Ο κ. Στουρνάρας, μιλώντας κατά τη διάρκεια της τελετής παρουσίασης του βιβλίου των Παν. Λιαργκόβα και Χρ. Παπαγεωργίου «Το Ευρωπαϊκό Φαινόμενο – Η ενοποίηση και οι προσπάθειες υλοποίησης της ιδέας», υποστήριξε ότι η ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης αποτελεί προϋπόθεση, προκειμένου να ξεκινήσει και η συζήτηση για τη διευθέτηση του χρέους, που θα επιτρέψει την ένταξη των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου στο πρόγραμμα αγοράς τίτλων του Ευρωσυστήματος, και, κυρίως, την ομαλή πρόσβαση στις αγορές μετά το τέλος του προγράμματος.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, “η βελτίωση της εμπιστοσύνης και η συνακόλουθη άνοδος της οικονομικής δραστηριότητας θα επιταχύνουν την επιστροφή καταθέσεων και θα έχουν ως αποτέλεσμα την περαιτέρω χαλάρωση και τελικά την πλήρη κατάργηση των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων”.
Ο ίδιος υπενθύμισε ότι η Τράπεζα της Ελλάδος έχει ήδη κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για μια ήπια αναδιάρθρωση του χρέους, όπως, για παράδειγμα, η μετάθεση της μέσης σταθμικής διάρκειας αποπληρωμής των τόκων των δανείων του EFSF κατά οκτώμιση χρόνια τουλάχιστον. Αυτή η πρόταση ήπιας αναδιάρθρωσης του χρέους, όπως είπε, είναι ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα, ενώ για τους εταίρους της συνεπάγεται ελάχιστο μόνο κόστος.
Σε κρίσιμο σταυροδρόμι η Ευρωζώνη
Αναφορικά με την ευρωζώνη στο σύνολο της ο κ Στουρνάρας ανέφερε ότι, βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και αποτελεί ζητούμενο η εξεύρεση τρόπων για την ενδυνάμωση της ΟΝΕ. Όπως εκτίμησε η κατάλληλη ευκαιρία είναι τώρα που η ανάκαμψη στη ζώνη του ευρώ επιταχύνεται και οι ευρωπαϊκές οικονομίες ανακάμπτουν. Παράλληλα, τόνισε την ανάγκη να ενισχυθούν οι μηχανισμοί οικονομικής εξισορρόπησης εντός της ευρωζώνης και να λειτουργούν συμμετρικά και για τις χώρες-μέλη με ελλείμματα στο εξωτερικό ισοζύγιο και για τις χώρες-μέλη με πλεονάσματα. Προς τον σκοπό αυτό πρέπει να εξασφαλιστεί, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Διαδικασία Μακροοικονομικών Ανισορροπιών), είναι ότι τηρούνται τα όρια που προβλέπονται στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, ιδιαίτερα στις χώρες-μέλη που συσσωρεύουν μεγάλα και συνεχή πλεονάσματα.
Όπως υπενθύμισε ο ίδιος, σύμφωνα με τη Διαδικασία Μακροοικονομικών Ανισορροπιών, για να λειτουργεί η νομισματική ένωση αποτελεσματικά, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών δεν μπορεί να είναι πέρα από τα όρια από -3% του ΑΕΠ ως και +5% του ΑΕΠ. Υπάρχουν σήμερα χώρες που έχουν 7% του ΑΕΠ επί 7-8 χρόνια και δεν λαμβάνουν μέτρα για να το περιορίσουν. Αυτό κάνει δυσκολότερη τη ζωή των χωρών-μελών που είχαν έλλειμμα, όπως η Ελλάδα.