Το ζητούμενο μέσα από αυτή την συμφωνία, είναι να δούμε πόσους πραγματικά αφορά και αν το νέο πλαίσιο σε σχέση με τον ν. Κατσέλη, είναι πιο δυσμενές ή πιο ευνοϊκό.
Αλλά το θέμα αυτό είναι μάλλον σταγόνα στο ωκεανό των «κόκκινων δανείων». Οι τράπεζες λύνουν ένα πρόβλημα περίπου 10 δις, χωρίς να σημαίνει αυτόματα ότι θα μπουν χρήματα στα ταμεία από τους κακοπληρωτές, αλλά τουλάχιστον θα μπει μία τάξη.
Και μένει να δούμε τι θα συμβεί με την μεγάλη δεξαμενή των 70 δις και πλέον από τα κόκκινα δάνεια τα οποία βρίσκονται σε καθυστέρηση. Πολλά εξ αυτών έχουν ουσιαστικά χαθεί, αφού είτε οι επιχειρήσεις που τα οφείλουν έκλεισαν ή βρίσκονται σε πραγματική αδυναμία να πληρώσουν.
Η δημιουργία μίας bad bank με όποια ονομασία και αν λάβει στο τέλος της ημέρας είναι μονόδρομος. Ήδη υπάρχει το σχέδιο Στουρνάρα που είναι ολοκληρωμένο και ένα σχέδιο του ΤΧΣ που προωθεί η κυβέρνηση, το οποίο ωστόσο απέχει από το να θεωρηθεί πλήρες.
Όπως και να έχει το πράγμα, μέσα από το όποιο σχέδιο δύο είναι τα βασικά ζητούμενα.
Το ένα έχει να κάνει με την αποκατάσταση της κλονισμένης εμπιστοσύνης προς το τραπεζικό σύστημα από Έλληνες και ξένους επενδυτές και πελάτες των τραπεζών.
Και το δεύτερο έχει να κάνει με την επιτακτική ανάγκη οι τράπεζες να γίνουν ξανά τράπεζες και δίνουν δάνεια και να προσελκύουν καταθέσεις. Και αυτό διότι σήμερα μόνο αυτό δεν είναι. Προσπαθούν με διαφόρους τρόπους να αυξήσουν τα έσοδά τους με ανορθόδοξες μεθόδους και μάλλον αντιεπαγγελματικές με χρεώσεις παρά φύσιν.
Οι τράπεζες πρέπει να μπορούν να χρηματοδοτήσουν υγιείς επιχειρήσεις και στηρίξουν την πραγματική οικονομία. Ανάπτυξη με ανακύκλωση χρημάτων από φιλοδωρήματα και ευκαιριακή αύξηση εσόδων, μόνο βιώσιμη δεν μπορεί να είναι. Η χώρα χρειάζεται ανάπτυξη και η ανάπτυξη περνάει μέσα από τις τράπεζες και δυστυχώς για την Ελλάδα οι τράπεζες δεν είναι εδώ.
Η λύση στο θέμα των κόκκινων δανείων και η αύξηση της ρευστότητας, είναι μονόδρομος και όσο αυτή καθυστερεί τόσο η οικονομία πληγώνεται.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163