Αποδείξεις δεν έχω, αλλά πληθαίνουν οι ενδείξεις. Οι λόγοι θα μπορούσαν να συνδέονται με τη γεωπολιτική θέση της χώρας, την αστάθεια και την αβεβαιότητα που γεννά η ηγεσία της Τουρκίας, αλλά και οι εξελίξεις στη Συρία και ιδίως στο κουρδικό ζήτημα, τη σημασία της Ελλάδας για την ασφαλή εναλλακτική ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης.
Και οι ενδείξεις ξεκινούν από το ασφαλιστικό και την εσκεμμένη εξαθλίωση των συνταξιούχων. Η μανία με την κατακρεούργηση των συντάξεων οδηγεί ένα τμήμα του πληθυσμού, τους ηλικιωμένους σε εξαθλίωση και στη δημιουργία προβλημάτων διαρκείας στην ελληνική κοινωνία.
Αν πραγματικά ενδιαφέρονταν θα ζητούσαν να παταχθεί η εισφοροδιαφυγή που ανέρχεται σε 12 δισ. ευρώ το χρόνο και να περιοριστεί δραστικά η «μαύρη» εργασία των 800.000 εργαζομένων.
Εξάλλου, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποστηρίξει λογικά κανείς πως κάνει ασφαλιστική μεταρρύθμιση χωρίς να επιχειρήσει πρωτίστως να κλείσει τις προαναφερόμενες “μαύρες” τρύπες. Είναι τόσο μεγάλο το μέγεθός τους που είναι ικανές να ανατρέψουν κάθε μεταρρύθμιση.
Το δεύτερο που θα θεράπευε πολλές ασθένειες και θα βοηθούσε την ελληνική οικονομία να βγει από την κρίση είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής. Ούτε γι’ αυτή ενδιαφέρθηκαν πραγματικά δανειστές. Αν ήθελαν μπορούσαν από την αρχή να επιβάλλουν στις κυβερνήσεις να δημιουργήσουν ισχυρούς και αποτελεσματικούς ελεγκτικούς και εισπρακτικούς μηχανισμούς. Δεν το έκαναν και οι κατά καιρούς δηλώσεις σε καμία περίπτωση δεν συνιστούν θέληση να εισπραχθεί τουλάχιστον ένα μέρος από τα 15 δισ. της ετήσιας φοροδιαφυγής.
Η “μάχη” στην οποία επιδίδονται για τον έλεγχο του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων αποκαλύπτει την επιθυμία τους να βάλουν στο χέρι τον πλούτο της χώρας (ακίνητα, μετοχές, συμμετοχές, υδρογονάνθρακες κλπ).
Η δυστοκία στην εξεύρεση οριστικής λύσης είναι εύκολα ερμηνεύσιμη.
Η μεταρρύθμιση στο Δημόσιο δεν έγινε ποτέ πρώτη προτεραιότητα της τρόικας και του κουαρτέτου. Γιατί άραγε; Ισως γιατί με ένα λειτουργικό και αποτελεσματικό Δημόσιο η χώρα θα μπορούσε να βγει από την κρίση και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά της παθογένειες της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Η καθυστέρηση στη δημιουργία ενός ενιαίου σώματος ελεγκτών της δημόσιας διοίκησης, πιο σύγχρονου και καλύτερα οργανωμένου. Από τα μέσα Οκτωβρίου έχουν υποβληθεί οι προτάσεις στο κουαρτέτο και ακόμα να δοθεί η απάντηση. Αφήστε που θέλουν να ξηλώσουν και τη γραμματεία για την πάταξη της διαφθοράς και να την καταστήσουν ανεξάρτητη αρχή, δηλαδή να την απονευρώσουν και να την καταστήσουν ενδεχομένως έρμαιο στα χέρια ισχυρών ελληνικών κύκλων.
Τα προαναφερόμενα παραδείγματα και πολλά άλλα σε συνδυασμό με τις νεοφιλελεύθερες εμμονές δημιουργούν ένα γκρίζο ως σκοτεινό πεδίο, δίνουν τροφή σε σενάρια συνωμοσίας, αλλά πάνω απ’ όλα αποκαλύπτουν πως πρόθεση των δανειστών είναι ο έλεγχος της χώρας και ο περιορισμός της εθνικής ανεξαρτησίας.
Στο παρελθόν σε άλλες συνθήκες και με διαφορετική μορφή είχαν υπάρξει χώρες με περιορισμένη εθνική κυριαρχία, όπως για παράδειγμα η Φινλανδία την εποχή της Σοβιετικής Ενωσης. Μία φινλανδοποίηση νέου τύπου για τη χώρα μας θα βόλευε φαίνεται πολύ κάποιους ευρωπαϊκούς κύκλους.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163