Τα ομόλογα στο θεό, το χρηματιστήριο στο βυθό και η λασπομαχία στα ύψη. Την ίδια ώρα επενδυτές “παγώνουν¨ επενδυτικά σχέδια μέχρι νεωτέρας και η Ελλάδα που είχε μπει στα ραντάρ των επενδυτών μετά πολλών κόπων και βασάνων, κινδυνεύει πάλι να βρεθεί εκτός σχεδίων.
Κι΄ αν αυτό συμβεί δεν έχει καμία μα καμία σημασία αν γίνουν εκλογές πρόωρα ή μετατεθούν για το 2016 επειδή θα έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Το πολιτικό σύστημα με την ανεύθυνη στάση που επιδεικνύει θα έχει για άλλη μία φορά ρημάξει την ελληνική οικονομία.
Και όταν επέλθει το μοιραίο και η επόμενη κυβέρνηση (όποια κι΄ αν είναι αυτή) κληρονομήσει καμμένη γη (για να θυμηθούμε και το πάλαι ποτέ πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ) να δούμε πως θα εφαρμόσει την πολιτική στην οποία περισσότερο ή λιγότερο κυριαρχούν τα ταξίματα και η απλοχεριά, να δούμε πως θα μπορέσει να μαζέψει τα συντρίμμια και προπαντός να δούμε αν ο σίσυφος-λαός θα έχει για άλλη μία φορά το κουράγιο να ξανανεβάσει στην κορυφή την οικονομία. Γιατί και η υπομονή και το πνεύμα της θυσίας έχουν τα όριά τους.
Αλήθεια εκεί στα πολιτικά γραφεία δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι σε όσο καλύτερη κατάσταση βρουν την οικονομία τόσο πιο εύκολα θα μπορέσουν να εφαρμόσουν τις πολιτικές τους; Δεν καταλαβαίνουν ότι η ¨καμμένη γη¨ θα πλήξει βεβαίως τους πολίτες πρωτίστως, αλλά και τις προσπάθειες του νικητή των εκλογών;
Αλήθεια τόσο δύσκολο είναι να βγάλουν από το κάδρο της αντιπαράθεσης την οικονομία; Είναι ανέφικτο να τη στεγανοποιήσουν; Οχι ασφαλώς, αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση. Και δυστυχώς όταν η πολιτική γίνεται με όρους καταστροφής του αντιπάλου και όχι προβολής της δικής μας δημιουργικής πολιτικής, τότε ασφαλώς όλα σαρώνονται και θυσιάζονται στο βωμό της επικράτησης. Μόνο που τέτοια νίκη θα είναι πύρρειος.
Αν τα κόμματα ήθελαν θα μπορούσαν να συμφωνήσουν τουλάχιστον σε μία βασική αρχή, στη συνέχεια του κράτους.
Η λογική δεν αναγνωρίζω τίποτα που δεν έχει τη συναίνεσή μου πλήττει βαθειά την οικονομία και την πλήττει τόσο περισσότερο όσο πιο μακροχρόνια είναι η προεκλογική περίοδος. Εξάλλου, ούτε σε επαναστατική κατάσταση βρισκόμαστε, ούτε καν σε εξέγερση. Σε αστική δημοκρατία ζούμε με κυρίαρχο το παιχνίδι της εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία.
Εκτός κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι θα καταλάβει τα χειμερινά ανάκτορα μέσω των βουλευτικών εκλογών.
Κύριοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των άλλων κομμάτων το γνωρίζετε πολύ καλά ότι η οικονομία και η χώρα δεν αντέχουν μεγάλης διάρκειας προεκλογική περίοδο. Πολύ περισσότερο όταν λαμβάνει τα χαρακτηριστικά μιας άγριας και χωρίς δημοκρατικούς κανόνες αντιπαράθεσης. Γι’ αυτό έχετε υποχρέωση απέναντι στο λαό και δημοκρατικό καθήκον να προστατεύσετε όσα με τεράστιες θυσίες έχουν κερδηθεί.
Επιτέλους δεν είναι δυνατόν στο όνομα της καρέκλας και της εξουσίας να γυρίσουμε στο 2010. Φτάνει πια.