Με «φόντο» τη διεκδίκηση συμβάσεων μερικών… δισεκατομμυρίων ευρώ (συνολικά) στον τομέα διαχείρισης απορριμμάτων – αποβλήτων, όπου προωθούνται διαγωνισμοί ως δημόσιες συμβάσεις ή μέσω ΣΔΙΤ, που όμως σημειώνουν σημαντικές καθυστερήσεις και ακόμα θάβουμε το μεγαλύτερο μέρος των απορριμμάτων σε χωματερές (ΧΥΤΥ) πληρώνοντας πρόστιμα, στον ευρύτερο χώρο παρατηρούνται διεργασίες και επιχειρηματικές συμφωνίες μεγάλου βεληνεκούς.
Ως γνωστόν, στην τελική ευθεία είναι η πώληση της Ηλέκτωρ, θυγατρικής του ομίλου Ελλάκτωρ, στην Motor Oil, συμφερόντων της οικογένειας Βαρδινογιάννη, ένα deal που σίγουρα θα «ανακατέψει την τράπουλα» στον χώρο διαχείρισης αποβλήτων. Να θυμίσουμε ότι η Motor Oil έχει προχωρήσει και σε άλλες κινήσεις, όπως για παράδειγμα αποκτώντας και την εξειδικευμένη εταιρεία Θαλής. Αυτός είναι ένας μεγάλος επιχειρηματικός πόλος, όταν βέβαια ολοκληρωθεί η συμφωνία με τη θυγατρική της Ελλάκτωρ, αλλά όχι ο μοναδικός ισχυρός «παίκτης».
Αναμφίβολα, αντίπαλον δέος αποτελεί το γκρουπ της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, κατά βάσει μέσω της θυγατρικής ΤΕΡΝΑ Ενεργειακής. Ο όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ διεκδικεί το σύνολο των διαγωνισμών για νέες μονάδες σε Θεσσαλονίκη, Αττική και γενικότερα ανά την Ελλάδα, έχοντας μάλιστα κάνει συμφωνίες και με την ισχυρή τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ.
Όμως, υπάρχουν και άλλα επιχειρηματικά σχήματα, εξειδικευμένα ή μη στον τομέα διαχείρισης αποβλήτων, που διεκδικούν μερίδιο από την «πίτα». Ανάμεσα σε αυτά είναι η έτερη τσιμεντοβιομηχανία Ηρακλής που έχει εξαγοράσει τη W.A.T.T. Recycling μία από τις μεγαλύτερες και δυναμικά αναπτυσσόμενες εταιρείες στον τομέα της ανακύκλωσης, καθώς προσφέρει ένα ευρύ φάσμα ολοκληρωμένων και τεχνολογικά προηγμένων λύσεων για τη βέλτιστη διαχείριση στερεών αποβλήτων.
Παλιότερα, η Intrakat, που επίσης διεκδικεί συμβάσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, φέρονταν να ενδιαφέρεται για τη μητρική WATT του Θ. Κατρή. Στο «παιχνίδι» συμμετέχουν οι μεγάλοι όμιλοι υποδομών Μυτιληναίος και ΑΒΑΞ, η Μεσόγειος που ελέγχεται από τον Δ. Γεωργόπουλο, ενώ παλιότερα σενάρια ήθελαν ακόμη και τη ΔΕΗ να ενδιαφέρεται να «κουμπώσει» σε κοινοπραξίες που διεκδικούν μεγάλες συμβάσεις ΣΔΙΤ αλλά για τον τομέα που περιλαμβάνει την «καύση». Κατά καιρούς το παρών έχουν δώσει σε κοινοπραξίες οι ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις, Archridon, Envitec και άλλα σχήματα.
Προφανώς, ξεχωρίζουν διαγωνισμοί στην Αττική άνω του 1 δισ. ευρώ (δημόσιο μοντέλο ή ΣΔΙΤ) όπου όμως, είτε λόγω ελλιπούς προετοιμασίες, είτε λόγω έλλειψης χωροθετήσεων / χρηματοδότησης είτε λόγω τοπικών αντιδράσεων, έμειναν «στα συρτάρια» ή μάλλον «παγωμένοι» σε κάποιο διαγωνιστικό στάδιο. Μένει να φανεί αν η νέα διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής προχωρήσει τις διαδικασίες ή φέρει νέες, καθώς είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί πλέον να προχωρήσει με το κορεσμένο μοντέλο της Φυλής.
Αλλά και στην Θεσσαλονίκη προχωρούν, έστω με καθυστερήσεις και προβλήματα, δύο σημαντικοί διαγωνισμοί σχεδόν 500 εκατ. ευρώ, στον κεντρικό τομέα Μακεδονίας. Παράλληλα, «τρέχουν» μικρότερου μεγέθους διαγωνισμοί για συμβάσεις από 30 έως 80 εκατ. ευρώ σε διάφορες περιοχές της ηπειρωτικής ή νησιωτικές Ελλάδας, δίχως να συμπεριλαμβάνονται τα σχέδια για νέες μονάδες καύσης που πρέπει να κατασκευαστούν για να καίγονται τα υπολείμματα από τις μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων (ΜΕΑ).