Η σημερινή ημέρα μπορεί να χαρακτηριστεί κομβικής σημασίας, αφού έχει προγραμματιστεί συνάντηση μεταξύ της ΔΕΗ και της ΛΑΡΚΟ, ώστε να βρεθεί, αν αυτό βέβαια είναι δυνατό, η χρυσή τομή. Οι μέχρι σήμερα διαπραγματεύσεις δεν κατέληξαν σε κανενός είδους συμφωνία, ούτε καν προσέγγιση και πολλοί είναι εκείνοι που εκφράζουν φόβους ότι ενδεχομένως η πάλαι ποτέ κραταιά εταιρία να έχει την τύχη της Χαλυβουργικής.
Στην συνάντηση θα συμμετέχουν τα κορυφαία στελέχη και των δύο εταιριών σε μία προσπάθεια να γεφυρωθεί το χάσμα και να υπογραφεί νέα σύμβαση. Η ΔΕΗ από την πλευρά της ζητάει συγκεκριμένες εγγυήσεις ότι θα ΛΑΡΚΟ θα αποπληρώνει τις υποχρεώσεις της και παράλληλα να δώσει ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των παλαιών οφειλών.
Από την πλευρά της η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ θα ζητήσει μεγαλύτερη ανοχή και θα ποντάρει ότι υπάρχει σύμμαχός της η κυβέρνηση η οποία σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να μπει λουκέτο σε μία επιχείρηση που απασχολεί πάνω από 1.200 άτομα. Οι ευθύνες της κυβέρνησης και του αρμόδιου υπουργείου είναι σημαντικές και εντοπίζονται κυρίως στο γεγονός ότι άφησε το πρόβλημα να σέρνεται και δεν έκανε τίποτε απολύτως τίποτε ώστε να μην φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο.
Μία από τις λύσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι είναι η ΛΑΡΚΟ να μειώσει την παραγωγή της. Η πρόταση που φέρεται να έχει γίνει από την πλευρά του υπουργείου. Ωστόσο ακόμη και να υιοθετηθεί μία τέτοια πρόταση, που δεν θέλει η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ, δεν πρόκειται να δοθεί ουσιαστική λύση. Επίσης είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν την αποδεχθεί η ΔΕΗ.
Η ΛΑΡΚΟ είναι μία βιομηχανία παραγωγής νικελίου, που ωστόσο εξαιτίας των πολιτικών των εκάστοτε κυβερνήσεων είναι προβληματική, παράγει ζημιές και δεν έχει υπάρξει καμία απολύτως πρόταση ώστε να αλλάξει ρότα η εταιρία.
Το ΤΑΙΠΕΔ που είναι ο βασικός μέτοχος, δεν φαίνεται να έχει πρόταση κοινά αποδεκτή στο τραπέζι και ανάλογα με τις άμεσες εξελίξεις, ενδεχομένως να υπάρξουν λύσεις που σίγουρα θα προκαλέσουν αναταραχή μεταξύ των εργαζομένων.
Του Θανάση Παπαδή
