Μήνυμα ότι από την κρίση του κορονοϊού θα “γεννηθούν” ευκαιρίες, έστειλε από το βήμα της ομιλίας του ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δημήτρης Παπαλεξόπουλος στην πρώτη του ομιλία ως πρόεδρος, στο πλαίσιο της ετήσιας γενικής συνέλευσης του Συνδέσμου.
Η ομιλία του προέδρου επικεντρώθηκε σε πέντε βασικά θέματα:
Στο πως αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο του ΣΕΒ
Στην ανάγκη οι επιχειρήσεις να έλθουν πιο κοντά στην κοινωνία
Στη σημασία που έχει η αύξηση του ειδικού βάρους της βιομηχανίας στο σύνολο της οικονομίας
Στη διαχείριση της κρίσης που προκάλεσε η πανδημία, καθώς και σε τρεις πρωταρχικές οριζόντιες προτεραιότητες που οφείλουμε να αγκαλιάσουμε: την ψηφιακή επανάσταση, την ενίσχυση των δεξιοτήτων στην αγορά εργασίας και την πράσινη ανάπτυξη.
Ένα από τα βασικά θέματα της ομιλίας του κ. Παπαλεξόπουλου ήταν οι επιπτώσεις της κρίσης του κορονοϊού στην οικονομία. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «το 2020 θα είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά. Πολλές επιχειρήσεις ζουν σήμερα και πάλι με το άγχος της επιβίωσης. Οι τριαντάρηδες, που έχουν ζήσει δύο απανωτές κρίσεις, με την αγωνία της επαγγελματικής αποκατάστασης. Οι προσδοκίες ματαιώθηκαν την πιο κρίσιμη στιγμή: εκεί που πιστεύαμε ότι έχουμε αφήσει πίσω μας την οικονομική κρίση, και ότι είχε έρθει η ώρα να φύγουμε μπροστά.
Στην Κυβέρνηση, στην οποία όλοι αναγνωρίζουμε την επιτυχημένη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης μέχρι τώρα, ανήκουν οι δύσκολες αποφάσεις για το πώς θα αμβλυνθούν οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, με τι προτεραιότητες και τι πόρους. Οι δικές μας προτάσεις ακολουθούν τις εξής κατευθύνσεις:
Πρώτη προτεραιότητα παραμένει η αντιμετώπιση της πανδημίας και προστασία της ανθρώπινης ζωής. Εξακολουθούμε να τηρούμε τα μέτρα για την προστασία της υγείας των εργαζομένων, των πελατών μας, των προμηθευτών μας. Ταυτόχρονα στηρίζουμε την εθνική προσπάθεια και πέρα από το επιχειρησιακό μας αποτύπωμα, με δωρεές εξοπλισμού και υλικοτεχνική βοήθεια.
Να στηριχθούν οι θέσεις εργασίας
Δεύτερον, θεωρούμε ότι τα οικονομικά μέτρα, πέρα από την προστασία των αδυνάτων, πρέπει να στηρίζουν κατά προτεραιότητα τις θέσεις εργασίας και την παραγωγή (προϊόντων και υπηρεσιών), έτσι ώστε να διαφυλαχθεί κατά το δυνατόν ο ευάλωτος υγιής παραγωγικός ιστός της χώρας. Οι πρωτοβουλίες που ήδη ανέλαβε η Κυβέρνηση κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Τρίτον, η αντιμετώπιση της κρίσης δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίσει από τους στρατηγικούς στόχους, ούτε να αποτελέσει άλλοθι για την αποφυγή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων οι οποίες είναι ανάγκη να κινηθούν πιο γρήγορα.
Τέταρτον, οι επερχόμενοι ευρωπαϊκοί πόροι μας δίνουν μια νέα ευκαιρία να ξεφύγουμε από το ιστορικό χαμένων ευκαιριών και κατασπατάλησης του παρελθόντος. Η ενίσχυση των επενδύσεων σε κρίσιμες υποδομές, αλλά και των ιδιωτικών παραγωγικών επενδύσεων, βοηθούν ταυτόχρονα και βραχυπρόθεσμα και στρατηγικά.
Θα ήθελα να σταθώ στο τελευταίο σημείο. Οι ιδιωτικές παραγωγικές επενδύσεις αντέξανε στην κρίση. Ενδεικτικά, στη δεκαετία 2007-17 οι επενδύσεις της βιομηχανίας μειώθηκαν κατά 5%, όταν το ΑΕΠ μειώθηκε 25%.
Ωστόσο, αυτό δεν αρκεί. Η υλοποίηση εγχώριων επενδύσεων, αλλά και η προσέλκυση ξένων επενδύσεων παραμένουν σε επίπεδα αισθητά χαμηλότερα από ότι απαιτούνται για μακροχρόνια βιώσιμη ανάπτυξη. Η αύξηση τους παραμένει ένα μεγάλο στοίχημα, στο οποίο φιλοδοξούμε να συνδράμουμε ουσιαστικά. Υπάρχουν περιθώρια αισιοδοξίας: Τα τελευταία χρόνια έσπασαν ταμπού του παρελθόντος. Είναι ιδιαίτερα θετικό ότι, παρά τις όποιες επί μέρους διαφωνίες, υπάρχει ευρεία συναίνεση στο ότι απαιτούνται επενδύσεις και ρίσκο για να πάει μπροστά ο τόπος.
Κάτι ακόμα. Η υγειονομική κρίση έχει φέρει και μια ευκαιρία. Ο κοινός στόχος μας ώθησε να εργαστούμε συλλογικά και αποτελεσματικά. Η Αντιπολίτευση στάθηκε επάξια στο ύψος των περιστάσεων. Φαίνεται να αναδεικνύεται ένα πιο ελπιδοφόρο μοντέλο αντιπαράθεσης και διαλόγου, τόσο στην πολιτική, όσο και στην κοινωνία.
Δεν πρέπει να αφήσουμε αναξιοποίητο αυτό το παράθυρο στον χρόνο. Είναι η ευκαιρία μας να προσεγγίσουμε και να λύσουμε ζητήματα, που για χρόνια εμπόδιζαν τη χώρα να πετύχει τη μετάβαση σε ένα διαφορετικό παραγωγικό πρότυπο.
