Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι το αφορολόγητο ανέρχεται στο 60% περίπου της μέσης αμοιβής ανά μισθωτό έναντι 20% κατά μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτό σύμφωνα με τον ΣΕΒ, σε συνδυασμό με τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές που οδηγούν σε υψηλότερη φοροδιαφυγή, έχει σαν αποτέλεσμα τα έσοδα του κράτους από άμεσους φόρους να υπολείπονται ως ποσοστό του ΑΕΠ από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Έτσι, όπως αναφέρει, οι φόροι στους μισθούς και συντάξεις αντιπροσωπεύουν το 82% του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων που εισπράττεται (λόγω της τεράστιας φοροδιαφυγής των λοιπών κατηγοριών), με τα υψηλότερα εισοδήματα να υφίστανται κατάσταση οιονεί κατάσχεσης των αμοιβών τους (λόγω της υπερπροοδευτικότητας του φορολογικού συστήματος ώστε να αντισταθμίζεται το υψηλότερο αφορολόγητο όριο).
Οι προτάσεις του ΣΕΒ
Στο δελτίο ο ΣΕΒ θέτει οκτώ προτεραιότητες για να επιτευχθεί ισχυρός ρυθμός ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια, οι οποίες είναι:
1.Εφαρμογή μιας φιλικής προς την ανάπτυξη πολιτικής δημοσιονομικής εξυγίανσης μέσω αναδιάρθρωσης στον τομέα των δημοσίων δαπανών, μείωσης των φορολογικών συντελεστών, επέκτασης της φορολογικής βάσης.
2.Συνέχιση των φιλοεπενδυτικών μεταρρυθμίσεων με στόχο τη βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
3.Επιτάχυνση της αντιμετώπισης των κόκκινων δανείων και της αναδιάρθρωσης των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων.
4.Σταδιακή άρση των κεφαλαιακών περιορισμών σε αρμονία με την πρόοδο που σημειώνεται στην αποκατάσταση εμπιστοσύνης στις προοπτικές της οικονομίας.
5.Ενίσχυση και διαφοροποίηση του εξαγωγικού προσανατολισμού της χώρας και υλοποίηση μιας στρατηγικής μεγέθυνσης της βιομηχανικής παραγωγής.
6.Επιτάχυνση των δράσεων ψηφιοποίησης της οικονομίας.
7.Αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας και διασύνδεσή του με τις ανάγκες της αγοράς.
8.Ανακατανομή δημοσίων δαπανών υπέρ των επενδύσεων και βελτιωμένη χρήση των πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο ΣΕΒ αναφέρει ότι για να αναχρηματοδοτείται με επιτυχία το δυσβάστακτο χρέος από τις αγορές, θα χρειαστεί ένας ριζικός μετασχηματισμός προς μια οικονομία της παραγωγής και των εξαγωγών και ένα κράτος που θα μπορεί να υποδεχθεί επενδύσεις υψηλής καινοτομίας και κερδοφορίας αλλά «δυστυχώς μετά από 10 χρόνια κρίσης και 8 χρόνια μνημονίων, δεν βρισκόμαστε ακόμη σε αυτό το σημείο».
Προειδοποιεί επίσης ότι «Εάν η χώρα δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα, όσον αφορά στην παραμονή της σε τροχιά υψηλής δημοσιονομικής πειθαρχίας, θα τεθεί και πάλι εκτός αγορών όπως συνέβη το 2010 και αυτή τη φορά η διάσωση θα είναι πολύ επώδυνη, καθώς θα γίνει μέσα σε ένα πλαίσιο αποδόμησης της ευρωπαϊκής ταυτότητας της χώρας».
