». Μ΄ άλλα λόγια το κόστος της μείωσης του ΦΠΑ κατά 2% θα κόστιζε περισσότερο στον κρατικό προϋπολογισμό από ό,τι η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για όλους τους ιδιοκτήτες ακινήτων. Και συμπλήρωσε, ο κος Χατζηδάκης: «Δεν καταργούσαμε καλύτερα τον ΕΝΦΙΑ;!» (σ.σ. Αντί να μειώσουμε το ΦΠΑ κατά 2 μονάδες). «Θέλω να πω, δεν είναι καν έξυπνη ως ιδέα», αναφερόμενος προφανώς στην μείωση του ΦΠΑ. Ο ίδιος σημείωσε πως «μειώσαμε εμείς οι ίδιοι, στο πλαίσιο των δημοσιονομικών αντοχών σε 18 περιπτώσεις και άλλες περιπτώσεις, που τα πράγματα είναι πιο ελεγχόμενα από το κράτος και στις ακτοπλοϊκές».
Οι προβλέψεις Εξάρχου για τα δύσκολα χρόνια
Βέβαια πως να συζητήσουμε για μεγάλες ανατροπές στη φορολογία όταν ακόμα ψαχνόμαστε για το νέο παραγωγικό μοντέλο. Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΑΚΤΩΡ Αλέξανδρος Εξάρχου είπε, μάλιστα, στο συνέδριο του «ΟΤ» πως τα περιθώρια για την ελληνική οικονομία στενεύουν και πως «εάν δεν καταφέρουμε να επιτύχουμε την αναστροφή του παραγωγικού μοντέλου, τα έτη 2030 – 2032 θα είναι δύσκολα χρόνια». Ο Αλ. Εξάρχου λέει αυτό που λένε πολλοί παράγοντες της οικονομίας. Μπορεί η εικόνα της χώρας να έχει βελτιωθεί εντυπωσιακά στις διεθνείς αγορές αλλά αυτό το θετικό κύμα μπορεί να χαθεί αν δεν ανέβει η οικονομία κάποια σκαλοπάτια σε παραγωγή, εξαγωγές και προσέλκυση επενδύσεων.
Γιατί οι ξένοι επενδύουν στα ελληνικά ιδιωτικά σχολεία;
Μετά τα Εκπαιδευτήρια Δούκα, τα εκπαιδευτήρια Κωστέα – Γείτονα (CGS), τη Σχολή Μωραϊτη και το International School of Athens που πέρασαν τους τελευταίους μήνες σε διεθνείς ομίλους, χθες έγινε γνωστό πως ο βρετανικός όμιλος ISP προχωρά στην εξαγορά των «Εκπαιδευτηρίων ο Πλάτων». Για ποιους λόγους όμως υπάρχει αυτό το μαζικό κύμα εισόδου στην ελληνική αγορά δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης; Η στήλη πιστεύει πως ο πρώτος λόγος συνδέεται με το γεγονός πως τα περισσότερα ιδιωτικά σχολεία που βρέθηκαν στο στόχαστρο διοικούνται από τη δεύτερη ή την τρίτη γενιά που θέλει να αποχωρήσει ή να περιορίσει τη συμμετοχή της με είσοδο επενδυτών. Ένα δεύτερο κοινό στοιχείο είναι το γεγονός ότι σχεδόν όλα τα σχολεία που προσέλκυσαν ξένους επενδυτές έχουν τη δυνατότητα για σπουδές που συνδέονται με το ΙΒ (το διεθνές πιστοποιητικό που ανοίγει την πόρτα σε πανεπιστήμια του εξωτερικού). Μήπως οι ξένοι στοιχηματίζουν πως ολοένα και περισσότεροι μαθητές θα πηγαίνουν για το ΙΒ ώστε να μπουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού ή σε διεθνή πανεπιστήμια που θα έρθουν στην Ελλάδα με βάση την πρόσφατη ρύθμιση της κυβέρνησης; Μάλλον.
Ο πόλεμος για τις αρμοδιότητες εν μέσω θεομηνιών!
Κάποιος να μαζέψει τους άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας, που έχουν βγει εδώ και εβδομάδες στη ρούγα για να φορτώσουν αλλού τις ευθύνες για τις σοβαρές ζημιές από τις θεομηνίες. Με απανωτές δηλώσεις εμφανίζονται ως δήθεν ανεύθυνοι για τα μπαζωμένα ρέματα, τα κλειστά κανάλια, τους δρόμους που θυμίζουν ποτάμια και τις άλλες καταστροφές. Ακόμα και αν δεν έχετε την αρμοδιότητα κύριοι της αυτοδιοίκησης, είστε αρμόδιοι να ειδοποιήσετε αυτούς που έχουν την αρμοδιότητα ώστε να πράξουν το καθήκον τους. Έλεος! Για την ιστορία αναμεταδίδουμε χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Υποδομών που μας εξηγεί πως σύμφωνα με τον ν.3852/2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Πρόγραμμα Καλλικράτης» (ΦΕΚ Α’ 87), όπως έχει τροποποιηθεί με τον ν.4555/2018 «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ» (ΦΕΚ Α’ 133) και ισχύει, οι αρμοδιότητες που αφορούν τον σχεδιασμό, μελέτη, κατασκευή και συντήρηση των αντιπλημμυρικών έργων, καθώς οι αρμοδιότητες που αφορούν τον καθαρισμό και την αστυνόμευση ρεμάτων και απαλλοτριωμένων χώρων παρά τα ρέματα ασκούνται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες των Περιφερειών. Για να καταλάβετε και το μπάχαλο των αρμοδιοτήτων στην ίδια ανακοίνωση του υπουργείου Υποδομών διαβάζουμε πως «την αρμοδιότητα αστυνόμευσης και καθαρισμού κλειστών ρεμάτων έχει η Περιφέρεια, δεδομένου ότι σύμφωνα με το Ν. 3852/2010 δεν υφίσταται διαχωρισμός μεταξύ ανοικτών και κλειστών (διευθετημένων) ρεμάτων. Στις αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Υποδομών του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών εμπίπτουν η μελέτη και η κατασκευή έργων αντιπλημμυρικής προστασίας (όχι η συντήρηση των υφιστάμενων έργων για την εξασφάλιση της λειτουργία τους, όχι ο καθαρισμός υδατορεμάτων, όχι έργα ορεινής υδρονομίας), εφόσον αυτά χαρακτηριστούν ως ειδικά και σημαντικά έργα Εθνικού Επιπέδου, μετά από αίτημα των αρμόδιων φορέων».
Ο Γ. Χαρδαλιάς ξέχασε τη διαχείριση απορριμμάτων
Απουσιάζουν από τον κατάλογο των 12 εμβληματικών επενδύσεων που παρουσίασε χθες ο περιφερειάρχης Αττικής Νίκος Χαρδαλιάς τα κρίσιμα έργα διαχείρισης απορριμμάτων με την κατασκευή των μονάδων που θα επιτρέψουν, επιτέλους, το κλείσιμο της χωματερής στη Φυλή. Μιας χωματερής που έπρεπε να έχει κλείσει εδώ και δεκαετίες και που εξακολουθεί να επιβαρύνει το περιβάλλον στο Λεκανοπέδιο. Η περιφερειακή αρχή θεώρησε λογικό να μην εντάξει κανένα έργο διαχείρισης απορριμμάτων στον κατάλογο με τα εμβληματικά έργα. Περιλαμβάνεται όμως το «δίκτυο αθλητικών προπονητηρίων» και νέες επεμβάσεις στα πάρκα Τρίτση ή στο Πεδίο του Άρεως, πάρκα που το μεγαλύτερο πρόβλημά τους είναι η κακή διαχείριση και η απουσία συντήρησης των πεπαλαιωμένων εγκαταστάσεων (όσες δεν έχουν ξηλωθεί). Το εντυπωσιακό είναι πως τα έργα διαχείρισης απορριμμάτων δεν περιλαμβάνονται ούτε στις δέκα κατηγορίες έργων που παρουσίασε ο περιφερειάρχης, ούτε στον κατάλογο με τα «280+1 έργα ζωτικής σημασίας». Με αρκετό ενδιαφέρον βλέπει η αγορά πως σημαντικό ρόλο στα νέα εμβληματικά έργα του κ. Χαρδαλιά θα έχει η αναπτυξιακή εταιρεία «Νέα Μητροπολιτική Αττική».
Από ποιον χτυπά η «καμπάνα» του Dexit;
Αν και το ακροδεξιό κόμμα AfD (Alternative fuer Deutschland – Εναλλακτική για τη Γερμανία) είναι απίθανο -βάσει των υφιστάμενων δημοσκοπήσεων- να κατακτήσει την πρωτιά στις επερχόμενες πρόωρες εθνικές εκλογές (παρά το υψηλό ποσοστό του, δηλαδή το 18% που το δείχνει δεύτερο στην κούρσα), πόσο μάλλον να συστήσει κυβέρνηση, απασχολεί τελευταία ιδιαίτερα τους γερμανικούς οικονομικούς κύκλους, η ξεκάθαρη θέση του περί εξόδου της Γερμανίας από την ευρωζώνη (“Dexit”). Ο γερμανικός τύπος υπενθυμίζει με έμφαση πως μέχρι πρότινος η θέση την οποία είχε εκφράσει η ηγεσία του AfD προέβλεπε -μόνο- την ανάγκη διεξαγωγής δημοψηφίσματος στη Γερμανία για την παραμονή ή όχι της χώρας στην ευρωζώνη και όχι -ρητά – την έξοδο της από τη Γερμανία. Η θέση αυτή αναμένεται να επικυρωθεί στο συνέδριο του κόμματος τον Ιανουάριο του 2025. Μάλιστα, η θέση αυτή θα διανθίζεται με μία ανάλυση για μία μετά – ευρωζώνη εποχή της Γερμανίας με την επιστροφή του μάρκου. Εκείνο το οποίο πρέπει να προσεχθεί είναι πως μόνο τυχαία δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι η θέση αυτή εμφανίστηκε μετά την επιστροφή του Τραμπ στις ΗΠΑ με βασικό σλόγκαν το “Make America Great Again”. Με αφορμή της νέα θέση του AfD, χθες η Handelsblatt, αφιέρωσε ένα εκτεταμένο άρθρο σε σχέση με την εν λόγω στρατηγική του AfD. Σε αυτό το φιλοξενούνταν οι απόψεις κορυφαίων οικονομολόγων της χώρας. Όλοι τους ήταν κατά της επιστροφής του μάρκου. Κανείς δεν θα περίμενε από τους συγκεκριμένους οικονομολόγους συμμετείχαν στο ρεπορτάζ της Handelsblatt, να πουν το αντίθετο. Το σημαντικό δεν είναι αυτό, αλλά το ότι απασχολούνται τόσο έντονα με αυτή τη θέση, την οποία εκπροσωπεί ένα κόμμα του 18%. Φυσικά, το ποσοστό δεν είναι μικρό, αλλά ούτε και τόσο μεγάλο για να μπορεί να υλοποιήσει τη θέση αυτή. Υπάρχει, όμως, και μια άλλη ερμηνεία: Η επιστροφή στο μάρκο θα μπορούσε -θεωρητικά- να συντελεστεί όχι μόνο με πρωτοβουλία της Γερμανίας, αλλά και μέσω της «διάλυσης» της ΕΕ με πρωτοβουλία άλλης χώρας (αλήθεια, που μπορεί να φτάσει ο «εκβιασμός» της Λε Πεν στην κυβέρνηση Μπαρνιέ;) ή λόγω μιας αποτυχίας της ενοποίησης των ευρωπαϊκών κεφαλαιαγορών κλπ. Συνεπώς, οι αναλύσεις των Γερμανών οικονομολόγων στην Handelsblatt κατά του Dexit δεν αποτελούν μόνο απάντηση στους θιασώτες του.
Το εκκρεμές των φορολογικών συντελεστών και η μεσαία τάξη
Για να καταλάβει κάποιος που ακριβώς βρίσκεται σήμερα η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των πλούσιων και των φτωχότερων μπορεί να ανατρέξει στις μεταβολές του φορολογικού συντελεστή για τα μεγαλύτερα εισοδήματα κατά τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα στις ΗΠΑ. Όταν καθιερώθηκε το ομοσπονδιακό φορολογικό σύστημα των ΗΠΑ το 1913 ο φορολογικός συντελεστής για τα μεγαλύτερα εισοδήματα ήταν μόλις 7%. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου εκτοξεύθηκε στο 77% αλλά μέχρι το 1929 είχε υποχωρήσει εκ νέου στο 24%. Την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης ο φορολογικός συντελεστής των ανώτερων εισοδημάτων αυξήθηκε πάλι στο 63% ενώ προς το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είχε φτάσει στο 94%! Είχε θεωρηθεί πως οι πλουσιότεροι έπρεπε να δώσουν κάτι παραπάνω για την πολεμική προσπάθεια. Αλλά και αφού τελείωσε ο πόλεμος και μέχρι το 1964 ο ανώτερος φορολογικός συντελεστής στις ΗΠΑ ξεπερνούσε το 90%. Ήταν η εποχή που ο φόβος για την αντίδραση των λαϊκών στρωμάτων λόγω των επιπτώσεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και ο φόβος για τον κομμουνιστικό κίνδυνο και ο Ψυχρός Πόλεμος συμπίεσε τις διαφορές εισοδημάτων για δεκαετίας και οδήγησε στη χρυσή εποχή της μεσαίας τάξης. Όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και στην Ευρώπη. Μήπως τώρα μπαίνουμε σε μια τέτοια ταραχώδη περίοδο που θα ξαναδούμε τους φορολογικούς συντελεστές για τα μεγάλα εισοδήματα να ανεβαίνουν; Πιθανότατα, αν και η πανταχόθεν βαλλόμενη μεσαία τάξη δεν έχει τις ίδιες ελπίδες ανάκαμψης. Ή μήπως έχει;
Είναι δυνατό να μειώνεται η απασχόληση και…η ανεργία ταυτόχρονα;
Ένα «παράδοξο» φαινόμενο στην αγορά εργασίας εντοπίζει το εβδομαδιαίο δελτίο τoυ τμήματος ερευνών της Eurobank (Eurobank Research), το οποίο δημοσιεύτηκε χθες: Η ταυτόχρονη μείωση της απασχόλησης και του ποσοστού της ανεργίας ταυτόχρονα. Και αυτό γιατί άτομα που βρίσκονταν στη «δεξαμενή» των οικονομικά μη ενεργών μετακινήθηκαν στη «δεξαμενή» του εργατικού δυναμικού, αλλά παρέμειναν άνεργοι, δηλαδή δεν βρήκαν δουλειά, αν και δηλώνουν «διαθέσιμοι» για κάτι τέτοιο. Έτσι το ποσοστό των ανέργων επί του συνολικού εργατικού δυναμικού αυξήθηκε. Πιο συγκεκριμένα, όπως σημειώνει το δελτίο του Eurobank Research, βάσει της μηνιαίας έρευνας εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ (εποχικά διορθωμένα στοιχεία), ο αριθμός των απασχολούμενων ατόμων κινήθηκε ελαφρώς καθοδικά σε τριμηνιαία βάση το γ’ τρίμηνο 2024 σημείωσε μείωση 0,5%. Την ίδια περίοδο (παρά την αύξηση της απασχόλησης!) το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε στο 9,5%, από 10,1% το β’ τρίμηνο 2024. Αυτό το φαινομενικά παράδοξο αποτέλεσμα, δηλαδή της ταυτόχρονης μείωσης της απασχόλησης και του ποσοστού ανεργίας, εξηγείται από την εκροή ενός ποσοστού των ανέργων από το εργατικό δυναμικό προς τον μη ενεργό πληθυσμό, σημειώνει το ίδιο δελτίο. Συγκεκριμένα, τον Οκτώβριο του 2024 ένα ποσοστό του μη ενεργού πληθυσμού επέστρεψε στη δεξαμενή των ανέργων με αποτέλεσμα, παρά τη μηνιαία αύξηση της απασχόλησης, το ποσοστό ανεργίας να ενισχυθεί στο 9,8%. Σε ετήσια βάση, ο αριθμός των απασχολούμενων ατόμων ενισχύθηκε με ρυθμό 1,7%, από 2,0% το β’ τρίμηνο 2024. Βάσει των παραπάνω αποτελεσμάτων, η δυναμική της απασχόλησης σημείωσε ελαφρά επιβράδυνση το γ’ τρίμηνο 2024. Αρμόδια στελέχη σημειώνουν συχνά – πυκνά πως η οικονομία είναι αντιμέτωπη με τον “σκληρό πυρήνα” της ανεργίας. Και αυτό, την ίδια ώρα, όταν το ένα υψηλό ρεκόρ κενών θέσεων εργασίας καταρρίπτει το άλλο. Οι προσπάθειες της ΔΥΠΑ είναι πολλές, συνεχείς και πολυεπίπεδες (πρωτοφανώς μαζικά προγράμματα κατάρτισης, “ημέρες καριέρας”, JOBmatch, κλπ), αλλά κονδύλια δεν φαίνεται να υπάρχουν πλέον για μαζικά, κρατικά επιδοτούμενα προγράμματα απασχόλησης (πχ κοινωφελής απασχόληση) όπως στο παρελθόν. Συνεπώς, πέραν από τις δράσεις της ΔΥΠΑ, η κυβέρνηση, μάλλον, πρέπει να κάνει περισσότερα.
