Η μείωση κατά 0,25% των επιτοκίων στο ευρώ είναι πλέον «δεδομένη» από όλους, καθώς τα μέλη του Συμβουλίου της ΕΚΤ, ποτέ δεν είχαν φροντίσει τόσο πολύ και με τόση έμφαση να προειδοποιήσουν τις αγορές ότι αυτό είναι κάτι που θα συμβεί μέσα στον Ιούνιο.
Και η στιγμή αυτή ήρθε, είναι την Πέμπτη.
Το ερώτημα βέβαια είναι τι ακολουθεί αυτή την βεβαιότητα;
Ένα είναι βέβαιο, η ισχυρή «συνάδελφος» από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η αμερικανική Fed έχει σχεδόν ανατρέψει όλες τις μέχρι πρόσφατα προβλέψεις για μειώσεις επιτοκίων και 5 και 6 φορές μέσα στο 2024.
Τώρα η «πρόβλεψη» είναι ότι η Fed στην καλύτερη περίπτωση θα μειώσει μία φορά κάπου πριν ή στο τέλος του χρόνου.
Γιατί; Γιατί ο συνδυασμός των θετικών ρυθμών ανάπτυξης και του επίμονου πληθωρισμού φαίνεται ότι κρατάνε το επιτόκια δηλαδή το κόστους του δανειακού χρήματος πάνω από το 5% για όσους δανείζονται σε δολάρια. Δηλαδή τους περισσότερους στον πλανήτη.
Και βέβαια αυτό σημαίνει ότι το δολάριο θα παραμείνει ισχυρό όσο αφορά στην ισοτιμία του με τα άλλα νομίσματα μαζί και το ευρώ.
Αντίθετα στην Ευρωζώνη η οικονομία που διολισθαίνει σταθερά – με ένα μικρό σκίρτημα «ζωής» τους τελευταίους μήνες σε ορισμένες περιοχές της – συνεχίζει να υποφέρει από χαμηλή παραγωγικότητα, διεθνή εμπορικό ανταγωνισμό και χρέος.
Κυρίως όμως υποφέρει από ένα φαινόμενο για το οποίο έχει παλιότερη εμπειρία, άσχημη – πολύ άσχημη εμπειρία.
Το φαινόμενο αυτό λέγεται ευρωπαιοποίηση του πολέμου, στην Ουκρανία αυτή την φορά.
Με άλλα λόγια τα τελευταία «νέα» δείχνουν σταθερά την ολοένα και περισσότερο ενεργή υιοθέτηση από την Ευρωζώνη, αυτού του πολέμου της Ουκρανίας και έμμεσα του ΝΑΤΟ του, με την Ρωσία που άρχισε πριν από δύο χρόνια.
Μέχρι σήμερα ο πόλεμος αυτός χωρίς άμεση (με στρατό) στρατιωτική εμπλοκή της, έχει κοστίσει την απώλεια των δύο βασικότερων οικονομικών πλεονεκτημάτων της, της φθηνής ενέργειας από την Ρωσία και έμμεσα την απώλεια της φθηνής εργασίας από την Κίνα με την οποία μπαίνει αργά αλλά σταθερά σε αντιπαλότητα οικονομική.
Όλα αυτά βέβαια την ίδια στιγμή που η διαφοροποίηση της οικονομικής πολιτικής της με τις ΗΠΑ την έχει στριμώξει άσχημα, κυρίως όσο αφορά στην εμπορική και κεφαλαιακή ανταγωνιστικότητα, παράλληλα με την διαρκή απώλεια παραγωγικότητας έναντι των ανταγωνιστών της.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον έρχεται η «μείωση» κατά 0,25% των επιτοκίων την Πέμπτη.
Σύμφωνα με τα στελέχη της ΕΚΤ κάνουμε την πρώτη μείωση και μετά περιμένουμε να δούμε τι θα συμβεί (περιμένουμε τα δεδομένα του Σεπτεμβρίου…), για να δούμε αν θα υπάρξει συνέχεια ή όχι.
Τι σημαίνει όμως αυτό; Σημαίνει κατ’ αρχήν ότι μία φυσιολογική διολίσθηση του ευρώ έναντι του δολαρίου θα πρέπει να είναι αναμενόμενη. Και θα είναι, κατά το μέγεθος, σε συνάρτηση με το κατά πόσο τα σχόλια που θα συνοδεύσουν την μείωση του 0,25% θα αφήνουν να εννοηθεί ότι μπορεί να ακολουθήσουν άλλες ή όχι.
Τι σημαίνει διολίσθηση του Ευρώ; Σημαίνει ισχυροποίηση των τάσεων για «μετακίνηση» των ροών κεφαλαίου σε περιοχές ασφαλέστερες, εκτός της κατακερματισμένης περιοχής του ευρώ και πιθανώς προς το δολάριο…
Όλα αυτά μόλις τρεις ημέρες πριν από τις Ευρωεκλογές στις οποίες η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη δείχνει να μη περιμένει τίποτα καλό.
Και γι’ αυτό ετοιμάζεται να παρουσιάσει στο εκλογικό σκηνικό ένα πρωτοφανές κύμα αποχής, ή καλύτερα να το πω «μη συμμετοχής» σ’ αυτή την εκλογική διαδικασία.
Μία «μη συμμετοχή» η οποία θα δώσει όμως την ευκαιρία σε μία πρωτοφανή επίσης διαστρέβλωση της πραγματικής εικόνας των αποτελεσμάτων, καθώς κάποια κόμματα με ελάχιστη ή και μηδενική αύξηση των ψήφων τους θα εμφανισθούν πολιτικά κυρίαρχα στο ευρωπαϊκό σκηνικό…
Σ’ αυτό το οικονομικό/πολιτικό …σκηνικό, καλό είναι να προσθέσουμε ένα στατιστικό στοιχείο, έτσι για να το έχουμε υπ’ όψη για τα όσα θα ακολουθήσουν όχι την Πέμπτη ή την Κυριακή, αλλά συνολικά για το δεύτερο εξάμηνο του 2024.
Η ΕΚΤ σύμφωνα με τα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία που δημοσίευσε το Bloomberg έχει προχωρήσει σε σημαντικές «καμπάνιες» μείωσης των επιτοκίων μόνο δύο φορές.
Μία το 2008 με την τραπεζική κρίση που ακολούθησε την κατάρρευση της Lehman Brothers και άλλη μία το 2012 με την κρίση χρέους και το γνωστό «whatever it takes» του Μάριο Ντράγκι…
Τι να ευχηθούμε μαζί με τον «καλό μήνα», να συνεχίσει η ΕΚΤ μετά την Πέμπτη τις μειώσεις ή να σταματήσει εκεί;