Η γνωμοδότηση αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική, αφού είναι συνήθης πια η καθυστέρηση τόσο από εργοδότη, όσο από συνταξιοδοτικό ή ασφαλιστικό φορέα η καταβολή του μισθού ή της σύνταξης στον ενδιαφερόμενο, αντίστοιχα.
Σύμφωνα με την απάντηση, λοιπόν, η Τράπεζα (στην προκειμένη περίπτωση ΕΤΕ) υποχρεούται να αναγάγει το σύνολο των κατατεθέντων ποσών, που στις υπό εξέταση περιπτώσεις αφορούν καταβαλλόμενες συντάξεις, σε μηνιαία καταβολή, και να εφαρμόσει την προστατευτική ρήτρα περί “ακατάσχετου” της μηνιαίως καταβαλλόμενης σύνταξης και δεν προκύπτει εκ του νόμου κανένας χρονικός περιορισμός εντός του οποίου θα πρέπει να αναληφθούν από τον καταθέτη και οφειλέτη του Δημοσίου οι ως άνω απαιτήσεις του, οι οποίες καταλαμβάνονται από το ακατάσχετο.
Για το ιστορικό της υπόθεσης, αλλά και για παραδειγματική, αριθμητική παρουσίαση, αυτή αναφερόταν στις αναδρομικές καταβολές δύο δικαιούχων (η πρώτη ποσού 10.994,55 € προερχόμενο από αναδρομικές καταβολές συντάξεων και η δεύτερη ποσού 13.608,32 € προερχόμενο από αναδρομικές καταβολές συντάξεων αναπηρίας), με την αναγωγή των οποίων σε μηνιαία βάση, τα ποσά να είναι μικρότερα των 1.500 € [ακατάσχετο κατά την τότε χρονική περίοδο εξέτασης (2015)] με την Τράπεζα να παρακρατά το 1/4 αυτών προς απόδοση στο Δημόσιο και τα λοιπά 3/4 να αποδίδονται στους δύο φορολογούμενους.
Πηγή: epoli
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163